Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο

1)

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΟΞΕΙΑΣ ΦΛΕΓΜΟΝΩΔΟΥΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ & Η ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΚΩΣΗ & ΤΗ ΛΟΙΜΩΞΗ
Μετεκπαιδευτικά μαθήματα , Ωνάσειο Κ/Κ , 20 / 11 / 2003
Μ. Παπασταματίου , Δ . Χαρδαλούμπα , Ν . Πάσχου , Ν . Παπαπετρόπουλου
Η οξεία συστηματική φλεγμονώδης απάντηση του οργανισμού αποτελείται από ένα περίπλοκο καταρράκτη αντιδράσεων προφλεγμονωδών & αντιφλεγμονωδών διαμεσολαβητών .
Η ισορροπία μεταξύ αυτών των διαμεσολαβητών , πολλές φορές , καθορίζει την έκβαση των παθολογικών καταστάσεων που πυροδοτούν τη φλεγμονώδη αντίδραση . Έτσι σε ορισμένες κλινικές καταστάσεις που θ’ αναφερθούμε πιο κάτω , αναπτύσσεται συχνά , μια μη ρυθμιζόμενη παραγωγή προφλεγμονωδών διαμεσολαβητών που μπορεί να προκαλέσει πολυοργανική ανεπάρκεια & να επιφέρει το θάνατο .

2)

ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΟΣ ΙΚΤΕΡΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ
Μαστοράκη Α. , Σφυράκης Σ. , Παπασταματίου Μ. , Γερουλάνος Σ.
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας , ΩΚΚ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλόνικη 2-5 / 10 / 2004
Η διερεύνηση της επίπτωσης , ο προσδιορισμός των προδιαθεσικών παραγόντων & η πιστοποίηση της νοσηρότητας του μετεγχειρητικού ικτέρου μετα από καρδιοχειρουργική επέμβαση .
Σε προοπική μελέτη παρακολοθήθηκαν 100 διαδοχικοί ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ανοικτή καρδιοχειρουργική επέμβαση . 43 ασθενείς υποβλήθηκαν σε αορτοστεφανιαία παράκαμψη (ομάδα Α) , 23 ασθενείς σε αντικατάσταση μιτροειδούς βαλβίδας (ομάδα Β) , 14 ασθενείς σε αντικατάσταση αορτικής βαλβίδας (ομάδα Γ) , & 20 σθενείς σε αντικατάσταση ανευρύσματος θωρακικής αορτής (ομάδα Δ) . Η παρουσία ικτέρου καθορίστηκε από την αυξημένη τιμή χολερυθρίνης του ορού (>3mg/dl) .
Υπερχολερυθριναιμία ανέπτυξαν 23/100 ασθενείς , 5/43 ασθενείς της ομάδας Α (11,6%) , 11/23 ασθενείς της ομάδας Β (47,8%) , 6/14 ασθενείς της ομάδας Γ (33,3%) & 1/20 ασθενής της ομάδας Δ (5%) . Η αυξημένη τιμή χολερυθρίνης συσχετίστηκε με τον τύπο της επέμβασης (ομάδα Α vs Β p<0,006- ομάδα Α vs Γ p<0,004 & ομάδα Β vs Γ NS) , το χρόνο εξωσωματικής κυκλοφορίας (p<0,0001) , το χρόνο σύγκλισης της αορτής (p<0,0001) , τη χρήση ενδοαορτικής αντλίας (p<0,001) & τον αριθμό των μονάδων αίματος & πλάσματος πο χορηγήθηκαν . Ο μετεγχειρητικός ίκτερος οφείλεται κυρίως στην αύξηση της αμέσου χολερυθρίνης & συσχετίζεται με υψηλότερη θνησιμότητα . Τρεις περιπτώσεις ανέπτυξαν ηπατική ανεπάρκεια στα πλαίσια σηπτικής συνδρομής ή πολυοργανικής ανεπάρκειας .
Η επίπτωση του μετεγχειρητικού ικτέρου φαίνεται να καθορίζεται από το είδος της επέμβασης , την πιθανή προεγχειρητική δυσλειτουργία λόγω βαλβιδικής στένωσης , την μειωμένη ηπατική ροή κατά τη διάρκεια της καρδιοχειρουργικής επέμβασης & τον αυξημένο χρόνο εξωσωματικής κυκλοφορίας .

3)

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟΥ ΣΕ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
Κριαράς Ι. , Παπασταματίου Μ. , Μαστοράκη Α. , Μαστορακή Σ. , Τάσσιος Π. Γερουλάνος Σ.
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ΩΚΚ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλονίκη 2-5/10/2004
_{Οι γαστρεντερικές επιπλοκές εμφανίζονται συνήθως όψιμα μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις & επιβαρύνουν την πρόγνωση των ασθενών που υπόκεινται σ’ αυτές .
Η διερεύνηση των πιθανών διαταραχών του γαστρεντερικού μετά από καρδιοχειρουργική επέμβαση , ο προσδιορισμός των παραγόντων που προδιαθέτουν σ’ αυτές & ο καθοισμός του δείκτη νοσηρότητας & θνησιμότητας .
Σε χρονικό διάστημ 30 μηνών μελετήθηκαν αναδρομικά 3827 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν στην Μονάδα Εντατικής Θραπείας . Από αυτούς 72 ασθενείς (1,88%) εμφάνισανεπιπλοκή από το γαστρεντερικό & κρίθηκε αναγκαία η χειουργική εκτίμης τους .}

4)

_{ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟΥ ΣΕ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
Κριαράς Ι. , Παπασταματίου Μ. , Μαστοράκη Α. , Μαστορακή Σ. , Τάσσιος Π. Γερουλάνος Σ.
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ΩΚΚ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλονίκη 2-5 / 10 / 2004
Οι γαστρεντερικές επιπλοκές εμφανίζονται συνήθως όψιμα μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις & επιβαρύνουν την πρόγνωση των ασθενών που υπόκεινται σ’ αυτές .
Η διερεύνηση των πιθανών διαταραχών του γαστρεντερικού μετά από καρδιοχειρουργική επέμβαση , ο προσδιορισμός των παραγόντων που προδιαθέτουν σ’ αυτές & ο καθοισμός του δείκτη νοσηρότητας & θνησιμότητας .
Σε χρονικό διάστημ 30 μηνών μελετήθηκαν αναδρομικά 3827 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν στην Μονάδα Εντατικής Θραπείας . Από αυτούς 72 ασθενείς (1,88%) εμφάνισανεπιπλοκή από το γαστρεντερικό & κρίθηκε αναγκαία η χειουργική εκτίμης τους .}

5)

ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΟΣ ΕΙΛΕΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ
Παπασταματίου Μ. , Μαστοράκη Α. , Μαστοράκη Σ. , Κριαράς Ι. , Γερουλάνος
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ΩΚΚ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλονίκη 2-5 / 10 / 2004
Ο ειλεός συνιστά μια σπάνια αλλά εξαιρετικά επικίνδυνη επιπλοκή μετά από καρδιοχειρουργική επέμβαση με σοβαρές & συχνά μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στη βιωσιμότητα του ενέρου & την επιβίωση του ασθενούς . Η διερεύνηση των εντερικών επιπλοκών σε καρδιοχειρουργικούς ασθενείς , η αναζήτηση των παραγόντων που ευνοούν την εμφάνιση ειλεού & ο προσδιορισμός των μεθόδων της έγκαιρης θεραπευτικής παρέμβασης .

6)

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΧΟΛΗΦΟΡΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ
Μαστοράκη Α. , Βελεχέρης Δ. , Μαστοράκη Σ. , Κριαράς Ι. , Γερουλάνος Σ. , Παπασταματίου Μ.
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ΩΚΚ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλονίκη 2-5 / 10 / 2004
Οι διαταραχές που σχετίζονται με την χοληδόχο κύστη & το σύστημα των ένδο-και εξωηπατικών χοληφόρων μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις αποτελούν ασυνήθεις αλλά σοβαρές επιποκές & συνοδεύονται από υψηλή νοσηρότητα & θνητότητα .
Η διερεύνηση των παραγόντων που προδιαθέτουν σε παθήσεις των χολαγγείων & ο προσδιορισμός των μεθόδων της έγκαιρης εξουδετέρωσής τους.
Σε χρονικό διάστημα 30 μηνών , όλοι οι ασθενείς (η=3827) που υποβλήθηκαν σε καρδιοχειρουργική επέμβαση μελετήθηκαν αναδρομικά για πιθανή του χοληφόρου δέντρου .
Διαταραχή των χοληφόρων επήλθε σε 14 ασθενείς (0,36%) κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας , 12 από τους οποίους υποβλήθηκαν σε ερευνητική λαπαροτομία . Από τις 14 περιπτώσεις , 4 αφορούσαν οξεία χολοκυστίτιδα, 3 αλιθιασική διάταση της χοληδόχου κύστεως , 1 χολολιθίαση , 1 εμπύημα & 5 ύδρωπες χοληδόχου κύστεως με συνοδό γαγγραινώδη χολοκυστίτιδα . Η εμφάνιση των προαναφερόμενων επιπλοκών σημειώθηκε την 21η+_11 μετεγχειρητική ημέρα . Η έκβαση αυτών σχετίζεται με την προχωρημένη ηλικία των ασθενών , τη βαρύτητα της καρδιοχιρουργικής επέμβασης , την αναγκαιότητα εφαρμογής ενδοαορτικής αντλίας & υψηλών δόσεων αγγειοσυσπαστικών παραγόντων & την ενδεχόμενη εμφάνιση λοίμωξης . Οι 6 ασθενείς κατέληξαν στα πλαίσια του συνδρόμου πολυοργανικής ανεπάρκειας .
Η απουσία ειδικών κλινικών σημείων καθιστά δυσχερή την έγκαιρη διάγνωση των παθήσεων των χοληφόρων . Η σωστή αξιολόγηση πρώιμων εργαστηριακών ευρημάτων & η αποφυγή χειρισμών που προδιαθέουν στην ανάπτυξη λοίμωξης & πλημμελούς άρδευσης των ιστών είναι δυνατόν να αποτρέψει μια επικείμενηδιαταραχήτου χοληφόρου δέντρου .

 

Σκοπός της αναδρομικής αυτής μελέτης είναι ο επαναπροσδιορισμός της χειρουργικής αντιμετώπισης κατά Hartmann στις καλοήθειες του παχέος εντέρου σύμφωνα με νεώτερα επιστημονικά δεδομένα.

Υλικό και Μέθοδος : Κατά την χρονική περίοδο 01/01/2002έως 30/06/2005 αντιμετωπίσαμε με την μέθοδο Ηartmann 31 ασθενείς με καλοήθεις παθήσεις του εντέρου και ταξινόμιση κατά αιτία: 1^ον Ισχαιμική νόσος του εντέρου (θρόμβωση-εμβολή) 18, 2^ον εκκολπωματικής νόσου (αιμορραγία-διάτρηση) 12 3^ον περίσφιξη κήλης (νέκρωση) 1 ασθενής. Το υλικό προέρχεται από Γενικό Νοσοκομείο με εφημερία πόλης και από καρδιοχειρουργικό κέντρο που τα περιστατικά αφορούν επιπλοκές γαστρεντερικού μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις.

Αποτελέσματα : Στην πρώτη ομάδα, η επίπτωση των γαστρεντερικών επιπλοκών στους καρδιοχειρουργικούς ασθενείς που νοσηλεύθηκαν την αναφερόμενη περίοδο βρέθηκε 1,8% στο γενικό σύνολο των νοσηλευθέντων και θνητότητα 30% (διεθνώς 11%-59%).

Η αυξημένη θνητότητα οφείλεται στην βαρύτητα της υποκειμένης καρδιακής λειτουργίας, την παρουσία συνοδών νοσημάτων και άλλων παραγόντων.

Στην δεύτερη ομάδα η θνητότητα ήταν μηδενική.

Συμπεράσματα: Η έγκαιρη διαγνωστική προσέγγιση και η άμεση θεραπευτική παρέμβαση μπορούν να περιορίσουν σημαντικά την θνητότητα που απορρέει από τις νοσολογικές οντότητες που περιγράφονται και φαίνεται ότι με νεώτερα επιστημονικά δεδομένα η επέμβαση κατά Hartmann παραμένει αποτελεσματική χειρουργική μέθοδος ακόμη και σήμερα σε ειδικά και επιπλεγμένα περιστατικά

 

8)

19 th EUROPEAN CONGRESS ON SURGICAL INFECTIONS

SYMPOSIUM II < FOR SURGEONS & NURSING PERSONNEL >

Chairman : M. PAPASTAMATIOY

< VAC versus STAR >

D. HAHNLOSER , D. WITTMANN

Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ΩΚΚ Αθηνών,

Hilton Athens , 25-28/5/2006 .

 

9)

ΔΙΑΛΕΞΗ του Δρ. Μιλτιάδη Ι. Παπασταματίου:

< EVIDENCE BASED SYRGERY >

Δημοσίευση στο « SURGICAL CONGRESS NEWS »

25^Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ – ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ

ΦΟΡΟΥΜ 2006 ΕΧΕ (Ταμίας Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου) .

Hilton Athens , 24/11/2006 .

 

 

10)

Πανελλήνιο Χειρουργικό Συνέδριο και Διεθνές Forum 2006

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟΥ ΣΕ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ:

ΕΜΠΕΙΡΙΑ 55 ΜΗΝΩΝ

Μ. Παπασταματίου, Ι. Κριαράς, Α. Μαστοράκη, Δ. Βελεχέρης, Σ. Μαστοράκη, Σ. Γερουλάνος

Μ.Ε.Θ. ΩΝΑΣΕΙΟΥ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ

Σκοπός: Να παρουσιαστεί η διερεύνηση των πιθανών διαταραχών του γαστρεντερικού μετά απο καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις, την διακύμανση αυτών σε διάστημα 55 μηνών, με προσδιορισμό των παραγόντων που προδιαθέτουν ή μεταβάλλουν το δείκτη νοσηρότητας και θνησιμότητας.

Υλικό – Μέθοδος: Σε χρονικό διάστημα 55 μηνών μελετήθηκαν αναδρομικά (6327) ασθενείς που νοσηλεύτηκαν στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Οι ασθενείς αυτοί χωρίστηκαν σε 2 ομάδες, η πρώτη απο 21/12/2001 μέχρι 27/06/2004 (πρώτη περίοδος) και η δεύτερη απο 28/06/2004 μέχρι 11/07/2006 (δεύτερη περίοδος). Από αυτούς, 145 ασθενείς εμφάνισαν επιπλοκή από το γαστρεντερικό και κρίθηκε αναγκαία η Χειρουργική εκτίμηση τους.

	1η ομάδα	2η ομάδα	Σύνολο		1η ομάδα	2η ομάδα	Σύνολο
Χοληφόρα	14	17	31	Αιμορραγία κατ. Πεπτικού	2	4	6
Ισχαιμική νέκρωση εντέρου	11	10	21	Διάτρηση κοίλου σπλάχνου ανώτ. Γαστρεντερικού	0	2	2
Παραλυτικός ειλεός	11	5	16	Γαστροστομία	0	2	2
Αποφρακτικός ειλεός	3	1	4	Παγκρεατίτιδα	2	2	4
Αιματώματα διάφορα	5	4	9	Ηπατική συμφόρηση	4	3	7
Οπισθοπεριτοναϊκά αιματώματα	3	3	6	Πνευμοπεριτόναιο	1	2	3
Περίσφιξη κήλης	3	1	4	Έμφρακτο, απόστημα σπληνός	1	0	1
Διάτρηση εντερικού αυλού	3	3	6	Άτυπα κοιλιακά ανοχλήματα	13	19	32
Αιμορραγία ανώτ. πετικού	2	3	5	Ερευνητικές λαπαροτομίες,	0	3	3

 

Αποτελέσματα: Απο το σύνολο των επιπλοκών αναλυτικά προκύπτει ο πίνακας:

Οι μηχανισμοί που εμπλέκονται στην εμφάνιση των προαναφερομένων διαταραχών σχετίζονται με τον τύπο της επέμβασης, τους παρατεταμένους χρόνους εξωσωματικής κυκλοφορίας και σύγκλισης αορτής, την εφαρμογή ενδοαρτικής αντλίας, χορήγηση ινοτρόπων, μονάδων αίματος και πλάσματος και την παρατεταμένη νοσηλεία των ασθενών.

Συμπεράσματα: Οι επιπλοκές του γαστρεντερικού είναι εξαιρετικά απειλητικές για την ζωή των καρδιοχειρουργικών αρρώστων. Η πρόγνωση τους καθίσταται δυσχερής και επιβάλλει την εγκαιρη διάγνωση και θεραπευτική παρέμβαση για την μείωση της θνητότητας.

 

11)

Πανελλήνιο Χειρουργικό Συνέδριο και Διεθνές Forum 2006

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΧΟΛΗΦΟΡΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ

ΕΜΠΕΙΡΙΑ 55 ΜΗΝΩΝ

Μ. Παπασταματίου, Κ. Παπαδόπουλος, Α. Μαστοράκη, Π. Βλασταράκος, Δ. Βελεχέρης, Σ. Γερουλάνος

Μ.Ε.Θ. ΩΝΑΣΕΙΟΥ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ

Σκοπός: Να παρουσιαστεί η διερεύνηση των παθήσεων των χολαγγείων μετά απο καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις, την διακύμανση αυτών σε διάστημα 55 μηνών, με προσδιορισμό των μεθόδων της έγκαιρης αντιμετώπισης τους και των παραγόντων που προδιαθέτουν ή μεταβάλλουν το δείκτη νοσηρότητας και θνησιμότητας.

Υλικό-Μέθοδος : Σε χρονικό διάστημα 55 μηνών, μελετήθηκαν αναδρομικά 6327 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε καρδιοχειρουργική επέμβαση και εμφάνισαν μετεγχειρητικά επιπλοκή από το χοληφόρο δέντρο. Οι ασθενείς αυτοί χωρίστηκαν σε 2 ομάδες, η πρώτη από 21/12/2001 μέχρι 27/06/2004 (πρώτη περίοδος) και η δεύτερη από 28/06/2004 μέχρι 11/07/2006 (δεύτερη περίοδος).

Αποτελέσματα: Διαταραχή των χοληφόρων παρουσιάστηκε σε 31 ασθενείς κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, και υποβλήθηκαν σε ερευνητική λαπαροτομία στο Ω.Κ.Κ.

Χοληφόρα	1η ομάδα	2η ομάδα	Σύνολο
Οξεία αλιθιασική χολοκυστίτιδα	4	4	8
Αλιθιασική διάταση χοληδόχου πόρου	3	2	5
Χολολιθίασική χολοκυστίτις	7	11	18

Η έκβαση των επιπλοκών αυτών σχετίζεται με την προχωρημένη ηλικία των ασθενών, τη βαρύτητα της καρδιοχειρουργικής επέμβασης, την αναγκαιότητα της εφαρμογής ενδοαορτικής αντλίας, των υψηλών δόσεων αγγειοσυσπαστικών παραγόντων και την ενδεχόμενη εμφάνιση λοίμωξης.

Συμπεράσματα: Η απουσία ειδικών κλινικών σημείων καθιστά δυσχερή την έγκαιρη διάγνωση των παθήσεων των χοληφόρων. Η σωστή αξιολόγηση πρωίμων εργαστηριακών ευρημάτων και η αποφυγή χειρισμών που προδιαθέτουν στην ανάπτυξη λοίμωξης και πλημμελούς άρδευσης των ιστών είναι δυνατόν να αποτρέψει μια επικείμενη επιπλοκή του χοληφόρου δέντρου.

 

12)

ΔΙΑΛΕΞΗ του Δρ. Μιλτιάδη Ι. Παπασταματίου:

< ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΝΟΣΗΛΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΣΕ ΜΕΘ >

8^ο ΕΛΛΑΔΟΚΥΠΡΙΑΚΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ (Αντιπρόεδρος Συνεδρίου)

Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ΩΚΚ Αθηνών,

Κύπρος , Ξεν. Hilton , 1-4/11/2007 .

 

13)

Πανελλήνιο Χειρουργικό Συνέδριο και Διεθνές Forum 2010

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟΥ ΣΕ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ :ΕΜΠΕΙΡΙΑ 9 ΕΤΩΝ

Μ. Παπασταματίου, Ανδ. Τασούλη, Aικ.Μαραθιά, Ι. Κριαράς, Κ.Παπαδόπουλος, Σ. Γερουλάνος

Μ.Ε.Θ. ΩΝΑΣΕΙΟΥ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ

Σκοπός: Να παρουσιαστεί η διερεύνηση των πιθανών διαταραχών του γαστρεντερικού μετά απο καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις, την διακύμανση αυτών σε διάστημα 9 ετών, με προσδιορισμό των παραγόντων που προδιαθέτουν ή μεταβάλλουν το δείκτη νοσηρότητας και θνησιμότητας.

Υλικό – Μέθοδος: Σε χρονικό διάστημα 9 ετών μελετήθηκαν αναδρομικά οι ασθενείς που νοσηλεύτηκαν στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ΩΚΚ. Οι ασθενείς αυτοί χωρίστηκαν σε 3 ομάδες, η πρώτη απο 21/12/2001 μέχρι 27/06/2004 (πρώτη περίοδος), η δεύτερη απο 28/06/2004 μέχρι 11/07/2006 (δεύτερη περίοδος) και η τρίτη από 12/07/2006 μέχρι 11/10/2010 (τρίτη περίοδος).

	Σύνολο	1η +2η ομάδα	3η ομάδα		Σύνολο	1η +2η ομάδα	3η ομάδα
Χοληφόρα	43	31	12	Αιμορραγία κατ. Πεπτικού	12	06	06
Ισχαιμική νέκρωση εντέρου	40	21	19	Διάτρηση κοίλου σπλάχνου ανώτ. Γαστρεντερικού	04	02	02
Παραλυτικός ειλεός	28	16	12	Γαστροστομία	03	02	01
Αποφρακτικός ειλεός	07	04	03	Παγκρεατίτιδα	05	04	01
Αιματώματα διάφορα	18	09	09	Ηπατική συμφόρηση	10	07	03
Οπισθοπεριτοναϊκά αιματώματα	10	06	04	Πνευμοπεριτόναιο	03	03	00
Περίσφιξη κήλης	06	04	02	Έμφρακτο, απόστημα σπληνός	02	01	01
Διάτρηση εντερικού αυλού	06	06	00	Άτυπα κοιλιακά ανοχλήματα	84	32	52
Αιμορραγία ανώτ. πετικού	09	05	04	Ερευνητικές λαπαροτομίες,	09	03	06

Αποτελέσματα:

Απο το σύνολο των επιπλοκών αναλυτικά προκύπτει ο πίνακας:

Οι μηχανισμοί που εμπλέκονται στην εμφάνιση των προαναφερομένων διαταραχών σχετίζονται με τον τύπο της επέμβασης, τους παρατεταμένους χρόνους εξωσωματικής κυκλοφορίας και σύγκλισης αορτής, την εφαρμογή ενδοαρτικής αντλίας, χορήγηση ινοτρόπων, μονάδων αίματος και πλάσματος και την παρατεταμένη νοσηλεία των ασθενών.

Συμπεράσματα: Οι επιπλοκές του γαστρεντερικού είναι εξαιρετικά απειλητικές για την ζωή των καρδιοχειρουργικών αρρώστων. Η πρόγνωση τους καθίσταται δυσχερής και επιβάλλει την εγκαιρη διάγνωση και θεραπευτική παρέμβαση για την μείωση της θνητότητας.

Υπεύθυνος εργασίας :Μ. Παπασταματίου ,Ταμίας 27^ου Π.Χ.Σ.

Ξενοκράτους 27- 29 Κολωνάκι Αθήνα

Τηλ/Fax: 210 7232750 / Τηλ : 2106443679 – 6944571999 / Email: mil.papastamatiou@gmail.com

 

14)

Μεταμοσχευτική Ομάδα ΩΚΚ

Επιστημονικός Σύμβουλος Χειρουργικής

Δρ. Μ. Παπασταματίου

Ορθοτοπική Μεταμόσχευση Καρδιάς. Δεκαετής Κλινική Εμπειρία και Αποτελέσματα

Α’ Καρδιοχειρουργικό Τμήμα και Μονάδα Μεταμοσχεύσεων / Μηχανικής Υποστήριξης της Κυκλοφορίας,¹ Α’ και Β’ Καρδιολογικό και Παιδοκαρδιολογικό Τμήμα,² Αναισθησιολογικός Τομέας,³ Εργαστηριακός Τομέας,⁴ Νοσηλ. Σχολή Πανεπ. Αθηνών,⁵ Καρδιοχειρουργική Μονάδα Εντατικής Θεραπείας,⁶ Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο

Α. Μαγγίνας,² Π. Σφυράκης,¹ Γ. Σταυρίδης,¹ Λ. Λουκά,¹ Δ. Ζαρκαλής,¹ Λ. Τσουρέλης,¹ Σ. Αδαμόπουλος,² Γ. Καραβόλιας,² Σ. Αποστολοπούλου,² Θ. Αντωνίου,³

Α. Θανόπουλος,³ Π. Ρέλλια,³ Λ. Κακλαμάνης,⁴ Ε. Μελισσάρη,⁴ Ε. Μαστοράκου,⁴

Δ. Ντεγιάννης,⁴ Ε. Μανώλη,⁴ Γ. Σαρόγλου,⁵ Σ. Γερουλάνος,⁶ Π. Α. Αλιβιζάτος,¹

Διεύθυνση

Π. Α. Αλιβιζάτος, Α’ Καρδιοχειρουργικό Τμήμα και Μονάδα Μεταμοσχεύσεων / Μηχανικής Υποστήριξης της Κυκλοφορίας Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου, Συγγρού 356, Αθήναι 17674

Τηλ : 210 94 93 326

Fax : 210 94 93 389

E-mail : paliviz@ocsc.gr

Εισαγωγή: Η μεταμόσχευση καρδιάς αποτελεί τον «χρυσούν κανόνα» θεραπείας

ασθενών καρδιακής ανεπαρκείας τελικού σταδίου που ικανοποιούν τα αυστηρά

κριτήρια επιλογής.

Μέθοδος: Παρουσίαση της δεκαετούς (1996-2006) κλινικής εμπειρίας του Κέντρου

επί 53 ορθοτοπικών μεταμοσχεύσεων.

Αποτελέσματα: Η χαμηλή περιεγχειρητική (3.7%) και η απώτερη (7.5%)

θνητότητα επέτρεψαν επιβίωση 95% το πρώτο έτος, 92% το πέμπτο και 70% το

δέκατο, που σημαντικά υπερβαίνει την διεθνή. Επι πλέον, η λειτουργική

αποκατάσταση όλων των μεταμοσχευμένων είναι αρίστη.

Συμπεράσματα: Η αυστηρή εφαρμογή διεθνών προδιαγραφών στην επιλογή

υποψηφίων, αλλά και δοτών, καθώς και η συνεχής πολύπλευρη παρακολούθηση,

καθιστούν εφικτή την διενέργεια μεταμοσχεύσεων καρδιάς με άριστα αποτελέσματα,

παρά την παραδόξως χαμηλή προσέλευση υποψηφίων και την αραιή προσφορά αποδεκτών μοσχευμάτων.