Επιστημονικές εργασίες


Το συγγραφικό έργο απαριθμεί 200 Επιστημονικές Εργασίες που έχουν ανακοινωθεί σε Ελληνικά και Διεθνή συνέδρια και είναι δημοσιευμένες στον Ελληνικό Περιοδικό και Διεθνή Τύπο όπως:

1) Scandinavian Journal of Gastroenterology, 2) Hepato-Gastroenterology, 3) Ιnternational Angiology, 4)Hellenic Armed Forces (Medical Review), 5) Europian Vasc. Surg. 6) Ιατρική Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων, 7) Πρακτικά Χειρουργικών Συνεδρίων – Ελληνική Χειρουργική, 8) Πανελλήνιου Ιατρικού Συνεδρίου, κ.ά..

2013

Έκδοση Βιβλίου Πεπραγμένων Β’ Χειρουργικής Κλινικής Παραρτήματος Γ.Ν. Ν.Ι. Κωνσταντοπούλειο η «Αγία Όλγα», τετραετίας 2009-2012.

2012

Συγγραφή Βιβλίου « Βασικές Αρχές στην Παροχή Πρώτων Βοηθειών », σελ. 150, (Προλογίζει ο Καθηγητής κ. Γ. ΖΩΓΡΑΦΟΣ), εκδόσεις Κ. Παρισιάνου , υπάρχει στα καταστήματα εκδ. Πασχαλίδη Αθήνα


2010


Review  UPPER GASTROINTESTINAL BLEEDING FROM THE SURGEONS’ VIEW , M. Papastamatiou Δημοσίευση στο Hellenic Journal of Surgery , Vol. 82 , Num. 1 , January-Febryary 2010 , Ελληνική Χειρουργική Εταιρεία.

“Η θέση της Λαπαροσκοπικής Χειρουργικής σήμερα στη θεραπεία των κακοηθών ορθοκολικών νεοπλασμάτων” , Μ. Παπασταματίου , Ε. Μαρκουλής , Ν. Πουλιέρης , Κ. Κωλέτη , Θ. Παπασταματίου, Β΄Χειρουργική Κλινική 7ου ΝοσοκομείουΙΚΑ-ΕΤΑΜ Αθηνών , 27ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ , Hilton , 24-27/11/2010. Δημοσίευση: http://www.epostersonline.com

“Σοβαρή αιμορραγία ανώτερου πεπτικού , ως αποτέλεσμα γαστροδωδεκαδακτυλικού  Εγκολεασμού” , Κ. Σάββας , Μ. Παπασταματίου , Π. Κίτσος , Γ. Σκλεπάρης , Ν. Πουλιέρης , Β΄Χειρουργική Κλινική 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Αθηνών , Hillingdon Hospital Uxbridge , Middlesex , London England , 27ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ , Hilton , 24-27/11/2010. Δημοσίευση: http://www.epostersonline.com

“Νεότερα δεδομένα στην αντιμετώπιση του ορθοκολικού καρκίνου” ,  Μ. Παπασταματίου , Γ. Ζαφείρης , Δημ. Χατζηγεωργίου , Ευαγ. Μαρκουλής , Καλ. Κωλέτη , Αικ. Γρηγοράκη , 27ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ , Hilton , 24-27/11/2010 Δημοσίευση: http://www.epostersonline.com.

“EVIDENCE BASED SURGERY” , M. I. Papastamatiou , N.B. Poulieris , Th. M. Papastamatiou , B’ Surgical Dept. , 7o Hosp. of Social security Foundation Athens ( Consultant Papastamatiou I. M. MD , phD ) , 27ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ , Hilton , 24-27/11/2010 . Δημοσίευση: http://www.epostersonline.com

“Επιπλοκές γαστρεντερικού σε καρδιοχειρουργικούς ασθενείς – Εμπερία 9 ετών” , Μ Παπασταματίου , Ανδ. Τασούλη , Αικ. Μαραθιά , Ι. Κριαράς , Κ. Παπαδόπουλος , Σ. Γερουλάνος , ΜΕΘ Ωvάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο , 27ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ , Hilton , 24-27/11/2010 . Δημοσίευση: http://www.epostersonline.com

“Επιδημιολογικά δεδομένα λειτουργίας Β΄Χειρουργικής Κλινικής 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Προτάσεις βελτίωσης λειτουργίας” , Μ. Ι. Παπασταματίου , Ν. Πουλιέρης , Γ. Ζαφείρης , Π. Κίτσος , Γ. Σκλεπάρης , Δημ. Χατζηγεωργίου , Εαγ. Μαρκουλής , Καλ. Κωλέτη , Β΄ Χειρ. Κλινική 7ου Νοσοκ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ , (Δ/ντής δρ. Μ. Παπασταματίου ) , 27ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ , Hilton , 24-27/11/2010 . Δημοσίευση: http://www.epostersonline.com

“ΠΑΡΑΛΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΣΧΑΛΙΑΙΑΣ ΑΡΤΗΡΙΑΣ” . Δ. Λάππας , Ε. Κυριοπούλου , Π. Τσιάρας , Μ. Παπασταματίου ,Ν. Σταυρόπουλος , Α. Χατζηγεωργίου , Ι. Νοταράς , Π. Γκολάντας ,Κ. Γιαννίκας , Π. Σκανδαλάκης , Δημοσίευση: ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ IKA

“ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΙΚΗ  ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΥΨΗΛΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΣΤΕΝΩΣΗΣ ή ΑΠΟΦΡΑΞΗΣ ΤΗΣ ΑΝΩ ΜΕΣΕΝΤΕΡΙΟΥ  ΑΡΤΗΡΙΑΣ” , Δ. Νικολόπουλος , Μ. Παπασταματίου , Δ. Βελεχέρης , Κ. Σκουτέλης  Δ. Τριανταφύλλου , Γ. Αναστόπουλος Γ. Κυριακοπούλου , Χ. Βερύκοκος ,  ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ IKA

Συντονιστής Στρογγύλης Τράπεζας “Αντιμετώπιση επιπλοκών στην χειρουργική του πρωκτού” Μ. Παπασταματίου , Ι. Καραιτιανός , 27ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ  , Hilton , 27/11/2010

“Τι νεότερο πάνω στην οξεία παγκρεατίτιδα;” , Μ. Παπασταματίου , Δ. Νικολόπουλος, Δημοσίευση: ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ IKA.

ΔΙΑΛΕΞΗ: “Χειρουργικές επεμβάσειςστην Τρίτη Ηλικία”, Μ. Παπασταματίου,Ημερίδα Δήμου Αθηναίων,7οΔημ. Διαμέρισμα, Δημοσίευση: (30/5/09/2010)   http://www.medtime.gr

ΔΙΑΛΕΞΗ: Μ. Παπασταματίου 7ο Παγκύπριο Συνέδριο Χερουργικής <<Σταδιοποίηση καρκίνου του παχέος εντέρου> Δημοσίευση:  http://www.medtime.gr (15/1/2010)

2009

ΔΙΑΛΕΞΗ: “ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΕΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΠΕΠΤΙΚΟΥ-ΔΙΑΓΝΩΣΗ-ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ” , Μ. Παπασταματίου , ΗΜΕΡΙΔΑ ΕΧΕ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ 35ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ , Αθήνα , Hilton , 5-9/5/2009 

ΔΙΑΛΕΞΗ: Μ. Παπασταματίου ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ < ΗΠΑΡ-ΠΑΓΚΡΕΑΣ-ΧΟΛΗΦΟΡΑ & ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ >, ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ < ΕΙΔΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΑ > , 9ο ΕΛΛΑΔΟΚΥΠΡΙΑΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ , HILTON , ΛΕΥΚΩ ΣΙΑ , 30/10-1/11/2009  

“ECTOPIC THYMOMA OF THE LUNG , A RARE CASE REPORT AND REVIEW OF THE LITERATURE” Skoutelis K. , Nikolopoulos D. , Markopoulos K. , Chabipi K. , Stoungioti S. , Papastamatiou M. , Published 4 December 2009 , Case Journal , 2:9149 , doi:10.1186/1757-1626-2-9149.BΡΑΒΕΥΜΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ.

“THE EFFECT OF AN ESTRONE D-LACTAM STEROID ESTER DERIVATIVE ON BREAST CANCER CELLS”, Bastounis E. , Papastamatiou M. , Picoulis E. , Balas P.

“THE USE OF TRANSRECTAL ULTRASONOGRAPHY IN ASSESSING PERIANAL ABSCESSES”, Velecheris D. , Anastasopoulos G. , Kiriakopoulou G. , Trakaniani Μ. , Papastamatiou M. , Androulis A. , Triantafilou D.

“ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕΘ” ,    Μ.Παπασταματίου , Δημοσίευση στο περιοδικό της Ομοσπονδίας Ιατρών ΙΚΑ , τεύχος 6 Αύγουστος–Σεπτέμβριος-Οκτώβριος , 2009 , σελ. 50-58 , Τα νέα της ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ    

“ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΓΓΕΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΗΣ ΚΟΙΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΩ ΜΕΣΕΝΤΕΡΙΑ ΑΡΤΗΡΙΑ”. Δ. Α. Λάππας , Μ. Παπασταματίου , Κ. Μαμμάς , Β. Λίοση  Α. Σμυρνής , Ι. Γκισάκης , Π. Σκανδαλάκης . ΗΜΕΡΙΔΑ ΕΧΕ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ 35ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ . ΑΘΗΝΑ , Hilton , 5-9/5/2009

“ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΛΑΓΩΝ ΑΓΓΕΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ” .Δ. Α. Λάππας, Μ. Παπασταματίου, Κ. Μαμμάς , Α. Σμυρνής ,Κ. Σαφιολέας , Ι. Γκισάκης, Π. Σκανδαλάκης  . ΗΜΕΡΙΔΑ ΕΧΕ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ 35ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ . ΑΘΗΝΑ , Hilton , 5-9/5/2009

“ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΛΑΓΩΝ ΑΓΓΕΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ”. Δ. Α. Λάππας, Μ. Παπασταματίου , Κ. Μαμμάς , Β. Λίοση ,Π. Σαφιολέας , Ι. Γκισάκης , Π. Σκανδαλάκης.  ΗΜΕΡΙΔΑ ΕΧΕ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ 35ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ . ΑΘΗΝΑ , Hilton , 5-9/5/2009

ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΝ: ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΗΠΑΡ-ΠΑΓΚΡΕΑΣ-ΧΟΛΗΦΟΡΑ & ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ.ΕΙΔΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΑ .9ο ΕΛΛΑΔΟΚΥΠΡΙΑΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ , HILTON , ΛΕΥΚΩΣΙΑ , 30/10-1/11/2009 

Συντονιστής Στρογγύλης Τράπεζας  Μ. Παπασταματίου < ΝΟΣΟΣ CROHN > , ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΧΕ , Αμφ. Νοσ. Ερρίκος Ντυνάν , 23/11/2009  

Συντονιστής Στρογγύλης Τράπεζας Μ. Παπασταματίου < ΣΗΠΤΙΚΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ – ΠΟΛΥΟΡΓΑΝΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ > Εισηγητές: Δ .Νικολόπουλος , Ν.Πάσχος , Ν.Παπαπετρόπουλος  Μετεκπεδευτικά Μαθήματα Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου http:www.medtime.gr (10/5/09)

ΔΙΑΛΕΞΗ: Μ. Παπασταματίου  στην Ελληνική Χειρουργική Εταιρεία  < Οξεία σκωληκοειδίτιδα > , Δημοσίευση:  http://www.medtime.gr (04/01/2009)

ΔΙΑΛΕΞΗ: Μ. Παπασταματίου  < ΟΞΕΙΑ ΔΕΞΙΑ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΣΤΗ ΜΕΘ > Δημοσίευση:  http://www.medtime.gr  (06/04/2009)

ΔΙΑΛΕΞΗ: Μ. Παπασταματίου στην Ελληνική Χειρουργική Εταιρεία ΙΑΤΡΙΚΗ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ( ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ) , Μ. Παπασταματίου , Δ. Νικολόπουλος Δημοσίευση:  http://www.medtime.gr (06/10/2009)

2008


“ΣΤΡΩΜΑΤΙΚΟΙ ΟΓΚΟΙ ΤΟΥ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ” (GIST) , Παπασταματίου Μ. , Κίτσος Π. , Φραγκάκης Ε. , Σίτος Λ. , Βελεχέρης Δ , Βιοκλινική Αθηνών , 26ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ-ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ Ε , Αθήνα , Ξεν. Hilton , 12-15/11/2008

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ “ΕΚΚΟΛΠΩΜΑΤΑ ΝΗΣΤΙΔΑΣ ΩΣ ΑΙΤΙΟ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΟΥ ΕΙΛΕΟΥ” Παπασταματίου Μ. , Μινωτάκης Κ. , Μαρκουλής Ε. , Σίτος Λ. , Βελεχέρης Δ. , Βιοκλινική Αθηνών , 26ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ-ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ , Αθήνα , Ξεν. Hilton , 12-15/11/2008

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ “ΑΝΕΥΡΕΣΗ ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ ΣΕ ΤΟΙΧΩΜΑ ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗΣ ΚΟΙΛΙΟΚΗΛΗΣ” , Παπασταματίου Μ. , Σακουφάκη Α. , Λιουδάκη Σ. Σίτος Λ. , Βελεχέρης Δ. , Βιοκλινική Αθηνών , 26ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ-ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ , Αθήνα , Ξεν. Hilton , 12-15/11/2008

“ΕΝΤΕΡΙΚΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΝΟΣΟΥ ΤΟΥ CROHN” , Παπασταματίου Μ. , Βελεχέρης Δ. , Μποιντάς Γ. , Κωλέττη Κ. , Κολοκοτρώνη Μ. , Μπάλτας Δ. , Χειρουργική Κλινική & Αναισθησιολογικό Τμήμα 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ Αθηνών , 26ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ-ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ , Αθήνα , Ξεν. Hilton , 12-15/11/2008

“ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΛΑΓΩΝ ΑΓΓΕΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΡΕΑTΟΣ” Λάππας Δ. , Γκισάκης Ι. , Παπασταματίου Μ. , Καραλιώτας Κ, Μπακαλάκος Χ , Σμυρνής Α. , Φραγκιαδάκη Μ. , Γιαννόπουλος Α., Σκανδαλάκης Π. , Αθήνα ,Ογκολογικό Συνέδριο, 2009

“ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΗΠΑΤΙΚΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΣ”. Λάππας Δ. , Γκισάκης Ι. , Παπασταματίου Μ. , Καραλιώτας Κ. , Μαζαράκης Α. ,Φραγκιαδάκη Μ. , Γιαννίρη Μ. , Αναγνωστοπούλου Σ. , Γιαννόπουλος Α. , Σκανδαλάκης Π. , Αθήνα , Ογκολογικό Συνέδριο , 2008 

“ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΛΑΓΩΝ ΤΗΣ ΠΥΛΑΙΑΣ ΦΛΕΒΑΣ” , Λάππας Δ. , Γκισάκης Ι. , Παπασταματίου Μ. , Καραλιώτας Κ. , Μαζαράκης Α.,Σμυρνής Α. , Γιαννίρη Μ. , Φραγκιαδάκη Μ. , Αναγνωστοπούλου Σ. , Γιαννόπουλος Α. , Σκανδαλάκης Π. , Αθήνα Ογκολογικό Συνέδριο , 2008 

“ΠΑΡΑΛΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΣΧΑΛΙΑΙΑΣ ΑΡΤΗΡΙΑΣ” , Δ. Λάππας , Ε. Κυριοπούλου , Π. Τσιάρας , Μ. Παπασταματίου , Ν. Σταυρόπουλος , Α. Χατζηγεωργίου , Ι. Νοταράς , Π. Γκολάντας , Κ. Γιαννίκας , Π. Σκανδαλάκης  , ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΙΚΑ

“ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΘΩΡΑΚΙΚΟΥ ΠΟΡΟΥ”, Δ. Λάππας , Ι. Γκισάκης , Ε. Κυριοπούλου , Μ. Παπασταματίου , Σ. Δουβετζέμης , Μ. Χατζημάρκος , Π. Σκανδαλάκης , 26ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ-ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ , Αθήνα , Ξεν. Hilton , 12-15/11/2008

“ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΤΗΣ ΧΥΛΟΦΟΡΟΥ ΔΕΞΑΜΕΝΗΣ”, Δ. Λάππας , Ι. Γκισάκης , Ε. Κυριοπούλου , Μ. Παπασταματίου , Ε. Μαζαράκης , Φ. Χατζημάρκου , Π. Σκανδαλάκης , 26ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ-ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ ΦΟΡΟΥ ΕΧΕ , Αθήνα , Ξεν. Hilton , 12-15/11/2008

“ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΛΑΓΩΝ ΤΗΣ ΠΥΛΑΙΑΣ ΦΛΕΒΑΣ” , Δ. Λάππας , Ι. Γκισάκης , Ε. Κυριοπούλου , Μ. Παπασταματίου , Χ. Μπακαλάκος , Μ. Κωστάκη , Π. Σκανδαλάκης , 26ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ-ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ , Αθήνα , Ξεν. Hilton , 12-15/11/2008

ΔΙΑΛΕΞΗ: Μ. Παπασταματίου, < Has anything changed in the acute pancreatitis therapy ? >   26ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ-ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ , Αθήνα , Ξεν. Hilton , 12-15/11/2008


ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΕΤΗ ΑΠΟ 1986

1. “ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΩΣ”
(Πειραματική εργασία κατόπιν χειρουργικών εκτομών σε επίμυες)
ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΕΠΙ ΥΦΗΓΕΣΙΑ: Δρ. Ηλ. Μπαστούνη – Χειρουργού
Αθήνα, 1980. Α’ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΚΛΙΝ. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

2. “Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΟΣ “C- PARVUM” ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΒΙΩΤΙΚΗ ΝΟΣΟ”
ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ: Ιωαν. Καραβασίλη – Χειρουργού
Αθήνα, 1981. Α’ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΚΛΙΝ. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

3. Συνεργάστηκα και συμμετείχα στη διεξαγωγή Ερευνητικής Μελέτης για τις “Παθήσεις Σπονδυλικής Στήλης και άκρου Ποδός”, τμήμα της οποίας είναι και η εργασία: “ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΤΩ ΑΚΡΩΝ ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΛΗΡΩΤΟΥΣ”.
Β’ Ορθ/κή Κλιν. 401 Γ.Σ.Ν.Α. και Εργαστήριο Κινησιολογίας – Βάδισης και Ανθρωπομετρίας του Ερευνητικού Κέντρου Θ. Γαροφαλίδης” της Ορθ/κής Κλιν. του Παν/μίου Αθηνών
Απονομή Α’ Βραβείου Ενώσεως ε.α. Υγειονομικών Αξ/κών, ΙΑ’ Ιατρικού Συνεδρίου Ενόπλων Δυνάμεων, Θεσ/νίκη, 8-80/11/1986

4. “ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ”
Μ. Παπασταματίου
Κέντρο Εκπαιδεύσεως Νεοσυλλέκτων Κορίνθου Πυροβολικού
Κόρινθος, Φεβρουάριος 1986

5. “ΑΤΟΜΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΣΕ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ”
Μ. Παπασταματίου.
Κέντρο Εκπαιδεύσεως Νεοσυλλέκτων Κορίνθου Πυροβολικού.
Κόρινθος, Μάϊος 1986.

6. “ΙΑΤΡΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΠΡΟΛΗΨΗ & ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΥΤΩΝ, ΣΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ”. (ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ)
Μ. Παπασταματίου.
Κοινωνικό Κέντρο Οικογένειας και Νεότητας.
Ελληνο-Γαλλική αποστολή κατασκηνωτών Αγ. Ανδρέα Αττικής.
Εγένετο η διάλεξη παρουσία Μητροπολίτη Γαλλίας Ιερεμία καιΕπισκόπου Στεφάνου.
Αγ. Ανδρέας Αττικής, Ιούνιος 1988.

7. “ΚΥΜΑΝΣΕΙΣ ΤΗΣ ΦΑΙΝΟΒΑΡΒΙΤΑΛΗΣ ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ D-ΓΛΟΥΚΑΡΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ ΣΤΑ ΟΥΡΑ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΜΕΓΑΔΟΣΕΩΝ ΑΣΚΟΡΒΙΚΟΥ ΟΞΕΩΣ”

Ν. Ντούλας, Σ. Βαβαλέα, Π. Γαλανοπούλου, Β. Συριοπούλου, Μ. Παπασταματίου.
Α’ Παιδιατρική Κλινική Νοσοκομείου Παίδων ” Π.& Α. ΚΥΡΙΑΚΟΥ”
Πειραματική Φαρμακολογία Πανεπιστημίου Αθηνών, Α’ Πανεπιστημιακή Κλινική Νοσοκομείου “ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ”.
Παρουσίαση: 23ο Πανελλήνιο Παιδιατρικό Συνέδριο – Ερμιόνη.
Πόσφατες μελέτες παρέχουν ενδείξεις ότι μεταβολές της δραστηριότητας των μικροσωμιακών ενζύμων του ήπατος , των υπεύθυνων για τον μεταβολισμό διαφόρων φαρμάκων ή τοξικών ουσιών , ενδέχεται να συνδέονται με την εκάστοτε πυκνότητα του Ασκορβικού Οξέως (ΑΣΟ) στο ζωντανό οργανισμό . Η φινοβαρβιτάλη αποτελεί σύνηθες φάρμακο για τη θεραπεία της παιδικής επιληψίας , αλλά & ισχυρό επαγωγέα των μικροσωμιακών ηπατικών ενζύμων . Η παρούσα μελέτη έχει σα σκοπό τη διερεύνηση της επιδράσεως μεγαδόσεων ΑΣΟ , από του στόματος , επί των επιπέδων συγκεντρώσεως της φαινοβαρβιτάλης στον ορό επιληπτικών παιδιών & την απέκκριση του D-Γλουκαρικού οξέος (D-ΓΟ) στα ούρα , που θεωρείται ευαίσθητος δείκτης επαγωγής των ηπατικών ενζύμων στον άνθρωπο . Σε 15 επιληπτικά αγόρια & κορίτσια , 3-13 ετών που ελάμβαναν φαινοβαρβιτάλη σε θεραπευτικές δόσεις , τα επίπεδα του φαρμάκου στον ορό , μετά χορήγηση 1gr ΑΣΟ/8ωρο από το στόμα & επί τρεις συνεχείς ημέρες , ανευρέθησαν σημαντικά χαμηλότερα (paired t-test , p <0,001) των προ της χορηγήσεως .
Τέσσερες ημέρες μετά διακοπή χορηγήσεως της βιταμίνης & παρά την εμφανή τάση ανόδου , τα επίπεδα της φαινοβαρβιτάλης δεν είχαν επανέλθει στις προ της χορηγήσεως τιμές (paired t-test p < 0,01) , τέσσερες ημέρες μετά διακοπή χορηγήσεως ΑΣΟ , είχε επανέλθει στα προ της χορηγήσεως επίπεδα (paired t-test p:N.S.) . Σε ομάδα από 12 φυσιολογικά παιδιά , η απέκκριση του D-ΓΟ μετά χορήγηση 1gr ΑΣΟ/8ωρο επί τρεις συνεχείς ημέρες ανευρέθει στατιστικώς πολύ αυξημένη (paired t-test p<0,001) . Τα ανωτέρω ευρήματα συνηγορούν υπερ επηρεασμού του μεταβολισμού της φαινοβαρβιτάλης υπό μεγαδόσεων ΑΣΟ , πιθανώς μέσω συμμετοχής του στην επαγωγική δραστηριότητα των ηπατικών ενζύμων .

8. “PYLORO – DUODENAL MUCOSAL PROLAPSE”
C. Savas, M. Papastamatiou, S. Toffe, J. Mc. Farland, C. Theodossioy, B. Golematis.
A’ Προπαιδευτική Χειρουργική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών
Νοσοκομείο “ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ”.
Δημοσίευση: Hell. Arm. Forces Med. Review 20 (Suppl. 1): 1986 σελ.99-101.
Ιατρική Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων (English Edition).
Four cases of pyloroduodental mucosal prolapsed are reviewed in this paper . Their presenting symptoms were vague and non-specific suggesting or coexisting with chronic gastritis , duodenal ulcer gastric outlet obstruction or cholecystitis. Severe anemia was noted in two out of the four patients . Complete remission occurred following surgery . In 3 of the 4 cases discussed , there was a coexisting pathology that could account for the symptoms . The diagnosis was established in all 4 cases by barium meal and was later confirmed by gastroscopy . The 4 biopsy specimens evealed hypertrophy and oedema of both mucosa and submucosa with various degrees of lymphocytic and plasma cell infiltration . Three of the four patients were treated with partial gastrectomy . It should be noted that two of those who were operated had an underlying lesion , suggesting that a more aggressive approach than simple excision of the mucosa may be well justified .

9. “PRIMARY PLASMATOCYTOMA OF COLON”
C. Savas, M. Papastamatiou, J. Jeuings, I, Tefler, C. Theodossiou, J. Psathas.
A’ Χειρουργική Κλινική 401 Γ. Σ. Ν. Α.
Δημοσίευση: Hell. Arm. Forces Med. Review 20 (Suppl. 1): 1986 σελ.83-84.
Ιατρική Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων (English Edition).
A case of primary colonic plasmacytoma is presented in this paper . The symptoms were mainly those of pyloric obstruction . A routine sigmoid colectomy was performed and the diagnosis was established post-operatively . The condition appears to have a better prognosis than medullary plasmacytoma or myelomatosis .

10. “EΠΙΔΕΡΜΟΕΙΔΕΣ ΕΠΙΘΗΛΩΜΑ ΕΠΙ ΕΔΑΦΟΥΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΟΣΤΕΟΜΥΕΛΙΤΙΔΑΣ”
Δ. Μπαλμπούζης, Μ. Παπασταματίου, Χ. Θεοδοσίου.
Α’ Ορθοπεδική Κλινική 401 Γ. Σ. Ν. Α.
Δημοσίευση: Ιατρική Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων, 21: 63-65, 1987.
Περιγράφεται περίπτωση άνδρα , ηλικίας 60 ετών , που εμφάνισε ακανθωκυτταρικό επιθηλίωμα δέρματος επί εδάφους χρόνιας οστεομυελίτιδας . Η ανάπτυξη επιδερμοειδούς επιθηλιώματος είναι μια σχετικά σπάνια επιπλοκή & εντοπίζεται συνήθως στην κνήμη . Επίμονο άλγος , αιμορραγία , εκροή δύσοσμου υγρού & αυξημένη καταστροφή του οστού αποτελούν ενδείξεις για ενδελεχή έλεγχο . Η διάγνωση τίθεται με τη λήψη βιοψίας & θεραπεία εκλογής παραμένει ο ακρωηριασμός του άκρου . Η πρόγνωση είναι σχετικά καλή όταν η αντιμετώπιση γίνει έγκαιρα .

11. “Ο ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΚΥΛΟΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΠΟΝΔΥΛΙΤΙΔΑΣ”
Δ. Μπαλμπούζης, Δ. Τριανταφυλλίδης, Ε. Αντωνογιαννάκης, Μ. Παπασταματίου.
Α’ Ορθοπεδική Κλινική 401 Γ. Σ. Ν. Α.
Ανακοίνωση: ΙΑ’ Ιατρικό Συνέδριο Ενόπλων Δυνάμεων.
Θεσσαλονίκη, Νοέμβριος 1986.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Ο τετραγωνισμός των οσφυικών σπονδυλικών σωμάτων επί αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδος αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης 120 κατωτέρων οσφυικών σπονδύων , συγκεκριμένα του 3ου , 4ου & 5ου , από κάθε έναν από τους 40 εξετασθέντες , 20 ήταν περιπτώσεις απόλυτα τεκμηριωμένης & πλήρως εγκαταστημένης αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδος & 20 υγιείς άρρενες υπηρετούντες την στρατιωτική τους θητεία . Ο μέσος όρος ηλικίας & στις δύο κατηγορίες ηταν πρακτικά ο ίδιος (21 έτη στους πάσχοντες & 21,5 στους υγιείς) .
Ο τετραγωνισμός του σώματος των οσφυικών σπονδύλων , σαν αδρό ακτινολογικό εύρημα (απλή οπτική εκτίμηση της ακτινογραφίας) , διαπιστώθηκε με σημαντική ακρίβεια (85%) σε τυφλή δοκιμασία (άγνοια του πάσχοντος & του υγιούς) από 5 ιατρούς της κλινικής.

12. “ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΠΤΕΡΝΙΚΟΥ ΩΟΥ ΚΑΙ ΠΕΛΜΑΤΟΓΡΑΦΗΜΑΤΟΣ ΣΕ 931 ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΛΗΡΩΤΟΥΣ”
Π. Ευσταθίου, Μ. Παπασταματίου, Θ. Β. Γρίβας, Δ. Μπαλμπούζης.
Α’΄Ορθοπεδική Κλινική 401 Γ. Σ. Ν. Α.
Ερευνητικό Κέντρο “Θ. Γαροφαλλίδης”.
Πανεπιστημιακή Ορθοπεδική Κλινική Αθηνών-Νοσοκομείο Κ. Α. Τ.
Παρουσίαση: 13ο Ετήσιο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο
Αθήνα, Μάϊος 1987.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου]
Η χρησιμοποίηση περισσοτέρων εξιδεικευμένων μεθόδων για την μελέτη του άκρου ποδός ήταν το αντικείμενο μιας κλινικοεργαστηριακής διαστρωματικής έρευνας που έγινε τα έτη 1985-1986 στους Έλληνες κληρωτούς .
Μελετήθηκαν 931 κληρωτοί για τον καθορισμό & τυποποίηση του άκρου ποδός . Το πελματογράφημα με τον πελματογράφο των Harris & Beath μας δίνει αντικειμενική εκτίμηση για τις διάφορες παθήσεις .
Στα ανωτέρω πλαίσια έγινε συσχέτιση του επιμήκους άξονος του πτερνικού ωού (ΕΑΠΩ) με τον επιμήκη άξονα του άκρου ποδός (ΕΑΑΠ) . Βάσει αυτών έγινε τυποποίηση των πελματογραφημάτων με τους άξονες & απεικόνηση αυτών .
Βρέθηκαν τύπος πελματογραφήματος
1 . Κοιλοποδία (1,93%)
2 . Φυσιολογικό (α) (14,93%)
3 . Φυσιολογικό (β) (66,70%)
4 . Ελαφρά πλατυποδία (12,57%)
5. Τυπική πλατυποδία (3,22%)
6 . Βαρεία πλατυποδία (0,64%)
Συμπερασματικά , η αξία της ανωτέρω συσχετίσεως στην εκτίμηση της πλατυποδίας & κοιλοποδίας όπως & του φυσιολογικού ποδιού είναι απολύτως εμφανής .

13. “ΚΡΥΨΟΡΧΙΑ: ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΕΠΙ 10.320 ΕΝΗΛΙΚΩΝ”
Μ. Παπασταματίου, Χ. Θεοδοσίου, Ι. Ψαθάς.
Α’ Ορθοπεδική Κλινική 401 Γ. Σ. Ν. Α.
Παρουσίαση: 13ο Ετήσιο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο
Αθήνα, Μάϊος 1987.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Η κρυψορχία σαν κλινικό εύρημα , απαντάται συχνότερα στα παιδιά & σπανιώτερα στους ενήλικες σα συνέπεια , ή της αυτομάτου αποκαταστάσεώς της , ή της εγχειρητικής διορθώσεώς της κατά την παιδική ηλικία .
Μελετήσαμε αναδρομικά 10.320 άτομα , τα οποία εκλήθηκαν να καταταγούν στις Ένοπλες Δυνάμεις , ηλικίας 18-25 ετών (Μ.Ο.21,5 έτη) , στη διετία 1981 & 1982 , προερχόμενα απ΄ όλα τα διαμερίσματα της χώρας μας .
Διαπιστώσαμε ότι 40 άτομα (ποσοστό 0,38%) παρουσίαζαν κρυψορχία . Από αυτά 39 άτομα (ποσοστό 0.37%) παρουσίαζαν ετερόπλευρη κρυψορχία & μόνο ένα άτομο αμφοτερόπλευρη . Ειδικότερα , στα 17 άτομα (ποσοστό 0,16%) ο όρχις ευρίσκετο εντός της κοιλίας & στα 22 άτομα (ποσοστό 0,21%) ο όρχις ψηλαφάτο εντός του βουβωνικού πόρου . Αμφοτερόπλευρη κρυψορχία με τους όρχεις εντός της κοιλίας παρουσίαζε ένα μόνο άτομο (ποσοστό 0,01%) .
Άλλες συνοδές ανωμαλίες κατά τη διάπλαση , στην κλινική εξέταση των ατόμων αυτών , δε διαπιστώθηκαν . Τα δευτερογενή χαρκτηριστικά του φύλου ήταν φυσιολογικά .
Συμπερασματικά αν & έχει τεκμηριωθεί πλέον ότι η έγκαιρη αντιμεώπιση της κρυψορχίας είναι επιβεβλημένη , εν τούτοις το ποσοστό επιπτώσεώς της στους ενήλικες , δεν έχει μειωθεί κατά την τελευταία εικοσαετία .
Τα πιο πάνω αποτελέσματα συσχετίζονται με τα στοιχεία της διεθνούς & Ελληνικής πρόσφατης βιβλιογραφίας.

14. “ΑΣΥΝΗΘΗΣ ΕΝΤΟΠΙΣΗ ΠΡΩΤΟΠΑΘΟΥΣ ΠΛΑΣΜΟΚΥΤΤΩΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΟΛΟΝ”
Μ. Παπασταματίου, Χ. Θεοδοσίου, Ι. Ψαθάς.
Α’ Χειρουργική Κλινική 401 Γ. Σ. Ν. Α.
Παρουσίαση: 13ο Ετήσιο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο
Αθήνα, Μάϊος 1987.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου]
Παρουσιάζεται περίπτωση ασυνήθους εντιπίσεως πρωτοπαθούς μονήρους εξωμυελικού όγκου από πλασματοκύτταρα στο κόλον , που χειρουργήθηκε με συμπτωματολογία αποφρακτικού ειλεού .
Η εντόπιση της νόσου στο παχύ έντερο είναι από τις πλέον σπάνιες & μέχρι το 1980 είχαν περιγραφεί λιγότερες από 15 περιπτώσεις .
Τα συμπτώματα είναι μη ειδικά & συνίστανται σε αλλαγή των συνηθειών του εντέρου , δυσκοιλιότητα , απώλεια βάρους & πυρετό .
Η κολεκτομή παραμένει η αντιμετώπιση εκλογής , σε συνδιασμό με λεμφαδενικό καθαρισμό , ακτινοθεραπεία & χημειοθεραπεία , ανάλογα με τη σταδιοποίηση της νόσου .
Η πρόγνωση είναι καλύτερη απ’ ότι για άλλες εντοπίσεις του πλασμοκυτώματος & η δεκαετής επιβίωση πλησιάζει το 50% .

15. “ΙΑΤΡΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ”
Μ. Παπασταματίου , Σ. Βαβαλέα , Κ. Μαγκουριάς , Η. Μπαστούνης .
Α’ Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών, “ΛΑΪΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ.
Α’ Παιδιατρική Κλινική Νοσοκομείου Παίδων “Π. & Α. ΚΥΡΙΑΚΟΥ”
Παρουσίαση: 14ο Ετήσιο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο
Αθήνα, Μάϊος 1988.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Σκοπός της εργασίας είναι να προσεγγίσειτα ιατρικά προβλήματα , που παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών κατασκηνώσεων , σε διάφρες ομάδες κατασκηνωτικού πληθυσμού .
Το υλικό αποτελείται από 950 άτομα χωρισμένο σε τρεις ομάδες . Η (Α) ομάδα περιλαμβάνει 150 παιδιά με ειδικές ανάγκες , όπως , παιδική σχιζοφρένεια , αυτισμό , επιληψία , σύνδρομο μογγολοειδούς ιδιωτίας & νεανικό διαβήτη . Η (Β) ομάδα περιλαμβάνει 650 υγιή παιδιά σχολικής ηλικίας . Η (Γ) ομάδα περιλαμβάνει 150 ηλικιωμένους . Ο τόπος εγκαταστάσεως, το γενικό πρόγραμμα & το προσωπικό της κατασκηνώσεως παρέμεινε κοινό & στις τρεις ομάδες . Την (Α) ομάδα συνόδευε επιπρόσθετο ειδικό επιστημονικό προσωπικό . Στη συζήτηση γίνεται συσχέτιση των δικών μας αποτελεσμάτων με αποτελέσματα παρομοίων κατασκηνώσεων σε άλλα κράτη της Ευρώπης & Αμερικής & μελετάται η μεθοδολογία αντιμετωπίσεως αυτών .
Συμπερασματικά , 1. Η καλή οργάνωση του προγράμματος λειτουργίας , 2. Η στενή καθοδήγηση των κατασκηνωτών από καταρτισμένο προσωπικό , 3. Οι ειδικά επιλεγμένοι χώροι παραμονής , 4. Η υγειονολογική παρακολούθηση του χώρου & 5. Η δυνατότητα εφαρμογής άμεσης ιατρικής βοήθειας , είναι αποδεδειγμένο ότι ρολαμβάνουν ή μειώνουν τα ιατρικά προβλήματα σημαντικά.


16. “ΣΥΝΔΡΟΜΟ LABAND”
Σ. Βαβαλέα , Μ . Παπασταματίου , Λ. Σταμόγιαννου , Χ. Μπαρτσώκας .
Α΄ Παιδιατρική Κλινική Νοσοκομείου Παίδων “Π. & Α. ΚΥΡΙΑΚΟΥ”
Παρουσίαση; 26ο Πανελλήνιο Παιδιατρικό Συνέδριο.
Ιωάννινα, Μάϊος 1988.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Περιγράφεται περίπτωση κοριτσιού 13 χρονών , που εμφανίζει την κλινική ικόνα του συνδρόμου Laband .
Το σύνδρομο αυτό , είναι αρκετά σπάνιο , πολύ λίγες περιπτώσεις έχουν αναφερθεί στη διεθνή βιβλιογραφία , μεταβιβάζονται κληρονομικά με τον αυτοσωματικό επικρατούντα χαρακτήρα & εκδηλώνεται αμέσως με τη γέννηση ή μετά λίγους μήνες .
Χαρακτηρίζεται από ουλώδη ινωμάτωση , έντονες διαταραχές στη διάπλαση των ώτων , οστών (πλερών ΣΣτ , τελικών φαλάγγων άκρων , μετακαρποφαλαγγικών διαρθρώσεων) , της μύτης , των ονύχων (άνω & κάτω άκρων) , δέρματος (υπρτρίχωση) & ηπατοπληνική διόγκωση . Μερικές φορές συνοδεύεται & από νοητική καθυστέρηση .
Στο έκθεμα επιδεικνύεται το φωτογραφικό υλικό της περιπτώσεως , που είναι χαρακτηριστικό για την επιβεβαίωση του συνδρόμου & συζητείται η πορεία του & οι ενδεχόμενες ειπλοκές του . Γίνεται επίσης διαφορική διαγνωστική με άλλα σύνδρομα συγγενούς ουλώδους ινωματώσεως με διαφορετικά όμως χαρακτηριστικά , όπως είναι τα σύνδρομα Rutherfurd & Cross .
Αξίζει να σημειωθεί ότι εκτός από την κλινική εικόνα , δεν υπάρχει καμμιά δυνατότητα επιβεβαίωσης της διάγνωσης μέχρι σήμερα .

17. “ΓΑΣΤΡΟΔΩΔΕΚΑΔΑΚΤΥΛΙΚΟΣ ΕΓΚΟΛΕΑΣΜΟΣ ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΣΟΒΑΡΗ ΜΕΘΑΙΜΟΡΡΑΓΙΚΗ ΑΝΑΙΜΙΑ”
Κ. Σάββας, Μ. Παπασταματίου, Γ. Αντσακλής, Η. Μπαστούνης, Ε. Παπαλάμπρος, Α. Χαντζής.
Α’΄Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών.
Hillingdon Hospital Uxbridge, Middlesex, London England.
Παρουσίαση : 16ο Πανελλήνιο Συνέδριο Χειρουργικής και International Surgical Forym.
Aθήνα, Οκτώβριος 1988.
Δημοσίευση: στα Πρακτικά του Συνεδρίου,σελ. 118-121.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου]
Σκοπός της παρουσιάσεως είναι να δείξει , ότι ο γαστροδωδεκαδακτυλικός εγκολασμός μπορεί να αποτελέσει πιο συχνό παράγοντα αιμορραγίας του ανωτέρου πεπτικού από ότι επιστεύετο . Είναι δυνατόν να προκαλέσει σοβαρή μεθαιμορραγική αναιμία , η οποία & να αποτελεί το κύριο εξεταστικό εύρημα , ενώ η υπόλοιπη συμπτωματολογία & σημειολογία της νόσου , είναι μη ειδική . Η διάγνωση τίθεται κατά το συνήθη ακτινολογικό έλεγχο & επιβεβαιώνεται με τη γαστροσκόπηση . Η θεραπεία είναι αρχικά συντηρητική . Η χειρουργική επέμβαση καθίσταται αναγκαία όταν η συντηρητική αγωγή δεν αποδώσει & έχει σαν αποτέλεσμα την αιτιολογική αντιμετώιση της νόσου & την πλήρη υποχώρηση της αναιμίας .

18. “ΑΣΥΝΗΘΗΣ ΠΡΩΤΟΠΑΘΗΣ ΕΝΤΟΠΙΣΗ ΛΕΜΦΩΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΗΠΑΡ”
Η. Μπαστούνης, Ε. Παπαχαραλάμπους, Μ. Παπασταματίου, Ν. Ιωάννου, Φ. Μήλας, Η. Κουλεντιανός.
Α’΄Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών.
Παρουσίαση; 16ο Πανελλήνιο Συνέδριο Χειρουργικής και International Surgical Forum.
Aθήνα, Οκτώβριος 1988.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Δημοσίευση: στα Πρακτικά του Συνεδρίου, σελ. 349-351.
Παρουσιάζεται σπάνια περίπτωση πρωτοπαθούς ιστιοκυτταρικού λεμφώματος του αριστερού λοβού του ήπατος , που αντιμετωπίστηκε επιτυχώς με αριστερή ηπατεκτομή . Η πρωτοπαθής εντόπιση της νόσου στο ήπαρ είναι πολύ σπάνια & μέχρι το 1986 είχαν περιγραφεί 7 περιπτώσεις μόνο σε άνδρες , όπως & στο περιστατικό μας . Η δευτεροπαθής όμως εντόπιση , είναι αρκετά συχνή σε ασθενείς με λέμφωμα & ανέρχεται σε ποσοστό 50% .
Η κλινική συμπτωματολογί είναι μη ειδική , ο εργαστηριακός έλεγχος δείχνει επηρεασμένη ηπατική λειτουργία & ο παρακλινικός , έλλειμα σκιαγραφήσεως στην περιοχή που εντοπίζεται η βλάβη . Χαρακτηριστικά ο μυελός των οστών & ο σπλήνας ανευρίσκονται χωρίς παθολογικά ευρήματα .
Η διαφορική διαγνωστική περιλαμβάνει το ηπατοκυτταρικό ή μεταστατικό καρκίνωμα & το πλασμοκύτωμα .
Η τμηματική ηπατεκτομή θεωρείται η αντιμετώπιση εκλογής , σε συνδιασμό με λεμφαδενικό καθαρισμό , ακτινοθεραπεία & χημειοθεραπεία .

19. “ΚΑΛΟΗΘΕΙΣ ΣΤΕΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΞΩΗΠΑΤΙΚΩΝ ΧΟΛΗΦΟΡΩΝ”
Γ. Αντσακλής, Π. Μιχαήλ, Χ. Τσιγκρής, Μ. Παπασταματίου, Β. Καλιακμάνης, Ε. Πικούλης.
Α’΄Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών.
Παρουσίαση; 16ο Πανελλήνιο Συνέδριο Χειρουργικής και International Surgical Forum.
Aθήνα, Οκτώβριος 1988.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Δημοσίευση: στα Πρακτικά του Συνεδρίου, σελ.283-289.
Οι καλοήθεις παθήσεις των εξωηπατικών χολιφόρων εμφανίζονται συνήθως μετεγχειρητικά & στις περισσότερες περιπτώσεις οφείλονται σε τραυματισμό των χοληφόρων στη διάρκεια της εγχειρήσεως .
Η μακρά αραμονή παροχετευτικών σωλήνων μέσα στους χοληφόρους πόρους , είναι δυνατόν να προκαλέσει επίσης ουλώδη στένωση του χοληδόχου πόρου .
Άλλα αίτια καλοήθων στενώσεων είναι φλεγμονές , εξωτερικοί τραυματισμοί & διάβρωση των χοληφόρων οδών από λίθους .
Στην 1η Χειρουργική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών σε μια 8ετία αντιμετωπίσθηκαν χειρουργικά 14 ασθενείς με καλοήθεις στενώσεις της εξωηπατικής χοληφόρου οδού .
Η στένωση σε 6 ασθενείς (42,8%) αφορούσε στον κοινό ηπατικό πόρο , σε 4 ασθενείς (28,6%) στον χοληδόχο πόρο , σε 3 ασθενείς (21,4%) στον ηπατικό & στον χοληδόχο πόρο & σε 1 ασθενή εντοπιζόταν στη περιοχή Oddi-Vater .
Αναστόωση του ηπατικού πόρου με νήστιδα έγινε σε 9 ασθενείς , χοληδο-νηστιδική αναστόμωση σε 4 ασθενείς & σφιγκτηροπλαστική σε 1 ασθενή .
Η τοποθέτηση σωλήνων δια της αναστομώσεως αποφασίσθηκε σε 10 ασθενείς .
Τρεις ασθενείς επανεγχειρήσθηκαν στην επόμενη 2ετία .
Η μετεγχειρητική νοσηρότητα ανήλθε σε 28% (6 ασθενείς) & αφορούσε κυρίως σε διαφυγή χολής από την περιοχή της χολοπεπτικής αναστομώσεως .


20. “ΤΑΛΚΩΣΗ”
Η. Μπαστούνης, Ε. Παπαλάμπρος, Γ. Παναγιωτόπουλος, Μ. Παπασταματίου, Λ. Χ”νικολάου, Β. Καλιακμάνης, Α. Γρηγοράκη, Ε. Αλεξίου.
Α’ Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών και Παθολογοανατομικό
Εργαστήριο “ΛΑΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ” Αθηνών.
Παρουσίαση: ΙΒ’ Ιατρικό Συνέδριο Ενόπλων Δυνάμεων.
Θεσ/νίκη, Συνεδριακό Κέντρο, 18-20/11/1988.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Περιγράφεται ασυνήθης κλινική οντότητα σε γυναίκα , ηλικίας 62 χρόνων , που χειρουργήθηκ με εικόνα οξείας κοιλίας .
Η ερευνητική λαπαροτομία έδειξε οξεία κοκκιωματώδη περιτονίτιδα με εντόπιση στο μείζον επίπλουν & η ιστολογική εξέταση του τμήματος που αφαιρέθηκε , αλλοιώσεις φλεγμονώδους αντιδραστικής ινοπλαστικής επεξεργασίας με σχηματισμό πολυαρίθμων κοκκιωμάτων του τύπου των ξένων σωμάτων . Προ 20ημέρου η ασθενής είχε υποβληθεί σε απλή χολκυστεκτομή με ομαλή άμεση μετεγχειρητική πορεία .
Η τάλκωση είναι οξεία κοκκιωματώδης περιτονίτιδα που προκαλείται σαν αντίδραση σε ξένο σώμα , όπως είναι το άμυλο του καλαμποκιού , που χρησιμεύει για το πουδράρισμα των χειρουργικών γαντιών .
Η εμφάνιση της νόσου παρατηρείται δέκα έως τριάντα ημέρες μετά από λαπαροτομία .
Ο συνήθης εργαστηριακός & παρακλινικός έλεγχος είναι χωρίς ειδικά ευρήματα , ωστόσο παθογνωμονικό για τη νόσο θεωρείται ηύπαρξη στο αντιδραστικό περιτοναικό υγρό μονοπυρήνων λευκοκυττάρων , που στο πρωτόπλασμά τους υπάρχουν έγκλειστα κοκκία σμύλου .
Στην ερευνητική λαπαροτομία φαίνονται πολλαπλές κοκκιωματώδεις αλλοιώσεις , που μακροσκοπικά μοιάζουν με εικόνα φυματιώδους περιτονίτιδας ή μεταστατικής νόσου .
Μετεγχειρητικά ο ασθενής καλύπτεται με αντιβίωση για μακρό χρονικό διάστημα , μέχρι βελτιώσεως της κλινικής εικόνας .
Η πρόγνωση της νόσου φαίνεται ότι είναι καλή , χωρίς όμως να υπάρχουν τεκμηριωμένα στατιστικά στοιχεία που να αποδεικνύεται .

21. “Η ΕΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΑΝΩ ΜΕΣΕΝΤΕΡΙΟΥ ΑΡΤΗΡΙΑΣ ΩΣ ΑΙΤΙΟ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΟΞΕΙΑΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΚΟΙΛΙΑΣ”
Ε. Παπαλάμπρος, Η. Μπαστούνης, Γ. Παναγιωτόπουλος, Μ. Παπασταματίου, Ε. Φελέκουρας, Δ.Αμπλιανίτης.
Α’ Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών.
Παρουσίαση: ΙΒ’ Ιατρικό Συνέδριο Ενόπλων Δυνάμεων.
Θεσ/νίκη, Συνεδριακό Κέντρο, 18-20/11/1988.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Δημοσίευση: Ιατρική Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων, 21: 63 65, 1987.
Σκοπός της εργασίας είναι να δείξει , ότι η εμβολή της άνω μεσεντερίου αρτηρίας , αποτελεί αρκετό συχνό παράγοντα εγκαταστάσεως οξείας χειρουργικής κοιλίας & να παρουσιάσει ότι νεότερο υπάρχει βιβλιογραφικά σχετικά με τη νοσολογική αυτή οντότητα .
Το υλικό περιλαμβάνει 21 περιπτώσεις ασθενών , ανδρών ηλικίας 59 έως 72 ετών , που νοσηλεύθηκαν στην Κλινική κατά την τελευταία 5ετία . Κολπική μαρμαρυγή χωρίς συστηματική θεραπεία διαπιστώθηκε σε όλους τους ασθενείς . Αντιμετωπίσθηκαν με μαζική εντερεκτομή & επιπρόσθετα σε 8 από αυτούς έγινε & δεξιά ημικολεκτομή .
Αναφέρεται ότι η επίπτωση της νόσου στους άνδρες , είναι μεγαλύτερη από ότι στις γυναίκες . Προσβάλλονται άτομα συνήθως της 5ης & 6ης δεκαετίας της ζωής .Στο 1/3 των ασθενών επισημαίνεται από το ιστορικό διαλειπουσα εντερική ισχαιμία .
Στην αιτιολογία της νόσου ενοχοποιείται η στεφανιαία νόσος , με ή χωρίς κολπική μαρμαρυγή & άλλες εκδηλώσεις γενικευμένης αθηροσκληρύνσεως . Η εκτέλεση άμεσης μεσεντερίου αγγειογραφίας , έχει θέσει σε υποψία της νόσου για να δείξει τη θέση της εμβολής ή θρομβώσεως ή μεσεντερίου αγγειοσυσπάσεως & ενδεχόμενα για έγχυση αγγειοδιασταλτικών παραγόντων ενδαρτηριακά .
Η πρόγνωση της νόσου είναι πτωχή . Σε περιπτώσεις εμβολής του κυρίου κλάδου της αρτηρίας η μέση μετεγχειρηική θνητότητα ανέρχεται σε ποσοστό 45-80% των ασθενών .

22. “ΟΖΩΔΗΣ ΠΟΛΥΑΡΤΗΡΙΤΙΣ: ΑΣΥΝΗΘΕΣ ΑΙΤΙΟ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΟΞΕΙΑΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΚΟΙΛΙΑΣ”
Ε. Παπαλάμπρος , Η. Μπαστούνης , Γ. Παναγιωτόπουλος ,
Ε. Φελέκουρας , Μ. Παπασταματίου ,Φ. Φιλιππίδης , Β. Πεντέα.
Α’ Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών.
Παρουσίαση: ΙΒ’ Ιατρικό Συνέδριο Ενόπλων Δυνάμεων.
Θεσ/νίκη, Συνεδριακό Κέντρο, 18-20/11/1988.
Παρουσιάζονται δύο περιπτώσεις ασθενών , που χειρουργήθηκαν σε άλλο Νοσοκομείο με εικόνα οξείας χειρουργικής κοιλίας & στη συνέχεια διακομίσθηκαν στην Κλινική μας για περαιτέρω θεραπεία , επειδή εδήλωσαν εικόνα shock οφειλομένου σε εκσεσημασμένο αιμοπεριτόναιο .
Υποβλήθηκαν άμεσα σε δεύτερη ερευνητική λαπαροτομία & διαπιστώθηκε ιστολογικώς οζώδης πολυαρτηρίτις .
Οι κλινικές εκδηλώσεις της νόσου ποικίλουν , η διάγνωση σε πρώιμο στάδιο είναι δύσκολη & συχνά τίθεται μετά ερευνητική λαπαροτομία . Η νόσος είναι πολυσυστηματική & εντοπίζεται στη γαστρεντερική οδό σε συχνότητα μεγαλύτερη του 50% των συνολικών εντοπίσεων .
Η κύρια όμως εντόπιση είναι το λεπτό έντερο .
Σημεία που εγείρουν την υποψία της νόσου , είναι πολυσυστηματική συνδρομή , που εμφανίζεται μεταξύ δεύτερης & τέταρτης δεκαετίας της ζωής , όπως & προηγούμενο ιστορικό αλλεργικών νόσων & παρουσία σημαντικής ηωσινοφιλίας .
Συμπερασματικά , η οζώδης πολυαρτηρίτις είναι σύνδρομο που συχνά υποδύεται οξεία χειρουργική κοιλία & πολλές φορές οδηγεί τους αρρώστους σε άσκοπες χειρουργικές επεμβάσεις . Ωστόσο σε μερικά περιστατικά η ερευνητική λαπαροτομία είναι ο μόνος τρόπος διάγνωσης & θεραπείας των επιπλοκών της νόσου .

23. “ΟΞΕΙΑ ΚΟΙΛΙΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΣΕ ΡΗΞΗ ΑΜΙΓΟΥΣ ΑΝΕΥΡΥΣΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΗΣ ΛΑΓΩΝΙΟΥ ΑΡΤΗΡΙΑΣ”
Ε. Παπαλάμπρος, Η. Μπαστούνης, Γ.Παναγιωτόπουλος, Λ.Χ”νικολάου, Μ. Παπασταματίου, Ν. Ιωάννου, Η. Κουλεντιανός.
Α’ Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών.
Παρουσίαση: ΙΒ’ Ιατρικό Συνέδριο Ενόπλων Δυνάμεων.
Θεσ/νίκη, Συνεδριακό Κέντρο, 18-20/11/1988
Δημοσίευση: Hellenic Armed Forces Medical Review 1990;24(1):35-37 .
Περιγράφεται περίπτωση ανδρός , ηλικίας 59 ετών , που χειρουργήθηκε με εικόνα οξείας κοιλίας . Η ερευνητική λαπαροτομία έδειξε ρήξη ανευρύσματος που εντοπίζετο αποκλειστικά στην κοινή λαγόνιο αρτηρία . Χειρουργικά αντιμετωπίσθηκε με αφαίρεση του ανευρύσματος & τοποθέτηση τελικο-τελικού μοσχεύματος .
Η εντόπιση του ανευρύσματος αμιγώς στην κοινή λαγόνια αρτηρία , είναι από τις πλέον σπάνιες & έχρι το 1984 είχαν περιγραφεί μόνο 44 περιπτώσεις . Εξαιρούνται περιπτώσεις συγγενικών , μυκωτικών & μετατραυματικών ανευρυσμάτων .
Τα συμπτώματα πριν από τη ρίξη είναι μη ειδικά , αναφέρονται στο 48% των ασθενών & μοιάζουν με άλλα ουρολογικά ή νευρολογικά νοσήματα . Μόνο σε ποσοστό 36% των περιπτώσεων υπάρχει ψηλαφητή κοιλιακή ή ορθική μάζα πριν από τη ρήξη .
Η πρόγνωση είναι πτωχή , δεδομένου ότι η άμεση μετεγχειρητική θνητότητα ανέρχεται σε ποσοστό 52% σε αντίθεση με προγραμματισμένη χειρουργική αντιμετώπιση που ανέρχετα σε ποσοστό 7% .

24. “ΙΣΧΑΙΜΙΚΟ ΚΟΛΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΡΤΟΜΗΡΙΑΙΑ ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ ΕΠΙ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ LERICHE”
Η. Μπαστούνης, Ε. Παπαλάμπρος, Γ. Παναγιωτόπουλος,
Μ. Παπασταματίου, Ν. Ιωάννου, Φ. Μήλας, Β. Αθανασούλιας.
Α’΄Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών.
Παρουσίαση: ΙΒ’ Ιατρικό Συνέδριο Ενόπλων Δυνάμεων.
Θεσ/νίκη, Συνεδριακό Κέντρο, 18-20/11/1988.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Σκοπός της εργασίας είναι να δείξει , ότι η εμφάνιση ισχαιμικού κόλου , μετά από αορτομηριαία παράκαμψη επί συνδρόμου Leriche , είναι δυνατόν να αποτεέσει συχνότερο παράγοντα εγκαταστάσεως οξείας χειρουργικής κοιλίας από ότι επιστεύετο .
Μέχρι σήμερα έχουν αναφερθεί πολύ λίγα περιστατικά & χωρίς στατιστική τεκμηρίωση .
Παρουσιάζονται δύο περιπτώσεις ασθενών ανδρών , ηλικίας 69 & 72 ετών , που νοσηλεύτηκαν στην Κλινική κατά την τελευταία τετραετία . Αντιμετωπίσθηκαν με τμηματική κολεκτομή .
Η απολίνωση της κάτω μεσεντερίου αρτηίας μετά από αορτομηριαία παράκαμψη , δεν επιφέρει αιμοδυναμικές διαταραχές στην αιμάτωση του κόλου . Έχει αποδειχθεί όμως , ότι σε προχωρημένη αθηροσκλήρυνση αρτηριών & επιπλέον στην απολίνωση των δύο έσω λαγονίων αρτηριών υπάρχει κίνδυνος ισχαιμίας & νεκρώσεως ιδίως του σιγμοειδούς .
Συμπερασματικά , επί εγκαταστάσεως της επιπλοκής , επιβάλεταιάμεση & προσεκτική ορθοσκόπηση . Σε περίπτωση διαπιστώσεως βαρειάς ισχαιμίας , εκτελείται τμηματική κολεκτομή .

25. “SOMATOSTATINAS ADJUVANT THERAPY IN THE MANAGEMENT OF OBSTUCTIVE ILEUS”
Ε. Bastounis, L.Chatzinikolaou, M. Papastamatiou, N.Ioannou
1st Surgical Dept. University of Athens.
1st IGSC Joint Meeting of Surgeons and Gastroenterologists.
Amstredam Academic Medical Center, Netherlands.
31st Aug-2nd Sept 1989.
The use of somstostatin as a useful factor in the clinical management of obstructive ileus was studied retrospectively .
Fifty four consecutive patients suffering fom total obstructive ileus were managed in a period of one year .
A doble blind clinical trial with the administration of somatostatin for two days was carried out . Twenty seven nonselected patients received somatostatin whereas the other twenty seven did not .
Out of the 27 patients who did not receive somatostatin , 12 (44%) were operatedon , whereas only 6 (22%) of those patients who had received the agent required surgery .
As little as 16% of the patients who received somatostatin pre-operatively exhibited a dilatation of high degree and necrosis of the intestine before the area of destruction as compared with 83% of those patients who did not receive somatostatin before the operation .
It was concluded that the administration of somatostatin in patients suffering from obstructive ileus may not be directly related to diminishing the surgical management rate , however it does restrict the changes due t intestinal dilatation on the healthy gut before the area of destruction .

26. “ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ” .
Π. Μιχαήλ, Μ. Παπασταματίου, Γ. Αντσακλής, Αικατερίνη Γρηγοράκη, Σ. Τσούπανος, Ι. Ιωάννου, Ελένη Αλεξίου.
Α’ Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών.
Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής Παν/μίου Αθηνών.
Παρουσίαση: ΙΕ’ Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο.
Αθήνα, “Κάραβελ”, 9-13/5/1989.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι το τρίτο σε συχνότητα κακόηθες νεόπλασμα του ανθρώπου
Πρόσφατα έχει δημιουργηθεί έντονος προβληματισμός για την πιθανότητα διαφορετικής αιτιοπαθογένειας της νόσου ανάλογα με το φύλο . Σκοπός της εργασίας είναι , 1) να συσχετίσει ορισμένες επιδημιολογικές μεταβλητές όπως την εντόπιση , την ηλικία & την ηλικία & την σταδιοποίηση της νόσου κατά Dukes σε σχέση με το φύλο & 2) να συγκρίνει τ’ αποτελέσατα πουπροκύπτουν σύμφωνα με την Ελληνική & διεθνή βιβλιογραφία . Το υλικό αποτελείται από 134 ασθενείς με ιστολογική διάγνωση καρκίνου παχέος εντέρου , που προέκυψε από αναδρομική μελέτη στ’ αρχεία της Κλινικής από την τελευταία 8ετία .
Συμπερασματικά , φαίνεται ότι, 1) Υπάρχει υπεροχή των γυναικών στο ανιόν-τυφλό , ενώ το αντίστροφο συμβαίνει ε την εντόπιση της νόσου στο ορθοσιγμοειές , 2) Η μέση ηλικία των γυναικών που προσβάλονται στο ανιόν είναι μικρότερη των ανδρών , ενώ το αντίστροφο συμβαίνει στο ορθό , 3) Κατά τη διάγνωση , τόσο οι γυναίκες , όσο & οι άνδρες βρίσκονται συχνότερα στο στάδιο B2 . Δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές των αποτελεσμάτων μας με άλλους συγγραφείς , παρά μόνο όσο αφορά την σταδιοποίηση της νόσου & ιδίως στο C2 & D στάδιο .

27. “ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΛΙΠΩΔΟΥΣ ΕΜΒΟΛΗΣ”
Μ. Παπασταματίου, Π. Μιχάλ, Ε. Πικουλής, Φ. Μήλας, Μαγδαλινή Παπασταματίου, Ελένη Αλεξίου.
Α’ Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών.
Αναισθησιολογικό Τμήμα “ΛΑΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ” Αθηνών.
Παρουσίαση: ΙΕ’ Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο.
Αθήνα, “Κάραβελ”, 9-13/5/1989.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Σκοπός της εργασίας είναι , 1) η παρουσίαση της επιπτώσεως της λιπώδους εμβολής σε Κλινική Γενικής Χειρουργικής ,& 2) η αναφορά στις σύγχρονες αντιλήψεις της αιτιοπαθογένειας , των κλινικών φαινομένων , των εργαστηριακών ευρημάτων , της πρόληψης & έγκαιρης διαγνώσεως-θεραπείας του συνδρόμου .
Το υλικό προέκυψε από αναδρομική μελέτη & αποτελείται από 62 πολυτραυματίες που νοσηλεύτηκαν στην Κλινική με σπλαχνική βλάβη (ρήξη κοίλου σπλάχνου , κάκωση ήπατος ή & σπληνός) , διαομές αγγείων (μηριαίας , ιγνυακής , βρχιονίου αρτηρίας) & μυοσκελετική βλάβη (κατάγματα μακρών οστών & λεκάνης) κατά την τελευταία 8ετία .
Αποφασίσθηκε χειρουργική αποκατάσταση της σπλαχνικής ή & αγγειακής βλάβης σε πρώτο χρόνο & σε δεύτερο χρόνο προγραμματισμένη ορθοπεδική διόρθωση της μυοσκελετικής . Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας εγκατέστησαν 2 ασθενείς εικόνα λιπώδους εμβολής & 3 εμφάνισαν πρώιμα συμπτώμαα που αντιμετωπίσθηκαν έγκαιρα χωρίς να καταλήξουν σε πλήρη εκδήλωση του συνδρόμου .
Σύμφωνα με την Ελληνική & διεθνή βιβλιογραφία προτείνεται η συστηματική εφαρμογή πρωτοκόλλου ενεργειών παρακολουθήσεως πολυτραυματιών με κατάγματα μακρών οστών & λεκάνης , 1) Καταγραφή αναπνοών ανά λεπτό/ανά ώρα , 2) Συστηματική μέτρηση αερίων αίματος , 3) Καθημερινή μέτρηση Ht , Hb , αιμοπεταλίων , 4) Αναζήτηση πετεχειών , 5) Μετάγγιση αίματος (διατήρηση Hb>11gr%) , 6) Έγκαιρη ακινητοποίηση κατάγματος , 7) Πρώιμη οστεοσύνθεση , 8) Χορήγηση Ο2 (διατήρηση PO2>60mmHg , 9) Χρήση κορτικοστεροειδών , 10) Έγκαιρη διασωλήνωση –PEPP .
Συμπερασματικά , φαίνεται ότι η πρόληψη , η έγκαιρη διάγνωση & η άμεση θεραπευτική αντιμετώπιση του συνδρόμου , είχε σαν αποτέλεσμα την μείωση της νοσηρότητας & της θνητότητας τα τελευταία χρόνια .

28. “ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΚΤΙΝΙΚΩΝ ΕΠΙΠΛΟΚΩΝ ΤΟΥ ΛΕΠΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ”
Η. Μπαστούνης, Λ. Χατζινικολάου, Ν. Ιωάννου, Μ. Παπασταματίου. Η. Κουλεντιανός, Ε. Παπαλάμπρος.
Α’ Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών.
Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής Παν/μίου Αθηνών.
Παρουσίαση: ΙΕ’ Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο.
Αθήνα, “Κάραβελ”, 9-13/5/19989.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Σκοπός της εργασίας ήταν η αναδρομική μελέτη της χειρουργικής αντιμετώπισης των επιπλοκών του λεπτού ενέρου μετά από ακτινοβόληση της κοιλίας για κακοήθεια . Αντιμετωπίσαμε 23 περιπτώσεις εντός 10 ετών . Οι 12 ασθενείς (52%) ακτινοβολούντο & έπαιραν χημειοθεραπευτικά για καρκίνο των ωοθηκών & οι 5 ασθενείς (21,7%) για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας . Η μέση περίοδος από την έναρξη της ακτινοβολίας έως την χειρουργική επέμβαση ήταν 9 μήνες σε όσους έκαναν ακτινοθεραπεά & χημειοθεραπεία ενώ ήταν 12 μήνες σε όσους έκαναν μόνο ακτινοθεραπεία . Οι 18 (78%) είχαν απόφραξη , οι 3 συρίγγιο & οι 2 διάτρηση λεπτού εντέρου . Έγιναν 10 τμηματικές εκτομές του λεπτού εντέρου & 11 παρακαμπτικές επεμβάσεις . Μετεγχειρητικά 8 ασθενείς (34,7%) παρουσίασαν επιπλοκές ( συρίγγια , περιτονίτιδα ή διάτρηση ) . Οι 3 ασθενεις που παρουσίασαν περιτονίτιδα κατέληξαν .Ο 6 ασθενείς ήταν εν ζωή 6 μήνες έως 6 έτη μετά την επέμβαση (ενδιάμεση τιμή 28 μήνες ) .
Οι 4 ασθενείς ήταν ελεύθεροι από κακοήθεια . Όλοι υπέφεραν από διάρροιες μετεγχειρητικά .
Όσοι επέζησαν άνω των 2 ετών ανέπτυξαν κακοήθη αναιμία .
Συμπερασματικά , οι εγχειρήσεις για τις επιπλοκές της ακτινοβολίας στο λπτό έντερο είναι σπάνιες , έχουν όμως ψηλή μετεγχειρητική θνητότητα & η χειρουργική επέμβαση εκλογής δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί (εκτομή ή παρακαμπτική επέμβαση) .

29. “ACUTE CROHN’ S DISEASE OF THE LARGE INTESTIVE: REPORTE OF 3 CASES”
E. Bastounis, M. Papastamatiou, L. Chatjnikolaou, N. Ioannou, E. Papalambros, N. Kalachanis.
1st Surgical Department, University of Athens.
Δημοσίευση: Scandinavian Journal of Gastroenterology Vol.24, Sup.158, 1989, p. 150.
Three interesting cases of acute Crohn’s disease of the large intestine who were surgically treated , are resented . In all of them chronic diarrhoea was presented (average 2 years duration) and diagnosis of the disease was confirmed by histological examination . In two of them acute dilatation of the large intestine was the leading symptom and in the thid caecal perforation . Steroids and azathioprine in two and salazopyrine in the other one were given . All patients were operated on an emergency basis .

30. “EARLY COMPLICATION AFTER SURGERY FOR CROHN’S DISEASE”
E. Bastounis, M. Papastamatiou, L. Chatjnikolaou, N. Ioannou, E. Papalambros,A. Tsetis.
1st Surgical Department, University of Athens.
Δημοσίευση: Scandinavian Journal of Gastroenterology Vol.24, Sup.158,1989,p.151.
The complications which occurred within 30 days after abdominal operations for Crohn’s disease are presented . Fourty-three patients with Crohn’s disease were operated on , because of abdominal manifestations of the disease during the last eight years .

31. “ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΟΥ 6- 3Η THYMIDINE ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΚΟΥ ΙΣΤΙΚΟΥ DNA ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΑΓΚΡΕΑΤΕΚΤΟΜΗ ΣΕ ΕΠΙΜΥΕΣ”.
Η. Μπαστούνης, Μ. Παπασταματίου, Ι. Καραβασίλης, Α. Τριανταφύλλου, Α. Λιόρδου, Σ. Κλημόπουλος, Ι. Μπράμης.
Α’ Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών.
Εργαστήριο Βιολογικής Χημείας Παν/μίου Αθηνών.
Ιατρκή Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων (Ελλην. Εκδ.)

32. “SURGICAL MANAGMENT OF INFECTED ARTERIAL GRAFT”
E. Bastounis, N. Ioannou, L. Hadjinikolaou, M. Papastamatiou, P. Tomos.
1st Surgical Department of the University of Athens, “LAIKO” Hospital, Athens, GREECE.
2nd Mediterranean Surgical Congress. Crete,Greece, 24-27/6/1989.
A retrospective stady was undertaken tostudy the surgical management of infected arterial grafts during bypass procedures .
Twenty four patients with infected arterial grafts were surgically managed during the past 10 years . In 9 patients the infected graft was immediately removed and replaced by an extra anatomical bypass graft . In the remaining 15 patients the placement of an extra anatomical bypass graft was done at a later date .
In the immediate postoperative period the mortality rate was 44,5% and a major amputation was carried out in 33% of the limbs .
In the late postoperative period there was a 6,5% mortality rate and the amputation procedure was performed in 4% of the extremities .
It was concluded that revascularization of the extremities in cases of infected arterial grafts is better if it occurs at a later date following the removal of the infected graft . In these cases there was less mortality and reater possibility of limb salvage .

33. “ANEURYSMA OF THE INTERNAL ILIAC ARTERY”
E. Bastounis, N. Ioannou, L. Hadjinikolaou, M. Papastamatiou, Georgia Makri, E. Papalambros.
1st Surgical Department of the University of Athens, “LAIKO” Hospital, Athens, GREECE.
2nd Mediterranean Surgical Congress. Crete,Greece, 24-27/6/1989.
The clinical symptoms and surgical management of a single aneurysm in the internal iliac artery was studied retrospectively .
Twenty patients with a single aneurysm in the internal iliac artery were operated on over a period of 8 years .
The main symptoms that arose from the pressure of the aneurismal sac on the adjacent organs included : lower back pain , deep vain thrombosis of the lower extremities and obstructive urinary disease .
Digital examination revealed a pulsation perineal mass n most of the cases .
All patients were studied with U/S and CT-scan in the lower abdomen and also with digital angiography .
The surgical operation of choice was proximal ligation of the aneurysmatic internal iliac artery and endoaneurysmatorrophy according to the Mattas procedure .
The surgical management of aneurysms in the internal iliac arteries is extremely difficult
This is due to the numeros adjacent organs sush as the ureters , the urinary bladder , the female internal genital organs and the rectum as well as the ischiac nerve and the iliac veins .

34. “SOMATOSTATIN AS A USEFUL FACTOR IN THE MANAGMENT OF OBSTRUCTIVE ILEUS”
E. Bastounis, L. Hatjinikolaou, I. Ioannou, M. Papastamatiou, Eugenia Toumbis, Georgia Makri.
1st Surgical Department of the University of Athens, “LAIKO” Hospital, Athens, GREECE.
Δημοσίευση: Hepato-Gastroenterology 1989; 36:583-589.
The use of somatostatin aw a useful factor in the clinical management of obstructive ileus was studied resrospectively . Fifty four consecutive patients suffering from total obstructive ileus were managed in a period of one year .
A double blind clinical trial with the administration of somatostatin for two days was carried out . 27 non selected patients received somatostatin whereas the other 27 did not .

35. “Η ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΜΙΚΡΟΒΙΑΚΗ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ”
Δ. Σπύρου, Κ. Σιαφάς, Στ. Βαβαλέα, Δ. Δελής. Κ. Κακαβάκης, Μ. Παπασταματίου.
Α’ Παιδιατρικό Τμήμα Νοσοκομείου Παίδων “Π. & Α. ΚΥΡΙΑΚΟΥ”-
28ο Πανελλήνιο Παιδιατρικό Συνέδριο.
Παρά την καλή πρόγνωση της μικροβιακής πνευμονίας (ΜΠ) στην παιδική ηλικία είναι σημαντικό για τον Παιδίατρο να γνωρίζει πότε υποχωρεί πλήρως η βλάβη στον πνεύμονα .
Επειδή στο θέμα αυτό υπάρχουν ελάχιστες δημοσιεύσεις για παιδιά , προγραμματίσθηκε μελέτη με σκοπό , 1) να εξακριβωθεί με ποια συχνότητα , μετά την κλινική ίαση , η ΜΠ μπορεί ν’ αφήσει υπολειμματικά στοιχεία όπως ατελεκτασία , υπεζωκοτική αντίδραση , βρογχεκτασίες κ.α. & 2) να καθορισθεί ο χρόνος που απαιτείται για την πλήρη ακτινολογική αποκατάσταση & να συσχετισθεί με διάφορες παραμέτρους της λοίμωξης . Για το λόγο αυτό μελετήθηκαν στο διάστημα των τελευταίων 6 μηνών , 85 παιδιά (51 αγόρια & 34 κορίτσια) μέση ηλικία 5-2 ετών , που νοσηλεύθηκαν στο Νοσοκομείο & πληρούσαν τα κλασσικά κλινικοεργαστηριακά κριτήρια της ΜΠ . Αποκλείσθηκαν τα παδιά με γνωστό χρόνιο νόσημα από τους πνεύμονες ή το κυκλοφορικό . Στο σύνολο σχεδόν των ασθενών χορηγήθηκε Αμπικιλλίνη ή Πενικιλλίνη . Κατόπιν τυχαιοποίησης , συστήθηκε επανάληψη της ακτινογραφίας θώρακα (ΑΘ) την 4η ή 8η εβδομάδα μετά τη διάγνωση της ΜΠ .
Αποτελέσματα , για ακτινολογικό έλεγχο προσήλθαν 49 παιδιά (50%) . Στην ομάδα των παιδιών πο προσήλθαν στην 4η εβδομάδα , παθολογικά ακτινολογικά ευρήματα διαπιστώθηκαν με συχνότητα 39% (11/28) , ενώ στην ομάδα των παιδιών που εξετάσθηκαν στην 8η εβδομάδα 24% (8/33) . Μετά το πρώτο τρίμηνο 3/49 , είχαν ακόμη παθολογική ΑΘ . Συσχέτιση με άλλες παραμέτρους της λοίμωξης δε διαπιστώθηκε στην καθυτέρηση της ακτινολογικής βελτίωσης , εκτός απ΄τις πνευμονίες που συνοδεύονταν με πλευρικό υγρό .
Συμπεραίνεται ότι η ακτινολογική αποκατάσταση της ΜΠ καθυστερεί & η επανάληψη ΑΘ νωρίτερα από 8 εβδομάδες δεν ενδείκνυται παρά μόνο όταν συνυπάρχουν συμπτώματα ή κλινικά ευρήματα από το κατώτερο αναπνευστικό σύστημα .

36. “ΟΞΕΙΑ ΚΟΙΛΙΑ ΑΠΟ ΡΗΞΗ ΑΝΕΥΡΥΣΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΗΣ ΛΑΓΟΝΙΟΥ ΑΡΤΗΡΙΑΣ”
Ε. Παπαλάμπρος, Η. Μπαστούνης, Λ. Χ”νικολάου, Μ. Παπασταματίου, Σ. Γεωργόπουλος.
Α’ Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών.
Δημοσίευση:Ιατρική Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων, Vol 24, (Supl.Γ 1), 1990, σελ.35-37.
Περιγράφεται περίπτωση ανδρός ηλικίας 59 ετών , που χειρουργήθηκε με εικόνα οξείας κοιλίας . Η ερευνητική λαπαροτομία έδειξε ρήξη ανευρύσματος που εντοπιζόταν αποκλειστικά στην κοινή λαγόνια αρτηρία . Χειρουργικώς , αντιμετωπίσθηκε με αφαίρεση του ανευρύσματος & τοποθέτηση τελικο-τελικού μοσχεύματος . Η εντόπιση του ανευύσματος αμιγώς στην κοινή λαγόνια αρτηρία , είναι από τις πλέον σπάνιες & μέχρι το 1984 είχαν περιγραφεί μόνο 44 περιπτώσεις. Εξαιρούνται περιπτώσεις συγγενών, μυκωτικών & μετατραυματικών ανευρυσμάτων . Τα συμπτώματα πριν από τη ρήξη είναι μη ειδικά , αναφέρονται στο 48% των ασθενών & μοιάζουν με άλλα ουρολογικά ή νευρολογικά νοσήματα . Μόνο σε ποσοστό 36% των περιπτώσεων υπάρχει ψηλαφητή κοιλιακή ή ορθική μάζα πριν από τη ρήξη . Η πρόγνωση είναι πτωχή , δεδομένου ότι η άμεση μετεγχειρητική θνητότητα ανέρχεται σε ποσοστό 52% , σε αντίθεση με την προγραμματισμένη χειρουργική αντιμετώπιση , στην οποία η θνητότητα ανέρχεται σε ποσοστό 7% .

37. “ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ AIDS”
Μ. Παπασταματίου, Αικατερίνη Γεώργα, Β. Τατσιόγλου, Β. Μόσχος.
Π. Ι. Αγ. Θεοδώρων, Κέντρο Υγείας Λουτρακίου.
3ο Πανελλήνιο Συνέδριο AIDS και Σεξουαλικώς μεταδιδομένων Νοσημάτων.
Αθήνα, 6-9/2/1992.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Σκοπός της εργασίας είναι , α) να εκτιμηθεί η ενημέρωση των μαθητών αγροτικής περιοχής για το AIDS & β) να συγκριθούν τ’ αποτελέσματα με παρόμοιες σειρές αστικών κέντρων .
Ανώνυμο ερωτηματολόγιο δόθηκε για συμπλήρωση σε 151 μαθητές του Νομού Κορινθίας (Φεβρουάριος ’90) . Στ’ αποτελέσματα που προκύπτουν , η αξιολόγηση της στατιστικής διαφοράς με τη δοκιμασία x2 έδειξε p<0,001 σε όλες τις απαντήσεις . Σεσχέση με παλαιότερες σειρές φαίνεται ότι οι νέοι σήμερα , αν & όχι ικανοποιητικά , γνωρίζουν περισσότερα για τη νόσο .
Συμπεράσματα , 1) Διαφώτηση-διαπαιδαγώγηση των νέων από την οικογένεια & το σχολείο , 2) Να δοθεί περισσότερος χρόνος από τα Μέσα Κρατικής Ενημέρωσης με διαλέξεις , 3) Έμφαση σε θέματα εθελοντικής αιμοδοσίας-ιατρικού απορρήτου .

38. “Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ “ΜΙΝΙ VITAL” ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ”
Μ. Παπασταματίου, Δ. Αρβανίτης, Γ. Παπαδόπουλος.
Χειρουργική Κλινική Νοσοκομείο “ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ”
18ο Ετήσιο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο.
Αθήνα, 12-16/5/1992.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Δημοσίευση: Ιατρικά Χρονικά (αναμονή δημοσίευσης) .
Σκοπός : αποβλέποντας στην εκπλήρωση μιας ευρύτερης φιλοδοξίας , για την ζεύξη των νόμων της φυσικής με τη βιολογία , οδηγηθήκαμε στην «κατασκευή» ενός γενικού αλγόριθμου , που με βάση το νόμο της Πληροφορίας της στατιστικής θερμοδυναμικής & της κβαντικής φυσικής , σημασιολογεί τους ιατρικούς κινδύνους . Η Πληροφορία εδώ εμφανίζεται ως αντίδοτο στους κινδύνους που εγκυμονεί η ιατρική επεμβατική πράξη .
Στα πλαίσια της μεταθεωρητικής αυτής εργασίας , χρησιμοποιήσαμε επίσης την Κλινική μας εμπειρία & την πρόσφατη βιβλιογραφία . Με την έννοια ότι ο ασθενής αποτελεί ένα ανοιχτό αυτορυθμιζόμενο θερμοδυναμικό σύστημα , που με την νόσο του ή την εγχείρηση χάνει εντροπία , με την «MINI VITA» παρέμβαση προσπαθούμε ν’ αντικαταστήσουμε τους κρίκους της ανάδρασης (FEED BACK) που πάσχουν ή ελλείπουν . Ο συλλογισμός αυτός εκφράζεται στον μαθηματικό τύπο <STRESS=COBATIBILITY>(DEMAND-CAPABILITY) σε συσχέτιση με τη λειτουργική δράση του οργανισμού <H=ET> & τη βασική εξίσωση του νόμου της Πληροφορίας <P=KLOGIS/ΔΗ> .
Συμπερασματικά , είναι αδύνατο , να φανταστούμε μια ειδικότητα ή υποειδικότητα της Ιατρικής , η οποία να μην έχει σήμερα διαποτισθεί από αυτήν την τάση της ελαχιστοποιήσεως των χειρισμών με την <MINI VITAL> παρέμβαση . Είναι προφανές ότι υπάρχει συνεξέλιξη μεταξύ της Πληροφορίας & της επιτυχίας μιας εγχειρητικής πράξης , που εκφράζεται με τον ακόλουθο Νόμο , ο πιθανός κίνδυνος από μια εγχείρηση είναι αντιστρόφος ανάλογος της παρεχομένης ποσότητας & ποιότητας Πληροφορίας στη δοσμένη χρονική στιγμή .

39. “ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΚΡΥΨΟΡΧΙΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ DOWN”
Μ. Παπασταματίου, Στ. Βαβαλέα, Κ. Σιαφάς, Α. Λιάπης, Δ. Αρβανίτης, Γ. Παπαδόπουλος.
Χειρουργική Κλινική Νοσοκομείο “ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ”
Α’ Παιδιατρική Κλινική Νοσοκομείου Παίδων “Π & Α ΚΥΡΙΑΚΟΥ”
18ο Ετήσιο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο.
Αθήνα, 12-16/5/1992.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Σκοπός της εργασίας είναι να προσδιορίσει α) ποια είναι η επίπτωση της κρυψορχίας στα παιδιά που πάσχουν από σύνδρομο Down (D.S.) σε αντιπροσωπευτικό δείγμα πληθυσμού & β) ότι σχετικό θεραπευτικά αφορά την κλινική αυτή ομάδα .
Το υλικό μας αποτελείται από 150 παιδιά που πάσχουν από (D.S.) & παρακολουθούνται ως εξωτερικά σε Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής . Η ηλικία κυμαίνετο από 7-14 έτη . (Μ.Ο.10,5 έτη) . Διαπιστώσαμε ότι το ποσοστό των πασχόντων ήταν 5,33% . Ειδικότερα σε ποσοστό 80% εμφάνιζαν ετερόπλευρη εντόπιση , ενώ τα υπόλοιπα αμφοτεροπλεύρη . Επίσης στο 75% της ετερόπλευρης εντόπισης ο όρχις ψηλαφάτο στο έξω βουβωνικό στόμιο , ενώ στην αμφοτερόπλευρο οι όρχεις ήταν αψηλάφητοι . Σε κανέναν από τους νοσούντες δεν είχε επιχειρηθεί θεραπευτική αντιμετώπιση .
Αποδεικνύεται & στη σειρά μας , ότι το ποσοστό συνυπάρξεως κρυψορχίας & (D.S.) (5,3%) , είναι πολλαπλάσια μεγαλύτερο από ότι στο γενικό πληθυσμό (0,3-0,6%) . Δεν έχει όμως περιγραφεί μέχρι σήμερα συστηματική θεραπευτική αντιμετώπιση που αφορά την ειδικήαυτή ομάδα πασχόντων .
Συμπερασματικά , 1) Οι γονείς πρέπει να είναι σαφώς ενημερωμένοι για τα συνοδά προβλήματα του συνδρόμου που πάσχουν τα παιδιά τους & 2) Πιστεύουμε ότι έχει θέση στη θεραπευτική , η αντιμετώπιση των παιδιών αυτών .

40. “ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗ ΟΥΡΟΠΑΘΕΙΑ ΩΣ ΕΠΙΠΛΟΚΗ ΕΠΑΝΕΓΧΕΙΡΗΣΕΩΣ ΕΠΙ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ LERICHE”
Η. Μπαστούνης, Μ. Παπασταματίου, Ε. Πικούλης, Γ. Καντιδάκης, Ε. Παπαλάμπρος, Π. Μπάλας.
Α’ Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών.
18ο Ετήσιο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο.
Αθήνα, 12-16/5/1992.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Η αποφρακτική ουροπάθεια δε θεωρείται συχνή επιπλοκή στην αγγειοχειρουργική .
Περιγράφεται εξαιρετικά σπάνια περίπτωση ουρητηρικής απόφραξης δεξιά με υδρονέφρωση σα συνέπεια επανεγχείρησης γα την αντιμετώπιση συνδρόμου Leriche . Ο ασθενής προσήλθε για άλγος δεξιάς οσφυικής χώρας με συνοδό υπέρταση αδιευκρίνιστης αιτιολογίας . Ο κλινικός & παρακλινικός ελεγχος απέδειξε υδρονεφρωτική διάταση του δεξιού ουρητήρα & του δεξιού πυελοκαλυκικού συστήματος . Στον ασθενή είχε τοποθετηθεί λαγονομηριαίο μόσχευμα το 1974 & αορτοαμφωμηριαίου διχαλωτό μόσχευμα το 1986 για την αντιμετώπιση συνδρόμου Leriche .
Στην επέμβαση διαπιστώθηκε ουρητηρική απόφραξη δεξιά λόγου εγκλωβισμού του ουρητήρα μεταξύ του παλαιού λαγονομηριαίου μοσχεύματος & του δεξιού σκέλους του νέου αορτοαμφωμηριαίου μοσχεύματος . Η αντιμετώπιση συνίστατο από ουρητηρόλυση & επιπλοοπλαστική & τοποθέτηση καθετήρος pigtail .
Η ουρητηρική απόφραξη είναι μια δυνητικά σοβαρή επιπλοκή στον αορτολαγονομηριαία αγγειακή χειρουργική . Είναι ως εκ τούτου απαραίτητο να σχηματισθεί ένα πρακτικό σχέδιο αντιμετώπισης αυτής της επιπλοκής .

41. “ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ ΤΩΝ ΔΙΑΒΗΤΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΕΣ AΛΛΑΓΕΣ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ Ο ΔΙΑΒΗΤΗΣ”
Μ. Σουγιουλτζόγλου, Σ. Ανούσης, Β. Δρόσος, Χαρ. Βλάχου, Μ. Παπασταματίου, Χαρ. Κουτρελάκου.
Παθολογική Κλινική Νοσοκομείου “ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ”-
18ο Ετήσιο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο.
Αθήνα, 12-16/5/1992.
Η αλλαγή των διαιτητικών συνηθειών των διαβητικών ασθενών είναι απαραίτητη για την επιτυχή αντιμεώπιση της νόσου . Η απαιτούμενη διατροφική προσαρμογή έχει αντίκτυπο όχι μόνο στον πάσχοντα , αλλά & στα άτομα του πριβάλλοντος του . Σκοπός της εργασίας είναι να επισημανθούν οι δυσκολίες που παρουσιάζονται στην αποδοχή εφαρμογής ορθού διαβητικού διαιτολογίου , τόσο από τον ασθενή , όσο & από το περιβάλλον του . Υλικό αποτέλεσαν 56 διαβητικοί ασθενείς , οι οποίοι συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο διατροφικών συνηθειών . Τα αποτελέσματα που προέκυψαν αναφέρονται στο ερωτηματολόγιο .
ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΕΩΣ
1. Τρώγατε σε ακανόνιστα διαστήματα ? Ναι 57% . 2. Τρώγατε υπερβολικές ποσότητες ? Ναι 14% . 3. Τρώγατε πολλά γλυκά ? Ναι 28% . 4. Τρώγατε πολλά λίπη ? Ναι 64% . 5. Τρώγατε πολλά κρέατα ? Ναι 50% . 6. Τρώγατε ότι & η υπόλοιπη οικογένεια ? Ναι 100%.
ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ
1. Τηρείτε τη δίαιτα τω διαβητικών ? Ναι 80% .
2. Κάνατε συχνές παρεκτροπές ? Ναι 21% . 3. Δυσκολεύεστε να τηρήσετε τη νέα δίαιτα ? Ναι 36% . 4. Τρώτε όλη η οικογένεια ? Ναι 21% . 5. Σας παρακινούν να τρώτε γλυκά ? Ναι 7% . 6. Μαγειρεύετε ξεχωριστό φαγητό από την υπόλοιπη οικογένεα ? Ναι 71% . 7. Έχει αλλάξει διατροφή ολόκληρη η οικογένεια ? Ναι 28% . 8. Στο σπίτι οι άλλοι τρώνε γλυκά κρυφά από σας ? Ναι 21% . 9. Χρησιμοποιείτε τροφές διαβητικών ? Ναι 43% . 10. Τις τροφές αυτές τις καταναλώνουν & τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας ? Ναι 0% . 11. Σας προτρέπουν να παίρνετε πιο πολλά φάρμακα για να τρώτε περισσότερο ? Ναι 0% . 12. Σας παρακινούν να κάνετε δίαιτα ? Ναι 64% . 13. Τρώτε γλυκά κρυφά ? Ναι 36% . 14. Κρύβετε την πάθησή σας ? Ναι 7% .
Συμπερασματικά , Οι διαβητικοί & το περιβάλλον τους δεν αποδέχονται εύκολα τις νέες διατροφικές αλλαγές που απαιτεί το ορθό διαβητικό διαιτολόγιο . Με τη συνεργασία μεταξύ αυτών & την σωστή ενημέρωση θα επιτευχθεί η ορθή διατροφή του διαβητικού .

42. “ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΕΠΙΠΕΔΩΝ ΕΡΥΘΡΟΠΟΙΗΤΙΝΗΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΠΟΛΥΚΥΣΤΙΚΟΥΣ ΝΕΦΡΟΥΣ”
Χρ. Βαρθαλίτου, Κ. Μάτσης, Αρ. Ρέγγλη, Μ. Παπασταματίου, Σ. Μουτάφης, Ν. Παπαδογιανάκης.
Αιματολογικό Τμήμα Γενικού Νοσοκομείου ” ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ”.
Μονάδα Χρόνιας Αιμοκάθαρσης Κλινικής “ΚΥΑΝΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΣ” Αθηνών.
Αιματολογικό Διήμερο Βόλου.
Βόλος ,6-8/11/1992.
Σε 18 ασθενείς με πολυκυστικούς νεφρούς που υποβάλλονται σε χρόνια αιμοκάρθαση (Χ.Α.) & σε 19 φυσιολογικά άτομα μετρήθηκαν τα επίπεδα ερυθροποιητίνης (ΕΠΟ) του ορού με ραδιοανοσολογική μέθοδο (TRAC-EPO) .
Η διακύμανση του αιματοκρίτη (HCT) στους ασθενείς ήταν από 22-47% .
Στους ασθενείς τα μέσα επίπεδα ΕΠΟ ήταν ελαφρά αυξημένα (μέση τιμή 29,10MLU/ML) , συγκρινόμενα με τις τιμές των φυσιολογικών ατόμων (μέση τιμή 21,10MLU/ML) . 27,7% των ασθενών βρέθηκαν να έχουν αυξημένες τιμές ΕΠΟ , όμως η αύξηση αυτή , δεν ήταν στατιστικά σημαντική . Από προηγούμενες μελέτες μας βρέθηκε , ότι τα επίπεδα ΕΠΟ σις άλλες ομάδες νεφροπαθών που υποβάλλονται σε ΧΑ είναι χαμηλότερα (μέση τιμή 12,4MLU/ML) . Η μεγαλύτερη παραγωγή ΕΠΟ στους ασθενείς με πολυκυστικούς νεφρούς , οφείλεται στην τοπική νεφρική ισχαιμία που προκαλείται από την πίεση των κύστεων στα σωληναριακά επιθήλια . Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι η μεγαλύτερη παραγωγή ΕΠΟ συμβάλλει σε μεγαλύτερου βαθμού ερυθροποίηση , στους αρρώστους με πολυκυστικούς νεφρούς .

43. “Η ΥΨΗΛΗΣ ΣΤΑΘΜΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΣΤΗ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ”
Μ. Παπασταματίου, Δ. Αρβανίτης, Ι. Γολεμάτης.
Χειρουργική Κλινική Νοσοκομείου “ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ”.
Αθήνα, 1-5/11/1992.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Δημοσίευση:Πρακτικά 16ου Πανελλήνιου Συνέδριου Χειρουργικής σελ..154-155 .
Σκοπός της θεωρητικής αυτής μελέτης , είναι να εκφράσουμε ποσοτικά , με έναν γενικό αλγόριθμο , τον ιατρικό κίνδυνο που εγκυμονούν οι λαπαροσκοπικές επεμβατικές πράξεις σε σχέση με τις κλασικές μεθόδους Χειρουργικής . Τα αποτελέσματα συνάγονται μετά από επεξεργασία του Νόμου της «Πληροφορίας» του Shannon & του εργομετρικού τύπου του Mcgrath . Αποδεικνύεται ότι η εφαρμογή της λαπαροσκοπικής Χειρουργικής είναι επωφελέστερη για τον ασθενή όπου υπάρχει συγκεκριμένη ένδειξη .

44. “ΘΕΩΡΙΑ ΠΡΟΟΔΟΥ”
Δ.Αρβανίτης, Μ.Παπασταματίου
Χειρουργική Κλινική Νοσ.”ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ”.
16ο Πανελλήνιο Συνέδριο Χειρουργικής.
Δημοσίευση:16ο Πανελλήνιο Συνέδριο Χειρουργικής.
Κάθε στοιχείο ή γενικά κάθε σώμα συμμετέχει διπλά στην κίνηση , α) ένεκα της μεταβολής των στοιχείων που το συνθέτουν , αναφορικά δηλαδή , με τον εαυτό του ή τον άξονά του , κίνηση (συνεχούς , μακροσκοπικά , χαρακτήρα) που θα καλέσουμε εσωτερική & β) ένεκα της μεταβολής του σαν στοιχείο ενός συνόλου , αναφορικά δηλαδή με το περιβάλλον του παραβλέποντας τις εσωτερικές του αλλαγές (κίνηση ασυνεχούς , μακροσκοπικά , χαρακτήρα) που θα καλέσουμε μηχανική .

45. “ΠΟΛΥΧΩΡΟ ΒΛΕΝΝΩΔΕΣ ΚΥΣΤΑΔΕΝΩΜΑ ΤΗΣ ΩΟΘΗΚΗΣ ΩΣ ΑΙΤΙΟ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΟΥ ΕΙΛΕΟΥ”
Γ. Παπαδόπουλος, Μ. Παπασταματίου, Δ. Αρβανίτης, Μ. Στάμου, Γ. Αργυρόπουλος.
Χειρουργική Κλινική Νοσοκομείου “ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ”
Πρακτικά 16ου Πανελλήνιου Συνέδριου Χειρουργικής.
Αθήνα, 1-5/11/1992.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Δημοσίευση:Πρακτικά 16ου Πανελλήνιου Συνέδριου Χειρουργικής σελ. 874-876.
Περιγράφεται περίπτωση ασθενούς 82 ετών , που παρουσίασε αποφρακτικό ειλεό με αίτιο προκλήσεως πολύμορφο βλεννώδες κυσταδένωμα ωοθήκης βάρους 12 κιλών . Η σπανιότητα της περιπτώσεως συνίσταται , 1) Τα βλεννώδη κυσταδενώματα είναι σπανιότερα από τα ορώδη στην κατηγορία των κονών επιθηλιακών όγκων , 2) Το μέγεθος του όγκου σπάνια παρουσιάζει το βάρος & τις διαστάσεις του περιγραφόμενου περιστατικού & 3) Σπάνια η νόσος εκδηλώνεται με αποφρακτικού τύπου ειλεού .

46. “ΥΠΟΤΡΟΠΗ ΕΙΛΕΟΥ ΕΚ ΦΥΤΟΠΙΛΗΜΑΤΟΣ”
Γ. Παπαδόπουλος, Μ. Παπασταματίου, Χ. Μανθάς, Ι. Γολεμάτης, Ι. Παναγιωτόπουλος.
Χειρουργική Κλινική Νοσοκομείου “ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ”
Αθήνα, 1-5/11/1992.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Δημοσίευση:Πρακτικά 16ου Πανελλήνιου Συνέδριου Χειρουργικής σελ.877-878.
Περιγράφεται περίπτωση ασθενούς 60 ετών , που παρουσίασε αποφρακτικό ειλεό , με αίτιο προκλήσεως υποτροπή φυτοπιλήματος μετά από στελεχιαία βαγοτομή-γαστρεκτομή & αντιμετωπίσθηκε επιτυχώς χειρουργικά . Η περίπτωση παρουσιάζεται , α) λόγω της εμφανίσεως για δεύτερη φορά φυτοπιλήματος , β) της διπλής εντοπίσεως του (στομάχι , λεπτό έντερο) & γ) της διόδου από το φυτοπίλημα σωλήνα Muller-Abbott με πρόσκαιρη λύση του ειλεού .

47. “ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗ ΟΥΡΟΠΑΘΕΙΑ ΣΕ ΕΠΑΝΕΓΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΓΓΕΙΑΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ”
Η. Μπαστούνης, Μ. Παπασταματίου, Χρ. Μαλτέζου, Ε. Παπαλάμπρος, Π. Μπάλας.
Α’ Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών.
16ο Πανελλήνιο Συνέδριο Χειρουργικής.
Αθήνα, 1-5/11/1992.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Η συχνότητα της αποφρακτικού τύπου ουροπάθειας σαν επιπλοκή επανεγχειρήσεως σε σύνδρομο Leriche , είναι άγνωστη & μέχρι σήμερα μόνο αναφορές περιστατικών έχουν περιγραφεί . Η πρώτη αναφορά έγινε το 1966 & μέχρι το 1983 είχαν ανακοινωθεί στη διεθνή βιβλιογραφία μόνο 36 εριπτώσεις . Από τότε υπάρχουν συγκεκριμένα πρωτόκολλα προοπτικών μελετών χωρίς όμως να έχουν ολοκληρωθεί . Στους αιτιοπαθογενετικούς παράγοντες συμπεριλαμβάνονται ,η οπισθοπεριτοναική ίνωση (60%) , οι παλμοί του μοσχεύματος , η θέση του ουρητήρα , σε σχέση με το μόσχευμα , το ψευδές αναστομωτικό ανεύρυσμα (5%) & άμεσες κακώσεις του ουρητήρα κατά τη διάρκεια της εγχειρήσεως . Η θεραπευτική αντιμετώπιση περιλαμβάνει , ουρητηρόλυση & επιπλοοπλαστική (28%) , εκτομή του πάσχοντος τμήματος του ουρητήρα & ουρητηροστομία ή/& αποκατάσταση (10%) , διατομή & ανακατασκευή του μοσχεύματος σε θέση κάτω από τον ουρητήρα (10%) , χορήγηση στεροειδών (σε μικρού βαθμού υδρονεφρώσεις) , νεφρεκτομή (8%) & διαστολή του εστενωμένου τμήματος του ουρητήρα με μπαλόνι αγγειοπλαστικής .
Συμπερασματικά , βάσει της εμπειρίας του αγγειοχειρουργικού υλικού της Κλινικής μας , η ουρητηρική απόφραξη είναι μια δυνητικά σοβαρή επιπλοκή , στην αορτο-λαγονο-μηριαία αγγειακή χειρουργική . Περίπου 10% χάνουν το νεφρό τους . Είναι λοιπόν απαραίτητο να πραγματοποιηθεί συγκεκριμένη μελέτη για να επιβεβαιώσει την αληθινή συχνότητα % να ταυτοποιήσει τους πραγματικά προδιαθεσικούς παράγοντες .

48. “ΚΑΚΟΗΘΕΣ ΙΝΩΔΕΣ ΙΣΤΙΟΚΥΤΤΩΜΑ ΜΥΞΟΕΙΔΟΥΣ ΤΥΠΟΥ”
Ι. Ρούσσος, Μ. Παπασταματίου, Ευαγ. Παπαλίωδη, Μ. Στάμου, Γ. Παπαδόπουλος.
Χειρουργική Κλινική Νοσοκομείου “ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ”.
16ο Πανελλήνιου Συνέδριου Χειρουργικής.
Αθήνα, 1-5/11/1992.
Περιγράφεται περίπτωση ασθενούς , ανδρός ηλικίας 55 ετώ , από τον οποίο αφαιρέθηκε δερματικό οζίδιο στην περιοχή του αντιβραχίου & στην ιστολογική εξέταση που ακολούθησε διαπιστώθηκε κακόηθες ινώδες ιστιοκύττωμα μυξοειδούς τύπου . Η εγχειρητική αφαίρεση περιελάμβανε ευρεία εκτομή δέρματος μετά της υποκειμενικής περιτονίας & μυικών μαζών . Για τη σύγκλειση του εγχειρητικού τραύματος χρησιμοποιήθηκε δερματικός κρημνός ολικού πάχους . Ο ασθενής μετά έτους έχει καλώς .
Ο νεοπλασματικός αυτός όγκος , είναι σπάνιος & αποτελείται από διάχυτα ανεπτυγμένα σαρκωματώδη κύτταρα που σχηματίζουν λοβιοειδείς αθροίσεις . Τα σαρκωματώδη κύτταρα στη μεγαύτερη έκταση διαχωρίζονται από μέτρια αγγειοβριθές άφθονο μυξοματώδες υπόστρωμα & παρουσιάζουν κενοτοπιώδες κυτταρόπλασμα ή έχουν σχήμα ατρακτόμορφο .
Η πρόγνωση σε εντόπιση στα άκρα είναι καλύτερη από τα οπισθοπεριτοναικά σαρκώματα & δίνει μεταστάσεις στο 23% των περιπτώσεων .
Η διετής επιβίωση ανέρχεται σε ποσοστό 60% . Η ενδεδειγμένη θεραπευτική αντιμετώπιση είναι η ευρεία εκτομή του όγκου & αμφισβητείται στη θεραπευτική η ακτινοθεραπεία & η χημειοθεραπεία .

49. “ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗ ΑΡΤΗΡΙΟΠΑΘΕΙΑ” – ΔΙΑΓΝΩΣΗ, ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η. Μπαστούνης, Λ. Χατζινικολάου, Μ. Παπασταματίου, Χ. Μαλτέζος.
Α’ Χειρουργική Κλινική Παν/μίου Αθηνών.
Μετεκπαιδευτικά Μαθήματα ,” Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας “.
Συγγραφή στο βιβλίο : Θέματα Γενικής Χειρουργικής από τα
Σεμινάρια του 1992, Τόμος Β’, σελ.: 767-77.
Εκδόσεις Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας,
Θεώρηση: Ν. Δρόσος.

50. “ΧΟΛΟΣΤΑΤΙΚΟΣ ΙΚΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ”
Α. Σαλμανίδης, Μ. Παπασταματίου, Α. Στυλογιάννης, Π. Παπαδημάτος, Π. Δήμου, Χ. Παμφίλη.
Γυναικολογική Κλινική Νοσοκομείου ” ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ”
Δημοσίευση: Ιατρική Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων, 27: 185-188,1993.
Περιγράφεται περίπτωση ασθενούς ηλικίας 31 ετών , που παρουσίασε τοσύνδρομο της καλοήθους ενδοηπατικής χολοστάσεως στο πρώτο τρίμηνο της κυήσεως . Η σπανιότητα της περίπτωσης συνίσταται , στην εμφάνιση ικτέρου στις 9,5 εβδομάδες κυήσεως , ο οποίος δεν υποτροπίασε σε σχέση με τις προηγούμενες εγκυμοσύνες , ενώ τα επίπεδα της χολερυθρίνης ήταν 18mg/dl & κρίθηκε απαραίτητη η διακοπή της κυήσεως . Η ανοικτή βιοψία ήπατος επιβεβαίωσε τη διάγνωση . Συζητείται η επιπλοκή & ανασκοπείται η βιβλιογραφία .

51. “ΑΥΤΟΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΝΕΟΠΛΑΣΙΕΣ”
Μ.Παπασταματίου-Δ.Αρβανίτης-Δ.Χατζηφόρος-Ι.Γολεμάτης-Δ.Παπαδημητρίου.
Χειρουργική Κλινική Νοσοκομείου “ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ”.
19ο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο,Αθήνα 4-8/5/93.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Σκοπός της εργασίας είναι να υποδείξει τη βασική βιολογική σκοπιμότητα των μεταστάσεων στα πλαίσια «αυτορύθμισης» της δομής τους .
Φαίνεται ότι οι κακοήθεις νεοπλασίες , στην φάση της μειωμένης αυξητικότητάς τους μεθίστανται , προκειμένου πιθανόν να ελαττωθεί η ολική τοπική δομή τους , επομένως & η λειτουργική τους δράση . Έτσι η Ca δομή εκτελώντας ενεργιακούς μετασηματισμούς & τίνοντας προς κάποιο όριο (στατική ανάπτυξη) , ενδέχεται να μείωνει τον άξονα G της ολικής τοπικής μάζας της με ανάδραση (αυτορύθμιση της δομής) . Τούτο επιτυγχάνεται με απόσπαση τμημάτων του όγκου ή με κεντρική τήξη προκειμένου περί συμπαγών όγων .
Συμπερασματικά , ενδέχεται να εξυπηρετούν οι μεταστάσεις βασική βιολογική σκοπιμότητα της «επιγένεσης» τείνοντας προς ομαλοποίηση των κακοηθών φαινοτύπων , ενώ παράλληλα η πρωτοπαθής εστία νεαροποιείται .

52. “Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΚΟΗΘΩΝ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΛΟΥ”
Μ.Παπασταματίου,Δ.Παπαδημητρίου,Η.Μπαστούνης.
19ο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο,Αθήνα 4-8/5/93.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής χολοκστεκτομής οδήγησαν στην ανάπτυξη μιας πληθώρας λαπροσκοπικών χειρουργικών επεμβάσεων , όπως αποκατάσταση κήλης , βαγοτομή , υστερεκτομή , “Nissen fundoplication” , εκτέλεση λαπαροσκοπικής σκωληκοειδεκτομής & τελικά λαπαροσκοπικώς υποβοηθούμενης κολεκτομης (ΛΥΚ) . Η εφαρμογή όμως ενδοσκοπικών μεθόδων για την αντιμετώπιση κακοήθους νόσου , απαιτεί εκτός από εκλεπτυσμένη τεχνική & τεχνολογική υποδομή τέτοια , ώστε η αφαίρεση ενός κακοήθους όγκου να μπορεί να θεωρηθεί χειρουργικώς αποδεκτή , αν συγκριθεί με την κλασσική ανοικτή κολεκτομή . Σήμερα η ΛΥΚ υφίσταται αμφισβητούμενη αποδοχή . Πάντως μέσα από την άντληση σημαντικών προοπτικών στοιχείων , αναμένεται να δοθοιύν απαντήσεις που έχουν σχέση με την επάρκεια & την χρησιμότητα της τεχνικής όσον αφορά στην αντιμετώπιση προβλήματων του κόλου . Ειδικότερα , παρόλο που η λαπαροσκοπική ορθοκολική χειρουργική είναι πραγματοποιήσιμη , δεν μπορεί να γίνει σήμερα αποδεκτό ότι υπερέχει , ή ότι είναι ισότιμη με την ανοικτή λαπαροτομία . Παρόλα αυτά , η μελέτη μικρών επιλεγμένων προοπτικών σειρών , όπως αυτή των Wexner & Johansen , δείχνει ότι η ΛΥΚ μπορεί στο κοντινό μέλλον ν’ αποτελέσει μια αποδεκτή εναλλακτική λύση σε σχέση με την κλασσική Χειρουργική .
Μέχρι σήμερα στη διεθνή βιβλιογραφία έχουν παρουσιαστεί πολύ λίγα άρθρα (από τον Νοέμβριο του 1991 μόνο 6 , που αφορούν μελέτες που έχουν γίνει σε προοπτική βάση με μικρές επιλεγμένες & μη σερές ασθενών .
Πραγματικά , είναι δίχως αξία το θεραπευτικό & κατ’ επέκταση το οικονομικό κέρδος από τη γρήγορη μετεγχερητική ανάρρωση & ανακούφιση του ασθενούς , την χαμηλή νοσηρότητα & τη βραχεία διάρκεια νοσηλείας , αν συνοδεύονται από μια απαράδεκτη αύξηση της συχνότητας τοπικής υποτροπής του κακοήθους νεοπλάσματος . Προσεκτική πάντως εξέταση των εκτομηθέντων παρασκευασμάτων έδειξε ότι & το περιθώριο εκτομής ήταν μέσα στα παραδεκτά όρια , αλλά & ο αριθμός ων λεμφαδένων που αφαιρέθηκαν , δεν διέφερε από αυτόν μιας κλασσικής κολεκτομής .

53. “Ο ΣΙΔΗΡΟΣ ΜΥΕΛΟΥ ΜΕ ΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ ΚΑΙ ΒΙΟΨΙΑ”
Κ.Μάτσης-Χρ. Βαρθαλίτου-Δημ. Ροντογιάννη, Β.Παπαβασιλόπουλος-Μ.Παπατριανταφύλλου-Μ.Παπασταματίου.
Αιματολογικό Εργαστήριο Νοσ. “Παμμακάριστος”
19ο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο,Αθήνα ,Αθήνα 4-8/5/93.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Σκοπός της εργασίας ήταν η σύγκριση των αποθεμάτων του σιδήρου μυελού , με την ταυτόχρονη μελέτη των επιχρισμάτων μυελού & των ιστολογικών παρασκευασμάτων μετά από οστεομυελική βιοψία .
Το υλικό της μελέτης αποτέλεσαν 14 πολυμεταγγισμένοι ασθενείς σε χρόνια αιμοκάθαρση . Τα επιχρίσματα μυελού & το δείγμα της οστεμυελικής βιοψίας ελήφησαν ταυτόχρονα με βελόνη JAMSHIDI από την οπίσθια λαγόνια άκανθα . Τα επιχρίσματα μυελού μονιμοποιήθηκαν με μεθυλική αλκοόλη . Σε αμφότερα τα παρασκευάσματα χρησιμοποιήθηκε η χρώση PRUSSIAN BLUE , για την αναζήτηση ουσιών σιδήρου . Η ποσοτική εκτίμηση των κοκκίων αιμοσιδηρίνης , στη οστεομυελική βιοψία , έγινε βασικά στον ενδοκυττάριο σίδηρο του δικτυοενδοθηλιακού συστήματος & στις εξωκυττάριες εναποθέσεις , μια & η εκτίμηση του ενδοκυτταρίου σιδήρου στους ερυθροβλάστες είναι σε αυτά τα παρασκευάσματα αδύνατος Η εκτίμηση βασίστηκε στα κριτήρια LUNNIN & συν. & βθμολογήθηκε από 0 μέχρι 4+ . Η στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων έγινε με το T-TEST & τη γραμμική συσχέτιση κατά PEARSON .
Από τ’ αποτελέσματα της μελέτης φάνηκε ότι μεταξύ των εξωκυτταρίων εναποθέσεων σιδήρου στα επιχρίσματα μυελού & στα ιστολογικά παρασκευάσματα υπήρξε στατιστικώς σημαντική διαφορά (P<0,0036) . Ακόμα η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι σημαντικές διαφορές παρατηρούνται όταν ο σίδηρος απουσιάζει στα μυελικά επιχρίσματα .
Συμπερασματικά , από τ’ αποτελέσματα φαίνεται ότι η εκτίμηση του εξωκυτταρίου σιδήρου στα ιστολογικά παρασκευάσματα πλεονεκτεί έναντι των μυελικών επιχρισμάτων & ειδικά στις περιπτώσεις εκείνες που ο σίδηρος απουσιάζει στα μυελικά επιχρίσματα . Αντίθετα τα μυελικά επιχρίσματα παραμένουν σαν μοναδικός δρόμος εκτίμησης του εδοκυτταρίου σιδήρου στους ερυθροβλάστες . Η ακριβής εκτίμηση των αποθεμάτων σιδήρου στον εξωκυττάριο χώρο & στους ερυθροβλάστες φαίνεται ότι εξασφαλίζεται με την παράλληλη μελέτη των μυελικών επιχρισμάτων & των ιστολογικών παρασκευασμάτων .

54. ΘΕΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ 1992
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ. (Τόμος Α’ & Β’).
Διόρθωση Δοκιμίων : Μ. Παπασταματίου-Δ. Παπαθεοδώρου.
Επιμέλεια Εκδόσεως : Ν. Δρόσος. (Προέδρος Ε. Χ. Ε.).

55. ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΑΔΙΑΚΡΙΤΩΝ
Διαλεκτική Ιατρική – ( Τριλογία τόμος Γ’ ).
Δ. Αρβανίτης – Μ. Παπασταματίου

56. “Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ “ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗΣ” ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΑ ΚΟΛΕΚΤΟΜΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΚΑΚΟΗΘΩΝ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΩΝ”
Μ.Παπασταματίου,Δ.Παπαδημητρίου.
1ο Επιδ. Σεμινάριο απο την Ε.Ο.Κ Λαπαροσκοπικής
Χειρουργικής,Αθήνα 1992.
(Πρόεδρος Οργανωτικής Επιτροπής Ε. Καθ. Δ. Λινός).

57. ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ “IN VITRO” ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ CIPROFLOXACIN KAI OFLOXACIN ΑΠΟ ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΠΟΛΥΜΕΡΕΣ
Κοράκης Θ. , Καννελακοπούλου Κ. , Παπασταματίου Μ. , Γιαμαρέλλου Ε. , Ντούνης Ε .
Α’ ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΗ ΚΛΙΝ. ΛΑΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ
ΤΜΗΜΑ ΧΗΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Ε.Μ.Π.
Α’΄Π.Π.Κ. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΛΑΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ
Σκοπός της εργασίας είναι η μελέτη της απελευθέρωσης της πεφλοξασίνης μετά από σύνδεσή της με πολυμερές γαλακτικού οξέως “in vitro” .
Η μελέτη περιλαμβάνει 5 επί μέρους πειράματα , στα οποία δημιουγείτο θρόμβος γαλακτικού οξέως & πεφλοξασίνης σε αναλογία 90 προς 10 με όγκο 1ml . Προσετίθετο θρεπτικός ζωμός 1ml στην ελεύθερη επιφάνεια του θρόμβου & τα σωληνάρια τοποθετούντο σε επωαστικό κλίβανο θερμοκρασίας 37οC . Καθημερινά αφαιρείτο ο θρεπτικός ζωμός & αντικαθίστατο με ισόποσο όγκο . Το πείραμα διήρκεσε 8 εβδομάδες & η μέτρηση των επιπέδων της πεφλοξασίνης έγινε με την ειδική μικροβιολογική μέθοδο της διαχύσεως σε άγαρ .
Συμπερασματικά , η απελευθέρωση της πεφλοξασίνης από το πολυμερές του γαλακτικού οξέως είναι αρκετά ικανοποιητική , έτσι ώστε τα επιτυγχανόμενα επίπεδα να είναι υψηλότερα των απαιτουμένων MIC για τα Gram(-) βακτηρίδια & τα στελέχη του σταφυλοκκόκου που είναι ανθεκτικός στην μεθικιλλίνη .

58. “ACUTE CROHN’S DISEASE AND THE SURGICAL MANAGMENT”
I.Bastounis,M. Papastamatiou,et. al.
1st Surgical Dept. University of Athens.
Yπό κρίση στο περιοδικό Ηepato-Gastroenterology 1993.
Three intresting cases of acute Crohn diseases of the large intestine who were surgically treated are presented . In all them chronic diarrhea was presented (average 2 years duration) and diagnosis of the disease was confirmed by histological examination . In two of them acute dilatation of the large intestine was the leading symptom and in the third caecal perforation . Steroid and azathioprine in two and salazopyrine in the other one were given . All patients were operated on emergency basis .
Total proctocolectomy and permanent ileostomy was performed in two patiets and in the remaining one subtotal colectomy with ileorectal anastomosis . In one patient following proctocolectomy pelvic abscess developed pstoperatively . Fimally in another patient following ileorectal anastomosis , recurrence of the disease in the anorectal area developed and reoperation was nessesary .
Conclusion , Crohn’s disease of the large intestine rarely occurs with acute clinical findings like acute dilatation of the large intestine , perfration or acute clinical disprovement . The operation indicated is total proctocolectomy , because the recurrence rate in the anorectal region is pproximately 50% .

59. “OBSTRUCTIVE UROPATHY – A POTENTIALLY SERIOUS COMPLICATION OF RECONSTRUCTIVE VASCULAR SURGERY”
I.Bastounis, M.Papastamatiou, P.Balas,E.PICOULIS
1st Surgical Dept. University of Athens.
Vol. 13,No 4, 343-346, Int. Angiology 1994.
A rare case of obstruction of the right ureter due to encagement between the right iliofemoral and right limb of an aorto-bilateral femoral Dacron graft is described .
Patient was managed successfully by ureterolysis , removal of the occluded right iliofemoral graft , omentoplasty and placement of a pig tail catheter along the right ureter .

60. Η ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΕΦΛΟΞΑΣΙΝΗΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ “ΙΝ VITRO” AΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΠΟΛΥΜΕΡΕΣ ΓΑΛΑΚΤΙΚΟΥ ΟΞΕΩΣ
Θ. Κοράκης,Κ. Κανελλακοπούλου,Μ. Παπασταματίου, Ε. Γιαμαρέλλου και Ε.Ντούνης.
Ορθοπεδική Κλινική ΠΓΝΑ “Λαικό” & Α’ Προπ.Παθολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών ΠΓΝΑ “Λαικό”.
1o ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΑΚΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ (ΔΙΕΘΝΕΣ) .
Λεμεσός, 28-31/10/93
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Σκοπός της εργασίας είναι η μελέτη της απελευθέρωσης της πεφλοξασίνης μετά από σύνδεσή της με πολυμερές γαλακτικού οξέως “in vitro”.
Η μελέτη περιλαμβάνει 5 επι μέρους πειράματα , στα οποία δημιουργείται θρόμβος γαλακτικού οξέως & πεφλοξασίνης σε αναλογία 90/10 με όγκο 1ml . Προστίθετο θρεπτικός ζωμός 1ml στην ελεύθερη επιφάνεια του θρόμβου & τα σωληνάρια τοποθετούντο σε επωαστικό κλίβανο θερμοκρασίας 37ο C . Καθημερινά αφαιρείται ο θρεπτικός ζωμός & αντικαθίστατο με ισόποσο όγκο . Το πείραμα διήρκεσε 8 εβδομάδες & η μέτρηση των επιπέδων της πεφλοξασίνης έγινε με την ειδική μικροβιολογική μέθοδο της διαχύσεως σε άγαρ .
Τα αποτελέσματα που προέκυψαν ήταν , μέσος όρος πυκνότητας πεφλοξασίνης σε (mg/dl) την 1η εβδομάδα (157+-56) , την 2η (46+-232) , την 3η (725+_483) , την 4η (202+_85) , την 5η (115+_21) , την 6η (75+_7) & την 8η (28+_7) .
Συμπερασματικά , η απελευθέρωση της πεφλοξασίνης από το πολυμερές του γαλακτικού οξέως είναι αρκετά ικανοποιητική , έτσι ώστε τα επιτυγχανόμενα επίπεδα α είναι υψηλότερα των απαιτουμένων MIC για τα Gram(-) βακτηρίδια & τα στελέχη του σταφυλοκκόκου που είναι ανθεκτικός στην μεθικιλλίνη . Τα αποτελέσματα πρέπει να επιβεβαιωθούν & με “in vivo” μελέτη .


61. NEEΣ ΤΑΣΕΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΓΕΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΓΕΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ
Ε.Μπαντουβάς, Α.Σαλμανίδης, Ε.Παπαευθυμίου, Α.Τάγκαλος, Μ.Παπασταματίου, Ε.Ανδρουλάκης, Γ.Ποτάκης, Ι.Παρχαρίδου.
Νοσοκομείο “ΕΛΕΝΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ και ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ”
1o ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΑΚΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ (ΔΙΕΘΝΕΣ).
Λεμεσός, 28-31/10/93
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Στην παρούσα εργασία αναπτύσονται οι σήμερον κρατούσες απόψεις & εφαρμογές στην αγγειοπλαστική & αγγειοχειρουργική σε επίπεδο αλματώδους προόδου , μεγάλου ποσοστού επιτυχίας & ενδεχομένως εξουδετέρωση της νοσηρότητας & θνησιμότητας σ’ αυτές τις θεραπευτικές προσεγγίσεις .
Κύριοι επι μέρους παράγοντες είναι , 1. Η ανακάλυψη οικογενών αορτικών ανευρυσμάτων δια της χρησιμοποιήσεως της τεχνικής DNA . 2. Ο χαρακτηρισμός της μεταλλάξεως ιστογοιδίων του προκολλαγόνου τύπου ΙΙΙ , που προκαλεί αορτικά ανευρύσματα . Η εφαρμογή των υπό χρήση μεθόδων τείνουν στην ανακάλυψη γονιδίου ή γονιδίων , τα οποία προστατεύουν τις μεταλλάξεις, οι οποίες προκαλούν τα αορτικά ανευρύσματα .
Συμπερασματικά , διαπιστώνονται θεραπευτικές δυνατότητες στην μοριακή γενετική για τη θεραπεία του αρτηριακού & φλεβικού νοσήματος δια της τροποποιήσεως των παραγόντων κινδύνου .
Η ενδοθηλιακή εμφύτευση , ήτοι η μεταμόσχευση αγγειακών κυττάρων , ελαττώνει σημαντικά τα επίπεδα αποφράξεως συνθετικών μοσχευμάτων . Με την μαγνητική αγγειογραφία αποφεύγουμε τον κίνδυνο του καθετηριασμού , του σκιαγραφικού μέσου & της ακτινοβολίας , προσδιορίζοντας το μέγεθος των αορτικών ανευρυσμάτων & την ταχύτατα του αίματος . Με την έγχρωμο υπερηχοτομογραφία , επιτυγχάνεται συγχρόνως η ανατομική & αιμοδυναμική διερύνυση της αρτηρίας , ιδίως σε εστιακά ανευρύσματα ή στενώσεις .

62. ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
Α. Σαλμανίδης , Μ. Παπασταματίου.
Γυναικολογική Κλινική ΠΓΝΑ “Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ”
1o ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΑΚΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ (ΔΙΕΘΝΕΣ).
Λεμεσός, 28-31/10/93
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Σκοπός της εργασίας είναι να συσχετισθεί , με επιδημιολογικά δεδομένα , η σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην ανάπτυξη καρκίνου του μαστού & της κληρονομικότητας , του φύλου , της γεωγραφικής κατανομής , της ηλικίας κατά τον πρώτο τοκετό , της ατεκνίας & του φύλου του πρώτου εμβρύου . Επίσης επιχειρείται συσχέτιση & με άλλους παράγοντες όπως τις αμβλώσεις , τους ορμονικούς & διαιτητικούς παράγοντες , τις καλοήθεις παθήσεις του μαστού , τον καρκίνο άλλης εντόπισης , το ύψος , τη μόρφωση , την κοινωνική τάξη , το stress , το κάπνισμα , το αλκοόλ , την ανοσολογική άμυνα του οργανισμού & ιατρογενείς παράγοντες (ακτινοβολία , ορμονικά σκευάσματα) .
Ο υπερσιτισμός αποτελεί δυνητικό παράγοντα κινδύνου για ανάπτυξη καρκίνου του μαστού δια μέσου ορμονικών μηχανισμών . Γεννάται συνεπώς το ερώτημα μήπως η ελλάτωση του βάροους των γυναικών με Ca μαστού θα ανέστειλε επί μακρό την ανάπτυξη μεταστατικών εστιών ή επί εμφανίσεως αυτών λόγω της ελαττώσεως των ορμονών , θα παρεμποδίζετο η περαιτέρω ανάπτυξη με αποτέλεσμα αύξηση του προσδόκιμου επιβιώσεως των ασθενών . Ο τοκετός σε ηλικία κάτω των 20 ετών παρέχει αυτοπροστασία , ενώ σε ηλικία άνω των 35 ετών παρατηρείταιτο αντίθετο . Εαν το πρώτο παιδί είναι αγόρι παρέχεται αυτοπροστασία . Οι αμβλώσεις σε μικρή ηλικία & η ατεκνία υποβοηθούν στην ανάπτυξη . Ο περιορισμός των λιπαρών στη διατροφή κατέχει προστατευτικό ρόλο . Οι ψηλές γυναίκες , οι μορφωμένες , οι αγχώδεις , οι καπνίστριες , οι υψηλής κοινωνικής στάθμης & οι αλκοολικές προσβάλλονται συχνότερα . Αντίθετα η πολυτοκία & ο θηλασμός έχουν προστατευτική δράση . Η συχνότερη ηλικία εμφανίσεως είναι η 10ετία 40-49 ετών & σε γυναίκες με πρώιμη εμμηναρχή & όψιμη εμμηνόπαυση . Ακολουθεί ανασκόπηση της Ελληνικής & διεθνούς βιβλιογραφίας .

63. Ο ΑΛΓΟΡΥΘΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΟΥ STRESS KAI H ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΙΤΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
Μ.Παπασταματίου,Δ. Αρβανίτης,Θ.Κοράκης,Π.Τζιβελέκης.
Χειρουργική Κλινική Ν.Θ.Π. “Παμμακάριστος
1o ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΑΚΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ (ΔΙΕΘΝΕΣ).
Λεμεσός, 28-31/10/93
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Σκοπός της εργασίας είναι να παρουσιάσει ένα μαθηματικό μοντέλο εκλεκτικού καταβολισμού που εφαρμόζεται κατά τη διάρκεια του διεγχειρητικού stress & την σημασία που έχει για την επανασίτηση των ασθενών μετεγχειρητικά . Πρόκειται για ένα εννιαίο & εσωτερικά συνεπές λογικο-μαθηματικό σύστημα που στηρίζεται στην Κβαντική Φυσική , την Μοριακή Βιολογία & το βασικό τύπο της αντίστροφης αναλογίας Δομής/Δράσης (P=qloglS/ΔΗ) της Κυβερνητικής . Με την αναφερόμενη συλλογιστική σαν μεθοδολογία & υλικό τις άμεσες κλινοεργαστηριακές μεθόδους επι 40ασθενών , καταλήξαμε στα ακόλουθα , 1) ο οργανισμός σε υψηλά επίπεδα μεταβολικής απάντησης συμπεριφέρεται σαν κλειστό θερμοδυναμικό σύστημα , 2) παρουσιάζει συνεπώς εγγενείς αδυναμίες στην πρόληψη εξωγενούς ενέργειας & είναι υποχρεωμένος να καταβολίσει εκλεκτικά μέρος από το δομικό του υλικό & 3) επειδή φαίνεται ότι υπάρχει ένα ενεργειακό επίπεδο για τους μετασχηματισμούς , ελοχεύει πάντα ο κίνδυνος μιας άσκοπης λειτουργικής επιβάρυνσης σε περίπτωση υπερδιατροφής .
Συμπερασματικά προτείνουμε ένα σχήμα βαθμιαίας επανασίτισης , στο οποίο η παρεντερική & εντερική χορήγηση ενεργειακών υποστρωματων αρχίζει μετά από 48-72 ώρες , ανάλογα με το επίπεδο του stress . Εφόσον υπάρχουν ενδείξεις μείωσης του επιπέδου καταβολικής φάσης προχωρούμε σταδιακά στην επανασίτιση μέχρι την αποκατάσταση θετικού ισοζυγίου αζώτου .

64. ΕΝ ΤΩ ΒΑΘΕΙ ΦΛΕΒΙΚΗ ΘΡΟΜΒΩΣΗ (ΔΙΑΓΝΩΣΗ-ΘΕΡΑΠΕΙΑ)
Μ.Παπασταματίου.
Χειρουργική Κλινική 3ου Νοσοκομείου Ιδρ. Κοιν. Ασφαλίσεων
Αθήνα,15/2/93.

65. ΕΠΙΘΗΛΙΟΦΟΡΟΙ ΚΥΣΤΕΙΣ ΜΕΣΕΝΤΕΡΙΟΥ (VIDEO-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ)
Μ.Παπασταματίου,Δ.Χατζάκης,Κ.Τσετσώνης,Δ.Αντωνόπουλος
Χειρουργική Κλινική 3ου Νοσοκομείου ΙΚΑ
Θεσσαλονίκη,ΔΕΘ,30/10-3/11/1994.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Δημοσίευση: Πρακτικά 19ου Πανελλήνιου Συνέδριου Χειρουργικής σελ.43-47.
Παρουσιάζεται περίπτωση ασθενή ηλικίας 64 ετών που αντιμετωπίστηκε χειρουργικά & στο παρασκεύασμα που εξαιρέθηκε , διαπιστώθηκε μετά από ιστολογική εξέταση , μονόχωρη εντερική (επιθηλιοφόρος) κύστη μεσεντερίου του λεπτού εντέρου .
Το περιστατικό παρουσιάζεται διότι , 1) η επίπτωση των κύστεων του μεσεντερίου & των επιπλοικών αποφύσεων υπολογίζεται σε 1/27.000-32.000 περιστατικά στο γενικό πληθυσμό & 1/100.000 περιστατικά στο σύνολο των Νοσοκομειακών εισαγωγών . 2) το μέγεθος του όγκου αν & αφορούσε εκτεταμένο τμήμα λεπτού εντέρου μήκους 10εκ. δεν συνοδευόταν από ειδική κλινική συμπτωματολογία .

66. ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΑΓΓΕΙΟΠΑΘΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΑΚΡΩΝ: ΑΓΓΕΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΚΑΙ Lp(a) ΛΙΠΟΠΡΩΤΕΙΝΗ
Μ. Παπασταματίου , Α. Αστερίου-Διονυσίου , Ι.Κασκαρέλης , Ν. Δόβας , Κ. Στάμου , Χ. Λιάπης .
Β’ Προπαιδευτική Χειρουργική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών
Εργαστήριο Βιολογικής Χημείας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών
Θεσσαλονίκη , ΔΕΘ , 30/10-3/11/1994
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Δημοσίευση: Πρακτικά 19ου Πανελλήνιου Συνέδριου Χειρουργικής σελ.23-27.
Σκοπός της εργασίας ήταν να χαρτογραφηθεί το επίπεδο & ο βαθμός στένωσης τω αγγείων νοσηλευομένων ασθνών με οξέα αποφρακτικά αγγειακά επεισόδια των κάτω άκρων & να συσχετισθεί με τις τιμές της Lp(α) που παρουσίαζαν αντίστοιχα στον ορό του αίματος .
Για τις ανάγκες τις ανάγκες της παρούσας μελέτης , μελετήθηκαν συνολικά 33 ασθενείς (28 άνδρες & 5 γυναίκες) & των δύο φύλων . Η ηλικία τους κυμαινόταν από 51 μέχρι 84 ετών , ήταν διαφόρω επαγγελμάτων & διαφόρων τόπων καταγωγής & διαμονής . Υποβλήθηκαν σε αγγειογραφικό έλεγχο , με την μέθοδο της παλίνδρομης αγγειογραφίας κατά (Seldinger-Siaton) . Επίσης προσδιορίσθηκαν οι τιμές της Lp(α) λιποπρωτείνης , η οποία κυμάνθηκε στα δείγματα των πασχόντων από 0,69+_278,25mg/dl με διάμεσο τιμή 30,07mg/dl . Προσδιορίσθηκαν & συνεκτιμήθηκαν & οι λοιπές λιπιδιακές παράμετροι του ορού (παράγοντες κινδύνου της νόσου) , όπως η χοληστερόλη <211+_70mg/dl> , τριγλυκερίδια<139+_127mg/dl> , HDLch<31+_11mg/dl> , LDLch<131+_49mg/dl> , Apo-A<87+_30mg/dl> & Apo-B<115+_44mg/dl .
Συμπερασματικά , διαπιστώσαμε ότι η εντόπιση των αθηρωματικών βλαβών αφορούσε κυρίως την μηροιγνυακή περιοχή & μετά την αορτολαγόνιο . Δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση του βαθμού των στενώσεων & των αντιστοίχων τιμών της Lp(α) λιποπωτείνης στον ορό των πασχόντων .

67. ΛΙΠΙΔΙΑΚΟΙ ΒΙΟΧΗΜΙΚΟΙ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΑΓΓΕΙΟΠΑΘΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΑΚΡΩΝ

Μ.Παπασταματίου,Ε.Κοσιόνη,Ν.Δόβας,Β.Μισιακός,Γ.Κουρούκλης,Χ.Λιάπης
Β’ Προπαιδευτική Χειρουργική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών
Θεσσαλονίκη,ΔΕΘ,30/10-3/11/1994.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Δημοσίευση: Πρακτικά 19ου Πανελλήνιου Συνέδριου Χειρουργικής σελ.13-17.
Σκοπός της ερευνητικής αυτής εργασίας ήταν να διερευνηθούν τα επίπεδαστα οποία κυμαίνονται οι τμές των βιοχημικών λιπιδιακών παραμέτρων του ορού σε νοσηλευόμενους & περιπατητικούς ασθενείς που πάσχουν τεκμηριωμένα κλινικά & αγγειογραφικά από περιφερική αγγειοάθεια των κάτω άκρων (PVD) .
Το υλικό της μελέτης αποτελείται από 121 άτομα ηλικίας 41-48 ετών , που ταξινομήθηκαν σε δύο ομάδες των μαρτύρων 70 & των πασχόντων αγγειοπαθών 51 . Τους πάσχοντες αποτελούσαν δύο υποομάδες ασθενών , των νοσηλευομένων (οξέως) 36 & των περιπατητικών (χρονίως) 15 . Προσδιορίστηκαν οι τιμές στον ορό της χοληστερόλης , τριγλυκεριδίων , HDL , LDL , Apo AL , Apo B , καθώς & των ολικών λευκωμάτων , του σακχάρου & της κρεατινίνης .
Αποτελέσματα , στους οξέως πάσχοντες , σε σχέση με τους μάρτυρες , αν & η LDL & HDL-χοληστερόλη παρουσιάζουν ελάττωση στατιστικά σημαντική (p=0,001) , ο λόγος LDL/HDL δεν μεταβάλλεται . Επίσης , η χοληστερόλη , η Apo-AL & τα ολικά λευκώματα παρουσιάζουν στατιστικά σημαντική ελάττωση των τιμών τους σεσχέση με τους μάρτυρες (p=0,001) . Στους χρονίως πάσχοντες η ApoB είναι αυξημένη συγκριτικά με τους μάρτυρες (0,06 , p=0,01) , ενώ οι υπόλοιπες βιοχημικές παράμετροι δεν παρουσιάζουν στατιστικά σημαντική διαφορά . Όσον αφορά τους οξέως πάσχοντες σε σχέση με τους χρονίως πάσχοντες , παρατηρείται ελάττωση των τιμών της HDL & LDL , στην ομάδα των οξέως πασχόντων στατιστικά σημαντική (p=0,001) , όπως & των τιμών της Apo AL , των ολικών λευκωμάτων (0,01 , p=0,001) & της Apo B (0,05, p=0,01) .
Συμπέρασμα , ο προσδιορισμός των τιμών των βιοχημικών λιπιδιακών παραμέτρων του ορού , στην κατηγορία των ασθενών με (PVD) , απέδειξε ιδιατερότητες που ακόμα & σήμερα δεν έχουν διευκρινισθεί . Ανακοπείται η Ελληνική & διεθνής βιβλιογραφία & σχολιάζονται οι θέσεις διαφόρων συγγραφών σε σχέση με τ’ αποτελέσματά μας .

68. ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΟΥΣ ΑΜΗΝΟΡΡΟΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΣΤΕΩΣ ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΩΣΕΩΣ
Α.Σαλμανίδης,Χ.Παμφίλης,Κ.Μαυρομάτης,Μ.Παπασταματίου, Δ. Γιαννακούλιας,Ε.Μπαντουβάς.
Γυναικολογική Κλινική ΠΓΝΑ “Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ”
Θεσσαλονίκη , ΔΕΘ , 23/11-26/11/1994.
Σκοπός , η περιγραφή εγχειρητικής μεθόδου διανοίξεως πλήρως αποφραγμένης μητρικής κοιλότητας & τραχηλικού αυλού .
Περίπτωση μας , γυναίκα 23 ετών προσήλθε στην Κλινική μας αιτιωμένη δευτεροπαθή αμηνόρροια από 3ετίας . Κατά το 2ο τοκετό , λόγω έντονης αιμορραγίας , υποβλήθηκε σε θεραπευτική απόξεση κατά την οποία επήλθε διάτρηση της μήτρας , που αντιμετωπίσθηκε συντηρητικά .
Έκτοτε προυσιάσθηκε αμηνόρροια & η προσπάθεια δια υστεροσαλπιγγογραφίας απέτυχε , καθόσον ήταν αδύνατη η είσοδος της σκιεράς ουσίας , λόγω πλήρους αποφράξεως του τραχηλικού αυλού & της ενδομητρικής κοιλότητας .
Διενεργήθηκε λαπαροτομία προς αφαίρεση κύστεως ενδομητριώσεως & συγχρόνως έγινε διαστολή του τραχήλου & συμφυσιολυσία υπό έλεγχο . Ο έλεγχος συνίστατο στην υπό του βοηθού συλλήψη δια της παλάμης του σώματος της μήτρας & καθοδήγηση της μητρομήλης , των HEGAR & των ξέστρων προς την σωστή κατεύθυνση .
Δηλαδή προς τη θέση της παλαιάς ενδομητρικής κοιλότητας , που δεν υπήρχε πλέον , λόγω συγκολλήσεως των τοιχωμάτων της μήτρας . Έτσι παρεμποδίζονταν τα εργαλεία να καθοδηγηθούν στη θέση της παλαιάς διατρήσεως & να προκαλέσουν εκ νέου διάτρηση της μήτρας προς το αριστερό τοίχωμα αυτής . Μετά το διαχωρισμό των συγκολληθέντων τοιχωμάτων της μήτρας στη δημιουργηθείσα εκ νέου ενδομητρική κοιλότητα τοποθετήθηκε ενδομητρικό σπείραμα προς παρεμπόδιση της επανασυγκολλήσεως των τοιχωμάτων . Έκτοτε αποκαταστάθηκε η εμμηνορρυσία , η οποία & επαναλαμβάνετε κανινικά κάθε μήνα .
Συμπερασματικά , λόγω του ευνοικού αποτελέσματος η μέθοδος είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί σε παρόμοια περίπτωση , όπου η σκιερά ουσία αδυνατεί να εισέλθει εντός της μήτρας δια υστεροσαλπιγγογραφίας & υπάρχει δυσχέρεια στην χρήση υστεροσκοπίου . Ακολουθεί ανασκόπηση της ελληνικής & ξένης βιβλιογραφίας .

69. Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΑΜΟΞΙΦΑΙΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΜΙΝΟΓΛΟΥΤΕΘΙΜΙΔΗΣ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
Α. Σαλμανίδης, Μ. Παπασταματίου, Κ. Τσετσώνης
Γυναικολογική Κλινική Θεραπευτηρίου ‘ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ’
6o Πανελλήνιο Συνέδριο Μαιευτικής και Γυναικολογίας με διεθνή συμμετοχή,
Ξεν. Caravel 23-26/11/94.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Σκοπός της ανασκοπητικής αυτής μελέτης , είναι να παρουσιάσει τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα που αφορούν τη δράση αλλά & τις ενδεχόμενες παρενέργειες που απορρέουν με την χρήση της ταμοξιφαίνης & της αμινογλουτεθιμιδης (AG) , όπως & τις ενδείξεις χορήγησης των φαρμάκων αυτών .
Πρόσφατες τάσεις στη θεραπεία του Ca του μαστού , συνδιάζουν λιγότερο ριζικές μεθόδους χειρουργικής με την παράλληλη χρήση ακτινοβολίας , χημειοθεραπείας ή/& προφυλακτικής αγωγής με αντιοιστρογόνα που αποκτούν ιδιαίτερο ρόλο σήμερα στην θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου Σε Ca του μαστού σταδίου IV με θετικούς ορμονικούς υποδοχείς , η χορήγηση της ταμοξιφαίνης αποτελεί φάρμακο εκλογής . Η (AG) σε συνδιασμό με υδροκορτιζόνη , αποτελεί αγωγή δευτέρας επιλογής , αντικαθιστώντας την επινεφριδεκτομή . Ωστόσο θεωρείται αγωγή πρώτης εκλογής σε ασθενείς με πολλαπλές οστικές μεταστάσεις .
Η ταμοξιφαίνη μπορεί να επιτείνειτον πόνο σε οστικές μεταστάσεις & πολλές φορές συνοδεύεται με υπερασβεστιαιμία . Άλλες παρενέργειες του φαρμάκου είναι, αμηνόρροια , ναυτία , κνησμός ,ζάλη , κεφαλαλγία & κολπική αιμορραγία . Αντενδείκνυται στην κύηση . Η χορήγηση της (AG) δεν φαίνεται να παρουσιάζει σοβαρές επιπλοκές όπως μυξοίδημα & ανεπάρκεια του φλοιού των επινεφριδίων χοργούμενη όμως σε χαμηλές δόσεις . Οι βλάβες είναι αναστρέψιμες σε διακοπή των φαρμάκων αυτών .


70. ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΛΙΠΙΔΙΑΚΩΝ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ ΤΟΥ ΟΡΟΥ ΚΑΙ ΑΓΓΕΙΟΓΡΑΦΙΩΝ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΑΓΓΕΙΟΠΑΘΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΑΚΡΩΝ
Μ. Παπασταματίου, Α. Παρασκευοπούλου, Ε. Κοσιώνη, Ι.-Σ. Κασκαρέλης, Δ. Παπαδημητρίου, Η. Μπαστούνης
Βιοχημικό Τμήμα Νοσοκομείου Θ. Πρόνοιας ‘Παμμακάριστος’.
21ο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο,Αθήνα ,Ξεν. Hilton 9-13/5/95.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Σκοπός της εργασίας είναι να διερευνηθούν & να συσχετισθούν τα επίπεδα στα οποία κυμαίνονται οι τιμές των βιοχημικών λιπιδιακών παραμέτρων του ορού σε ασθενείς με περιφερική αγγειοπάθεια των κάτω άκρων (PVD) , με τις αγγειογραφικές εικόνες πο παρουσιάζουν αντίστοιχα .
Το υλικό της μελέτης αποτελείται από 118 άτομα ηλικίας 41-84 ετών , που ταξινομήθηκαν σε δύο ομάδες , των μαρτύρων (70) & των πασχόντων αγγειοπαθών (48) . Τους πάσχοντες αποτελούσαν δύο υποομάδες ασθενών , των νοσηλευομένων (33) & των περιπατητικών (15) . Προσδιορίστηκαν οι τιμές , της χοληστερόλης , τριγλυκεριδίων , HDL , LDL , ApoAL , ApoB , καθώς & των ολικών λευκωμάτων , του σακχάρου & της κρεατινίνης . Οι νοσηλευόμενοι ασθενείς υποβλήθηκαν σε αγγειογραφικό έλεγχο με την μέθοδο της παλίνδρομης γγειογραφίας .
Αποτελέσματα , στους νοσηλευόμενους ασθενείς , σε σχέση με τους μάρτυρες , αν & η LDL & HDL-χοληστερόλη παρουσιάζουν ελάττωση στατιστικά σημαντική (p<0,001) , ο λόγος LDL/HDL δεν μεταβάλλεται . Επίσης , η χοληστερόλη , η Apo-AL & τα ολικά λευκώματαπαρουσιάζουν στατιστικά σημαντική ελάττωση των τιμών τους σε σχέση με τους μάρτυρες (p<0001) . Στους περιπατητικούς ασθενείς η Apo-B είναι αυξημένη συγκριτικά με τους μάρτυρες (0,05<p<0,01) , ενώ οι υπόλοιπες βιοχημικές παράμετροι δεν παρουσιάζουν στατιστικά σημαντική διαφορά . Όσον αφορά τους νοσηλευόμενυς σε σχέση με τους περιπατητικούς ασθενείς , παρατηρείται ελάττωση των τιμών της HDL & LDL στην ομάδα των νοσηλευομένων στατιστικά σημαντική (p<0,001) , όπως & των τιμών της ApoAL , των ολικών λευκωμάτων (0,01<p<0,001) & της ApoB(0,05<p<0,01) . Στον αγγειογραφικό έλεγχο διαπιστώσαμε ότι η εντόπιση των αθηρωματικών βλαβών αφορούσε κυρίως την μηροιγνυακή περιοχή .
Συμπερασματικά , ο προσδιορισμός των τιμών των βιοχημικών λιπιδιακών παραμέτρων του ορού σε σχέση με τον αγγειογραφικό έλεγχο των ασθενών με (PVD) , απέδειξε ιδιαιτερότητες που ακόμα & σήμερα δεν έχουν διευκρινιστεί.

71. ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΜΗΡΟΚΗΛΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΥΣΤΟΙΧΩΝ ΒΟΥΒΩΝΟΚΗΛΩΝ
Μ. Μαμαλάκης, Σ. Πετρίδης, Μ. Παπασταματίου, Ν. Ασηθιανάκης, Κ. Τσετσώνης, Ε. Ευαγγελάκης.
Χειρουργική Κλινική 3ου Νοσοκομείου Ι.Κ.Α Αθηνών.
21ο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο,Αθήνα ,Ξεν. Hilton 9-13/5/95.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Σκοπός της εργασίας αυτής είναι να παρουσιάσει την εμπειρία της Κλινικής μας , όσον αφορά την εγχειρητική διόρθωση μηροκηλών σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί κατά το παρελθόνσε σύστοιχη χειρουργική αποκατάσταση βουβωνοκήλης .
Το υλικό της εργασίας αποτελείται από 16 ασθενείς , 10 άνδρες & 6 γυναίκες , ηλικίας 37-73 ετών , διαφόρων επαγγελμάτων & διαφόρων τόπων καταγωγής & διαμονής με εικόνα μηροκήλης καθ’ υπεροχή αριστερά . Στους ασθενείς αυτούς , που χειρουργήθηκαν κατά τα τελευταία 14 έτη στην Κλινική με ραχιαναισθησία , έγινε τυπική πλαστική αποκατάσταση μηροκήλης κατά Lotheissen-Mc Vay . Όλοι είχαν υποβληθεί πριν από 1-3 έτη σε πλαστική αποκατάσταση βουβωνοκήλης (ευθείας ή/& λοξής) με την πλαστική κατά Halsted-Girard & στους περισσότερους το υλικό συρραφής της πλαστικής που χρησιμοποιήθηκε ήταν το Nylon No1 . Σε κανέναν από τους ασθενείς της σειράς μας , δεν χρειάσθηκε επανεγχείρηση της περιοχής που αποκαταστάθηκε μέχρι σήμερα .

72. ΦΥΜΑΤΙΩΔΗΣ ΜΑΣΤΙΤΙΣ: Παρουσίαση περιστατικού
Μ. Μαμαλάκης, Μ. Παπασταματίου, Ν. Ασηθιανάκης, Γ. Ζαφείρης, Θ. Μαρκόπουλος, Η. Σαλής.
Χειρουργική Κλινική 3ου Νοσοκομείου Ι.Κ.Α Αθηνών.
21ο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο,Αθήνα ,Ξεν. Hilton 9-13/5/95.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Η φυματιώδης μαστίτις σπάνια παρατηρείται σήμερα . Συχνότερα η εντόπισή της είναι δευτεροπαθής , με επέκταση συνήθως της νόσου από τον πάσχοντα χόνδρο των πλευρών προς τον μαστό . Στην πρωτοπαθή εντόπιση συνήθως προσβάλλονται & οι δυο μαστοί με χαρακτηριστικό τη δημιουργία αποστημάτων που ρήγνυνται –εαν δεν παροχετευτούν-& δημουργούν συριγγιώδεις πόρους . Η διάγνωση επιβεβαιώνεται στο παρασκεύασμα ιστολογικά με την παρουσία λευκοκυτταρικών διηθήσεων & φυματιοειδών σχηματισμών από επιθηλιοειδή κύτταρα & γιγαντοκύτταρα τύπου LANGHANS .
Παρουσιάζεται περίπτωση ασθενούς ηλικίας 65 ετών από την Ηλεία , κατοίκου Ευβοίας , ασχολούμενης με οικιακά , που νοσηλεύτηκε στην Κλινική με ιστολογικά τεκμηριωμένη φυματίωση του (αρ) μαστού με συνοδά σύστοιχα αποστήματα στην μασχαλιαία κοιλότητα & τραχηλική , όπως & στη δεξιά μασχάλη . Από το γενόμενο παρακλινικό έλεγχο δε διαπιστώθηκε πρωτοπαθής πνευμονική εντόπιση . Η ασθενής υποβλήθηκε σε διάνοιξη & παροχέτευση των αποστηματικών συλλογών & έλαβε αντιφυματική αγωγή παρακοουθούμενη από αντιφυματικό ιατρείο .
Συμπερασματικά , η έγκαιρη διάγνωση της σπάνιας αυτής εντόπισης της φυματίωσης με τα ιδιαίτερα κλινικά & διαφοροδιαγνωστικά προβλήματα που τη χαρακτηρίζουν , οδηγεί στην πρόληψη των επιπλοκών αλλά & στην αποτελεσματικότερη θεραπεία .

73. ΟΙ ΑΠΟΛΙΠΟΠΡΩΤΕΙΝΕΣ ΤΟΥ ΟΡΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΑΓΓΕΙΟΠΑΘΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΑΚΡΩΝ
Μ. Παπασταματίου, Ε. Κοσιόνη, Σ. Βαβαλέα, Μαγ. Παπασταματίου, Ι. Κασκαρέλης, Κ. Τσετσώνης, Τ.-Κ. Πολυδωράκης
Χειρουργική Κλινική 3ου Νοσοκομείου ΙΚΑ Αθηνών
Εργαστήριο Βιοχημείας Νοσοκομείου Θ. Π.. ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ
Β’ Χειρουργικό Συνέδριο Βορείου Ελλάδος (Θεσσαλονίκη 12-14/11/1995).
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Σκοπός της εργασίας ήταν να χαρτογραφηθεί το επίπεδο & ο βαθμός στένωσης των αγγείων νοσηλευομένων ασθενών με οξέα αποφρακτικά αγγειακά επεισόδια των κάτω άκρων & να συσχετισθεί με τις τιμές των απολιποπρωτεινών που παρουσιάζουν αντίστοιχα στον ορό του αίματος .
Υλικό-Αποτελέσματα , για τις ανάγκες της παρούσας μελέτης , μελετήθηκαν συνολικά 33 ασθενείς (28 άνδρες & 5 γυναίκες) & των δύο φύλων . Η ηλικία τους κυμαινόταν από 51-84 ετών , ήταν διαφόρων επαγγελμάτων & διαφόρων τόπων καταγωγής & διαμονής .
Υποβλήθηκαν σε αγγειογραφικό έλεγχο , με την μέθοδο της παλίνδρομης αγγειογραφίας κατά (Seldinger-Sutton) . Προσδιορίσθηκαν & συνεκιμήθηκαν με τις απολιποπρωτείνες & οι λοιπές λιπιδιακές παράμετροι του ορού όπως η χοληστερόλη 211+_70mgdl , τριγλυκερίδια 139+_30mg/dl , HDLch 31+_11mg/dl , LDLch 131+_49mg/dl , Apo-AL 87+_30mg/dl & Apo-B 115+_44mg/dl . Οι συγκρίσεις των αποτελεσμάτων των νοσηλευομένων ασθενών έγιναν με ομάδα μαρτύρων που αποτελούσαν 70 υγιείς μάρτυρες . Η ομάδα των μαρτύρων (x=127+_25mg/dl) παρουσιάζει υψηλότερη συγκέντρωση των τιμών Apo-AL σε σχέση με τους νοσηλευόμενους με στατιστικά σημαντική διαφορά των τιμών σε επίπεδο 0,01% (p<0,001) . Όσον αφορά την Apo-B λιποπρωτείνη σε συσχέτιση των ομάδων μαρτύρων (x=121+_3mg/dl) & νοσηλευομένων δεν διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά .
Συμπερασματικά , διαπιστώσαμε ότι ο προσδιορισμός των τιμών των απολιποπρωτεινών του ορού σε σχέση με τον αγειογραφικό έλεγχο νοσηλευομένων ασθενών με (PVD) , παρέχει ιδιαιτερότητες που ακόμη & σήμερα δεν έχουν διευκρινιστεί .

74. ΑΙΜΑΤΩΜΑΤΑ ΟΡΘΟΥ ΚΟΙΛΙΑΚΟΥ ΜΥΟΣ
Σ. Πετρίδης, Μ. Παπασταματίου, Μ. Μαμαλάκης, Κ. Τσετσώνης, Τ.-Κ. Πολυδωράκης.
Χειρουργική Κλινική 3ου Νοσοκομείου Ι.Κ.Α Αθηνών
Β’ Χειρουργικό Συνέδριο Βορείου Ελλάδος (Θεσσαλονίκη 12-14/11/1995).
Σκοπός της εργασίας μας είναι να παρουσιασθούν 6 περιπτώσεις ασθενών , που αντιμετωπίσθηκαν στην Κλινική μας με αιμάτωμα του ορθού κοιλιακού μυός την τελευταία 6ετία , όπως & να συζητηθούν η κλινική εικόνα , ο εργαστηριακός & παρακλινικός ελεγχς , η διαφορική διαγνωστική & θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου .
Το υλικό αοτελείται από 4 άνδρες ηλικίας 20-62 ετών & από 2 γυναίκες 40 & 65 ετών με αιμάτωμα του ορθού κοιλιακού μυός . Η αιτιολογία των αιματωμάτων όπως διαπιστώσαμε υπερηχοτομογραφικά , ήταν σαν συνέπεια έντονου ήχα , από έντονες γυμναστικές ασκήσεις , βαρειά εργασία & σε έναν ασθενή από μετεγχειρητικές ουλές απότοκες πλαστικής βουβωνοκήλης . Η θεραπευτική αντιμετώπιση περιελάμβανε χειρουργική αποκατάσταση στους δύο ασθενείς & συντηρητική στους υπολοίπους .
Αν & έχει περάσει πάνω από ένας αιώνας από την πρώτη περιγραφή (Richardson , 1957) αιματώματος του ορθού κοιλιακού μυός , μέχρι σήμερα έχουν παρουσιασθεί στη διεθνή βιβλιογραφία λιγότερες από 350 περιπτώσεις ασθενών . Παρ’ όλο ότι η νόσος είναι καλοήθης, σε ποσοστό 80% των περιπτώσεων περίπου η διάγνωση & η αντιμετώπιση γίνεται χειρουργικά . Ανασκοπείται στην παρούσα εργασία η Ελληνική & διεθνής βιβλιογραφία .

75. ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΩΝ ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ
Μ. Παπασταματίου, Κ. Τσετσώνης, Τ.-Κ. Πολυδωράκης.
Χειρουργική Κλινική 3ου Νοσοκομείου Ι.Κ.Α Αθηνών
Β’ Χειρουργικό Συνέδριο Βορείου Ελλάδος (Θεσσαλονίκη 12-14/11/1995).
Συγκεντρώθηκαν 60 ερωτηματολόγια . Συμπερασματικά πρόκειται για υλικό εμπείρων ιατρών, χωρίς όμως ιδιαίτερες γνώσεις στην πληροφορική (εκτός εξαιρέσεων) που ασχολούνται με τους Η/Υ σαν Hobby & διαθέτουν Η/Υ στο σπίτι . Επιζητούν γνώσεις που αφορούν βασικές αρχές για τη χρήση του Η/Υ σε σχέση με προγράμματα που αφορούν χειρουργικές εφαρμογές , στατιστικά πακέτα , πληροφορικά συστήματα , Νοσοκομείων όπως & απεικονιστικών στα πολυμέσα . Ας σημειωθεί ότι ο χρόνος που διαθέτουν οι περισσότεροι είναι 2 ώρες εβδομαδιαίως .

76. ASSOCIATION OF LEVELS OF LIPOPROTEIN Lp(a), PLASMA LIPIDS, AND OTHER LIPOPROTEINS WITH PERIFERAL VASCULAR DISEASE (PVD)
DOCUMENTED BY ANGIOGRAFY
M. Papastamatiou, E. Bastounis, A. Salmanides,S. Vavalea, M. Falkonakis.
1st Surgical Dept. University of Athens.
IIIrd Congress of the International Association of Gerontology.
European Region – Clinical Section.
November, 14-17,1996 Thessaloniki – Greece.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
In this studi a comparative testing and analysis of 36 patients with severe PVD requiring surgical treatment , 15 patients with chronic PVD and 70 healthy controls showed the following , the serum concentration of Lp(a) lipoprotein was higher in PVD patients thas thatof controls with statistical significance (p=0,032) . The difference was greater between severe PVD patients and controls (p=0,017) . Mean total cholesterol , LDL , HDLch and Apo-AL , concentrations were significantly lower in severe by affected patients than in controls and the LDL/HDL ratio tended to increase without statistical significance . Serum Apo-B levels were higher in chronic patients with PVD than in controls .
In the severe PVD patients , where the diagnosis was established by angiography (Seldinger’s Method) , no correlation was found between serum level Lp(a) and degree of stenosis or occlusion at the femoral-popliteal or ortoiliac level of vascular .

77. SURGICAL TRETMENT OF PYLORO-DUODENAL MUCOSAL PROLAPSE
K. Savas, M. Papastamatiou, E. Bastounis, A. Salmanides, M. Falkonakis.
1st Surgical Dept. University of Athens.
IIIrd Congress of the International Association of Gerontology.
European Region – Clinical Section.
November, 14-17,1996 Thessaloniki – Greece.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Four cases of pyloroduodental mucosal prolapsed are reviewed . Their representing symptoms were vague and non-specific suggesting or coexisting with chronic gastritis , duodenal ulcer gastric outlet obstucion or cholecystitis . Two out of the four patients were found with severe anemia . Complete remission occurred following surgery . In 3 of the 4 cases discussed , there was a coexisting pathology that could account for the symptoms .
The diagnosis was established in all 4 cases by barium mean and was later confirmed by gastroscopy . The 4 biopsy speciments revealed hypertrophy and oedema of both mucosa and submucosa with various degrees of lymphatic and plasma cell infiltration .
Three of the four patients were treated with partial gastrectomy . It should be noted that two of those , who were operated , had an underlying lesion , suggesting that a more aggressive approach than simple excition of the mucosa may be well justified .

78. ΠΡΟΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΑΣΘΕΝΗ ΑΠΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΨΗ
Μ. Παπασταματίου.
Μετεκπαιδευτικά μαθήματα Χειρουργικής Κλινικής 3ου Νοσοκομείου Ι.Κ.Α Αθηνών.
Αθήνα, 24/1/97.

79. ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ
Μ. Μαναίος-Μ. Παπασταματίου.
Μετεκπαιδευτικά μαθήματα Χειρουργικής Κλινικής 3ου Νοσοκομείου Ι.Κ.Α Αθηνών.
Αθήνα, 21/3/97.

80. ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΛΙΠΟΠΡΩΤΕΪΝΩΝ & ΑΓΓΕΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΑΓΓΕΙΟΠΑΘΕΙΑ ΚΑΤΩ ΑΚΡΩΝ
Μ. Παπασταματίου, Α. Διονυσίου-Αστερίου, Τ. Πολυδωράκης.
Χειρουργική Κλινική 3ου Νοσοκομείου Ι.Κ.Α Αθηνών.
Εργαστήριο Βιολογικής Χημείας Πανεπιστημίου Αθηνών.
Επιστημονική Διημερίδα 3ου Νοσοκομείου Ι.Κ.Α Αθηνών.
Αθήνα,Πολεμικό Μουσείο 14-15/2/97.
[Παρουσίαση υπό του ιδίου].
Η λιποπρωτείνη (α) , Lp(a) , ανήκει στην ομάδα των λιποπρωτεινών του ορού με μόριο πλούσιο σε χοληστερόλη . Η ύπαρξή της στο ανθρώπινο πλάσμα πιστοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Berg το 1963 με την χρήση ανοσολογικής μεθόδου . Σήμερα θεωρείται ένας από τους ανεξάρτητους παράγοντες κινδύνου για την Ισχαιμική Νόσο του Μυοκαρδίου , την Στεφανιαία Νόσο , όπως & των Αγγειακών Εγκεφαλικών Επεισοδίων . Έχει βρεθεί ακόμη & υψηλού βαθμού συσχέτιση των επιπέδων της με τον κίνδυνο στενώσεως μοσχευμάτων στα στεφανιαία αγγεία . Δεν έχει όμως ακόμη διερευνηθεί λεπτομερώς , η σημασία που θα μπορούσε να έχει η τιμή της συγκέντρωσής της Lp(a) στο πλάσμα , όσον αφορά την εκδήλωση αποφρακτικής αρτηριοπάθειας των κάτω άκρων .
Σκοπός της εργασίας ήταν να χαρτογραφηθεί το επίπεδο & ο βαθμός στένωσης των αγγείων νοσηλευομένων ασθενών με οξέα αποφρακτικά αγγειακά επεισόδια των κάτω άκρων & να συσχετισθούν τα αγγειογραφικά ευρήματα που προκύπτουν , με τις αντίστοιχες τιμές της Lp(a) που μετρήθηκαν στο πλάσμα .

81. ΑΙΜΟΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΠΡΟΠΟΦΟΛΗΣ – ΙΣΟΦΛΟΥΡΑΝΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ
Θ. Σταθοπούλου, Β. Μπιμπίκου, Ι. Ιατρέλη, Κ. Βατδακλή, Α. Τσέτη, Μ. Παπασταματίου
Αναισθησιολογικό Τμήμα 3ου Νοσοκομείου Ι.Κ.Α Αθηνών.
Χειρουργική Κλινική 3ου Νοσοκομείου Ι.Κ.Α Αθηνών.
Επιστημονική Διημερίδα 3ου Νοσοκομείου Ι.Κ.Α Αθηνών.
Αθήνα , Πολεμικό Μουσείο 14-15/2/97.

82. ΜΗΡΟΚΗΛΕΣ: ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΥΣΤΟΙΧΩΝ ΒΟΥΒΩΝΟΚΗΛΩΝ
Μ. Μαμαλάκης, Μ. Παπασταματίου, Ν. Ασηθιανάκης, Π. Αφουξενίδης, Μ. Φαλκονάκης, Α. Σπίνου.
Χειρουργική Κλινική 3ου Νοσοκομείου Ι.Κ.Α Αθηνών.
Επιστημονική Διημερίδα 3ου Νοσοκομείου Ι.Κ.Α Αθηνών.
Αθήνα,Πολεμικό Μουσείο 14-15/2/97.
Σκοπός της εργασίας αυτής είναι να παρουσιάσει την εμπειρία της Κλινικής μας , όσον αφορά την εγχειρητική διόρθωση μηροκηλών σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί κατά το παρελθόν σε σύστοιχη χειρουργική αποκατάσταση βουβωνοκήλης .
Το υλικό της εργασίας αποτελείται από 16 ασθενείς , 10 άνδρες & 6 γυναίκες , ηλικίας 37-73 ετών , διαφόρων επαγγελμάτων & διαφόρων τόπων καταγωγής & διαμονής με εικόνα μηροκήλης καθ’ υπεροχή αριστερά . Στους ασθενείς αυτούς , που χειρουργήθηκαν κατά τα τελευταία 14 έτη στην Κλινική με ραχιαία αναισθησία , έγινε τυπική πλαστική αποκατάσταση μηροκήλης κατά Lotheissen-McVay . Όλοι είχαν υποβληθεί πριν από 1-3 έτη σε πλαστική αποκατάσταση βουβωνοκήλης (ευθείας ή/& λοξής) με την πλαστική κατά Halsted-Girard & στους περισσότερους το υλικό συρραφής της πλαστικής που χρησιμοποιήθηκε ήταν το Nylon No 1 . Σε κανέναν από τους ασθενείς της σειράς μας , δεν χρειάσθηκε επανεγχείρηση της περιοχής που αποκαταστάθηκε μέχρι σήμερα .
Για πρώτη φορά ο Easton (1993) επισήμανε ότι το πρόβλημα που μελετήσαμε είναι υπαρκτό . Αφορά –όπως επιβεβαιώθηκε & αγότερα- ιδιαίτερα στην πλαστική αποκατάσταση των βουβωνοκηλών που γίνεται με στηρικτικό στοιχείο τον βουβωνικό σύνδεσμο , προδιαθέτοντας έτσι στην εμφάνιση μεταγενέστερα μηροκήλης . Δεν είναι ωστόσο σαφές μέχρι σήμερα , α) εάν πράγματι το πρόβλημα είναι ιατρογενές (σε ορισμένες σειρές το ποσοστό ανέρχεται σε 15%) , β) εάν προυπήρχε μηροκήλη που δεν έγινε αντιληπτή , ή γ) εάν συμπτωματικά αναπτύχθηκε μηροκήλη αργότερα .
Στην παρούσα εργασία επαναξιολογείται & συζητε΄ται το σημαντικό αυτό προβλήμα που αφορά την χειρουργική των κηλών , σύμφωνα με την υπάρχουσα Ελληνική & διεθνή βιβλιογραφία .

83. ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ – ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Γ. ΣΑΡΟΓΛΟΥ.
ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ: Μ. ΠΑΠΑΣΤΑΜΑΤΙΟΥ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ
Επιστημονική Διημερίδα 3ου Νοσοκομείου Ι.Κ.Α Αθηνών.
Αθήνα, Πολεμικό Μουσείο 14-15/2/97.
Οι χειρουργικές Νοσοκομειακές λοιμώξεις είναι ένα πρόβλημα που μας απασχολούσε & μας απασχολεί ιδιαίτερα σήμερα , διότι αποτελεί την κυριότερη αιτία νοσηρότητας & θνητότητας στη Χειρουργική .
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή , ότι η συχνότητα εμφάνισης των χειρουργκών λοιμώξεων διαφέρει από Χειρουργό σε Χειρουργό , από Νοσοκομείο σε Ν οσοκομείο , από χειρουργική επέμβαση σε χειουργική επέμβαση & κυρίως από ασθενή σε ασθενή . Το βαρυσήμαντο αυτό γεγονός προκύπτει από δύο μεγάλες πολυκεντρικές μελέτες που έχουν εκπονηθεί της National Nosocomial Infections Study & από την Astralian National Study . Όσον αφορά τα ελληνικά δεδομένα αναφέρω πρόσφατη μελέτη που επιμελήθηκε ο κ. Κομπορόζος , από την Χ/Κ Ευαγγελισμού , όπου διαπίστωσαν ότι το 62% των επιπλοκών στην Κλινική , αφορούν χειρουργικές λοιμώξεις & είναι υπεύθυνες για το 41% των μετεγχειρητικών θανάτων εν γένει .

84. SPINAL AND EPIDURAL ANESTHESIA AND THEIR EFFECT ON LUNG MECHANICS IN SUPRAPUBIC PROSTATECTOMY
T. Stathopoulou, K. Vagdatli, M. Gotsi, M. Milona, M. Papastamatiou, C. Costantopoulos.
INTERNATIONAL COLLEGE OF SURGEONS
XX EUROPEAN FEDERATION CONGRESS.
September 14-17, 1997 Athens – Greece.

85. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΗΘΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ
Μ. Παπασταματίου.
Μετεκπαιδευτικά μαθήματα Χειρουργικής Κλινικής 3ου Νοσοκομείου Ι.Κ.Α Αθηνών.
Αθήνα, 19/9/97.
Η Ιατρική , σαν επιστήμη που την χαρακτηρίζει η ιδιαίτερη κοινωνική ευαισθησία , περιλαμβάνει στον ευρύτερο επιστημολογικό της χώρο βασικές φιλοσοφικές αρχές , που μας υπενυμίζουν συνεχώς ότι , ως ανθρώπινα όντα , είμαστε ευάλωτοι στην ασθένεια & στο θάνατο . Παράλληλα , σκιαγραφεί τη φύση της κοινωνίας που πρέπει να συγκροτούμε , προκειμένου να ελαχιστοποιούνται οι επιπτώσεις της αρρώστιας στα μέλη της .

86. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗ ΘΕΣΜΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΑΥΤΩΝ
Μ. Παπασταματίου .
Μετεκπαιδευτικά μαθήματα Χειρουργικής Κλινικής 3ου Νοσοκομείου Ι.Κ.Α. Αθηνών .
Αθήνα , 20/2/98.
Στη σύγχρονη ιατρική η παροχή υπηρεσιών υγείας σε βαρέως πάσχοντες ασθενείς , είναι έργο μιας ευρείας ομάδας ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων . Επίσης &άλλων επαγγελμάτων Υγείας , δηλαδή τεχνικών , τεχνολόγων , διοικητικών , οικονομολόγων της Υγείας κ.α. Ιδιαιτέρως στις μεταμοσχεύσεις εμπλέκονται & άλλοι πολυάριθμοι παράγοντες – θα αναφερθούν πιο κάτω – που πρέπει να συντονισθούν ώστε να επιτευχθεί το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα προς όφελο του ασθενούς .

87. Η ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΣΗΜΕΡΑ
Μ.. Παπασταματίου.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΕ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ : ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΛΕΟΝΤΕΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ
Λεόντειο Λύκειο , Ν.Σμύρνη , 22/2/98.
Χειρουργική είναι η σύγχρονη εφαρμογή των γνώσεων των Βιολογικών & Φυσικών Επιστημών στη θεραπεία των χειρουργικών ασθενών . Είναι & Τέχνη & Επιστήμη . Επιπλέον είναι & αποστολή & ευγενές επάγγελμα , που αποσκοπεί στην καταπολέμηση της νόσου & την αποφυγή του θανάτου . Αποτελεί από τον Χειρουργό κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του , επιμέλεια , προσοχή , δεξιοτεχνία , μεθοδικότητα & διορατηκότητα .
Οι απαιτούμενες σπουδές/χρόνος για την απόκτηση του Τίτλου της Ειδικότητας χειρουργικής ή άλλων συναφών προς αυτήν ειδικοτήτων , είναι με σειρά , 1) 6ετής φοίτηση σε αναγνωρισμένες Ιατρικές Σχολές , 2) μονοετής υποχρεωτική υπηρεσία υπαίθρου & 3) 6-7ετής άσκηση για την ολοκλήρωση του προγράμματος λήψη του Τίτλου της Ειδικότητας .

88. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ.
Μ. Παπασταματίου.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΕ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ : ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ
Λεόντειο Λύκειο , Ν. Σμύρνη , 3/3/98.
Ψυχοσωματικός είναι όρος που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από το Γερμανό Ψυχίατρο Heinroth τον προηγούμενο αιώνα που χαρακτήρισε έτσι την προέλευση του συμπτώματος της αυπνίας . Καθιερώθηκε επίσημα σν όρος της Ιατρικής ορολογίας μετά το έτος 1930 .
Έτσι με την ανάπτυξη της Ψυχανάλησης , της Ψυχο/Φυσιολογίας & της Ψυχο/Βιολογίας δημιουργήθηκε ο τομέας της Ψυχοσωματικής Ιατρικής που ορίζει την ενοποιημένη , συνθετική & ολοκληρωμένη άποψη του ανθρώπινου οργανισμού .

89. ΟΞΕΙΑ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΤΙΣ
Διανοσοκομειακό Στρογγυλό Τραπέζι ( Συντονιστής Δρ. Κ. Δημητρόπουλος )
Χειρουργική Κλινική 3ου Νοσοκομείου ΙΚΑ Αθηνών.
Αθήνα , 21/3/98.

90. ΕΝΔΟΚΟΙΛΙΑΚΕΣ ΣΥΜΦΥΣΕΙΣ ΣΕ ΑΝΟΙΚΤΗ ΚΑΙ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ
ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ( πρόεδροι : Ν. Δρόσος , Ν. Αποστολίδης )
Σχολιαστές : Β. Κέκης , Σπ. Σκαλτσάς , Μ. Παπασταματίου , Ι. Γολεμάτης
2η Επιστημονική Συνάντηση Προχωρημένης Λαπαροσκοπικής Χειρουργικής.
Ιωάννινα , 26-28 Νοεμβρίου 1999.

91. ECONOMIE ET SANTE
Μ. ΠΑΠΑΣΤΑΜΑΤΙΟΥ
ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ. ΝΕΑ ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΑΙΘΟΥΣΑ.
14o Διεθνές Συνέδριο Ιταλία , 18-20 Νοεμβρίου 1999.

92. ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΧΕΩΣ ΕΝΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΟΡΘΟΥ
ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ (πρόεδροι : Ν. Δρόσος , Ι.Γολεμάτης )
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ.
Πρέβεζα , 17-18/3/2000.

93. Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ
Διάλεξη , Λέοντειο Λύκειο , Μαθήματα Επαγγελματικού Προσανατολισμού.
Ν. Σμύρνη , Απρίλιος 2000.

94. Παγκρεατίτις
Στρογγυλό Τραπέζι , Σχολιαστής Εισηγήσεων.
Ελληνική Χειρουργική Εταιρεία. Επιτροπή Εκπαίδευσης.
Καλαμπάκα , 21/4/2000
Η οξεία παγκρεατίτιδα είναι μία από τις παθήσεις εκείνες που προκαλούν μεν οξεία χειρουργική κοιλία χωρίς όμως να είναι απαραίτητη η άμεση χειρουργική επέμβαση . Για το λόγο αυτό & η ακριβής διάγνωσή της είναι απαραίτητη .
Πολυάρθμοι είναιοι παράγοντες που έχουν αναφερθεί για την αιτιολογία της οξείας παγκρεατίτιδας . Λιθίαση χοληφόρων , χρόνιος αλκοολισμός , μετεγχειρητική , απόφραξη του παγκρεατικού πόρου , υπερλιπιδαιμία & υπερθυρεοειδισμός , φλεγμονή , αγγειακή νόσος , ανοσοβιολογικοί κ.α. Θα σταθούμε όμως στους δύο κυριότερους , την χολολθίαση & τον αλκοολισμό .

95. Serum Lp(a) Lipoprotein Levels in Patients with Atherosclerotic Occlusive Disease of the Lower Extremities
Α. Dionyssiou-Asteriou , M. Papastamatiou , I.-A. Vatalas and E. Bastounis
Department of Biological Chemistry and Vascular Unit , First Surgical Department ,
University of Athens Medical School , Athens , Greece.
Eur J Vasc Endovasc Surg 20 , pages 57-60 (2000)
Objective , to evaluate the association between Lp(a) lipoprotein levels , other serum lipids and the presence of lower limb atherosclerotic occlusive disease .
Materials and methods , angiographic findings in 36 patients were relaed to serum Lp(a) . Total cholesterol , triglycerides , LDL-ch , HDL-ch and Lp(a) levels were compared with those of 73 age-and sex-matched healthy controls .
Result , atheromatous lesion were localized in the femoropopliteal (=60%) and aortoiliac (=40%) segments . The number of stenosed arteries was >/2 and the range of stenosis severity was between 40% and 100% . There was a significant increase in serum Lp(a) (p=0,000001) and a decrease in serum HDL (p=0,000009) levels in patients compared to controls . No difference wa observed in total cholesterol , LDL-chor triglyceride . However , the ratio of total cholesterol/HDL-ch was significantly higher (p=0,005) in patients .
Conclusion , a dyslipidaemic serum profile , characterized by increased Lp(a) levels and decreased HDL-ch levels , is associated with atherosclerotic occlusive disease of the lower extremities .

96. ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΕΚΤΟΜΗΣ
Μ. Παπασταματίου.
Εκπαιδευτικά Σεμινάρια Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας.
Εισηγητής σε Στρογγυλό Τραπέζι , Προεδρεύοντος του κ. Α. Κάτσα.
Αμφιθέατρο Νοσοκομείου ΝΙΜΤΣ , 27 / 4 / 2001.
Είναι γνωστό ότι , όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις , συνοδεύονται από κάποιο αριθμό επιπλοκών , άλλοτε μεγαλύτερων σε βαρύτητα & άλλοτε μικρότερων . Ας σημειώσουμε ότι ,ακόμα & η απλή φλεβοκέντηση δεν είναι άμοιρη κινδύνων . Οι εγχειρήσεις λοιπόν που επιτελούνται στο υρεοειδή αδένα δεν θα ήταν δυνατόν να αποτελούν την εξαίρεση .
Η εμπειρία του χειρουργού , όπως & η τήρηση των σωστών προδιαγραφών στην αντιμετώπιση των χειρουργικών θυρεοειδοπαθειών , ελαττώνουν στο ελάχιστο τα δυσάρεστασυμβάματα που ακολουθούν τη θυρεοειδεκτομή & έχουν καά συνέπεια ιατροκοινωνικές προεκτάσεις .
Αυτό που μπορώ λοιπόν να προσφέρω σήμερα σ’ εσάς , σ’ αυτό το πολυσυζητημένο θέμα , δεν είναι γνώσεις , όσον αφορά τον αριθμό ή το είδος των επιπλοκών της θυρεοειδεκτομής , διότι αυτές δεν έχουν αλλάξει . Ίσως η λαπαροσκοπική θυρεοειδεκτομή θα μπορύσε να συμβάλλει στο πρόβλημα αυτό , όταν υπάρξει ικανός αριθμός περιστατικών που θα αξιολογηθεί στατιστικά .

97. ΝΕΥΡΟΓΕΝΗΣ ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΤΙΣ
Μ. Παπασταματίου, Σ. Παναγέας , Σ. Βαβαλέα , Α. Κεφαλά
Χειρουργική Κλινική & Ιστολογικό Κέντρο 3ου Νοσοκομείου ΙΚΑ Αθηνών .
F . Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π. Αθηνών .
Παρουσίαση στο 7ο Συνέδριο Φοιτητών Ιατρικής Ελλάδος .
Ωδείο Λάρισας , 27-29 / 4 / 2001.
Η νευρογενής σκωληκοειδίτιδα αποτελεί σχετικά σπάνια κλινική οντότητα .
Η συχνότητα επιπολασμού της νόσου αναφέρεται κατά τους Hofler H. & συν. 1980 institute for Pathological Anatomy από το πανεπιστήμιο Graz σε ποσοστό περίπου 15% του συνόλου των σκωληκοειδίτιδων σ’ ένα δείγμα 5000 σκωληκοειδεκτομών . Η πάθηση δεν εκδηλώνεται συνήθως την πρώτη δεκαετία της ζωής . Εμφανίζεται αργότερα κατά τη δεύτερη δεκαετία & ιδίως μετά την ηλικία των 45 ετών όπου διαπιστώνεται ιστολογικά σε ποσοστό 50% του συνόλου των περιπτώσεων.

98. ΠΡΩΤΟΠΑΘΕΣ ΠΛΑΣΜΑΤΟΚΥΤΩΜΑ ΣΤΟ ΚΟΛΟΝ
Μ. Παπασταματίου , Κ. Σάββας , J. Jeuings , I.Tefler , Α. Κεφαλά
F. Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π. Αθηνών.
Παρουσίαση στο 7ο Συνέδριο Φοιτητών Ιατρικής Ελλάδος .
Ωδείο Λάρισας , 27-29 / 4 / 2001.
Παρουσιάζεται περίπτωση ασυνήθους εντοπίσεως πρωτοπαθούς μονήρους πλασματοκυτταρικού όγκου στο κόλον , σε ασθενή που αντιμετωπίσθηκε χειρουργικά , με συμπτωματολογία ατελούς αποφρακτικού ειλεού .
Η εντόπιση της νόσου στο παχύ έντερο είναι από τις πιο σπάνιες & στη διεθνή βιβλιογραφία σποραδικά περιστατικά μέχρι σήμερα έχουν περιγραφεί .
Τα συμπτώματα είναι μη ειδικά & συνίστανται σε αλλαγή των συνηθειών του εντέρου , δυσκοιλιότητα , απώλεια βάρους & πυρετό .
Η κολεκτομή παραμένει η αντιμετώπιση εκλογής , σε συνδιασμό ε λεμφαδενικό καθαρισμό , ακτινοθεραπεία & χημειοθεραπεά , ανάλογα με τη σταδιοποίηση της νόσου . Η πρόγνωση είναι καλύτερη απ’ ότι για άλλες εντοπίσεις του πλασματοκυτώματος & η δεκαετής επιβίωση πλησιάζει το 50% .

99. ΑΓΓΕΙΕΚΤΑΣΙΑ ΠΥΛΩΡΙΚΟΥ ΑΝΤΡΟΥ (THE WATERMELON STOMACH)
Α. Δημητρακοπούλου , Μ. Παπασταματίου , Α. Κεφαλά.
Ιστολογικό Κέντρο 3ου Νοσοκομείο ΙΚΑ Αθηνών.
F. Ιατρική Σχολή Ε.Κ.Π. Αθηνών.
Παρουσίαση στο 7ο Συνέδριο Φοιτητών Ιατρικής Ελλάδος .
Ωδείο Λάρισας , 27-29 / 4 / 2001.
Παρουσιάζεται ενιαφέρουσα περίπτωση αγγειεκτασίας πυλωρικού άντρου σε γυναίκα 68 ετών, με εμμένουσα σιδηροπενική αναιμία . Μετά από το γενόμενο κλινοεργαστηριακό έλεγχο διαπιστώθηκε χρόνια απώλεια αίματος από τον στόμαχο .
Η γαστροσκόπηση έδειξε φλεγμαίνοντα βλεννογόνο του στομάχου στη μεγαλύτερη έκτασή του , με αιμορραγικές διηθήσεις υπό μορφή ραβδώσεων συγκλείνοντας στον πυλωρό που παρουσίαζε έντονη πτύχωση σε αντιστοιχία με τις αιμορραγικές εστίες .
Λόγω αδυναμίας αντιμετώπισης της αναιμίας με συντηρητική αγωγή , η ασθενής υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση υφολικής γαστρεκτομής .
Η ιστολογική εξέταση έδειξε εικόνα χρόνιας , μέτρια ενεργούς ατροφικής γαστρίτιδας , με ίνωση & αιμορραγική διήθηση του χορίου , εντός του οποίου δικρίνοντο αρκετά διατεταμένα τριχοειδή , συχνά θρομβωμένα . Ο υποβλεννογόνιος ήταν έντονα οιδηματώδης με αρκετά ελικώδη , διατεταμένα αιμοφόρα αγγεία , φλεβικού τύπου & αρκετά λεμφαγγεία .
Συμπερασματικά , η χαρακτηριστική εικόνα του πυλωρού στην ενδοσκόπηση , που θυμίζει την επιφάνεια του καρπουζιού συνοδευόμενη από σιδηροπενική αναιμία , συνιστούν το αποκαλούμενο σύνδρομο “Watermelon stomach”.

100. ΟΜΙΛΗΤΗΣ:ΝΕΟΠΛΑΣΙΕΣ ΠΥΕΛΟΥ – ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ
(ΤΕΧΝΙΚΕΣ , ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ , ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ)
ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΣ ΟΜΙΛΗΤΗΣ ΣΤΑ ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΤΟΥ 3ου Νοσοκομείου, Ιούλιος 2001.
Όχι σπάνια ο χειρουργός καλείται ν’ αντιμετωπίσει το πρόβλημα των ασθενών με μεγάλους διηθητικούς όγκους που εξορμώνται από τα ενδοπυελικά σπλάχνα & δεν επεκτείνονται πέραν της πυέλου .
Οι ασθενείς αυτοί σ’ ένα ποσοστό δεν έχουν ηπατικές ή άλλες απομακρυσμένες μεταστάσεις & έτσι είναι θεμιτή μία μείζων χειρουργική επέμβαση για την παράταση της επιβιώσεως των & κυρίως για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των .
Εκτός από τον πόνο ι ασθενείς αυτοί , οδηγούνται σε απόφραξη του κατωτέρο ουροποιηικού , νεφρική ανεπάρκεια , αιμορραγία , εντερική απόφραξη , συρίγγια & σήψη .
Δεδομένου ότι η περιορισμένη χειρουργική με συνδιασμό ακτινοθεραπείας ή /& χημιοθεραπείας δε δίνει ικανοποιητικά αποτελέσματα , οι εκτεταμένες επεμβάσεις της πυέλου,δηλαδή ή ολική ή μερική πυελική εξεντέρωση έχουν απόλυτη ένδειξη σε μια κατηγορία τέτοιων ασθνών & κατά πολλούς συγγραφείς έχουν & αποδεδειγμένο παρηγορικό & θεραπευτικό αποτέλεσμα .

101. ΟΜΙΛΗΤΗΣ: ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ, ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Ε. Χ. Ε. ( Μεταπτυχιακά μαθήματα 2001 )
Αθήνα , ΝΙΜΤΣ , 2001.
Είναι γνωστό , ότι όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις , συνοδεύονται από κάποιο αριθμό επιπλοκών , άλλοτε μεγαλύτερων σε βαρύτητα & άλλοτε μικρότερων . Ας σημειώσουμε ότι ακόμα & η απλή φλεβοκέντηση δεν είναι άμοιρη κινδύνων . Οι εγχειρήσεις λοιπόν που επιτελούνται στο θυρεοειδή αδένα δε θα ΄ταν δυνατόν ν’ αποτελούν την εξαίρεση .
Η εμπειρία του χειρουργού όπως & η τήρηση των σωστών προδιαγραών στην αντιμετώπιση των χειρουργικών θυρεοειδοπαθειών , ελαττώνουν στο ελάχιστο τα δυσάρεστα συμβάματα που ακολουθούν τη θυρεοειδεκτομή & έχουν κατά συνέπεια ιατροκοινωνικές προεκτάσεις .

102. ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΟΞΕΩΝ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΜΑΤΩΝ ΣΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΦΗΜΕΡΕΙΑΣ
ΟΞΥΣ ΚΟΙΛΙΑΚΟΣ ΠΟΝΟΣ (ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ-ΔΙΑΦΟΡΟΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ)

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ/ΟΜΙΛΗΤΗΣ: ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ
Ζ΄ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ Ε.Χ.Ε.- ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.
Αθήνα , ΝΙΜΤΣ, 11/10/2002.
Ίσως σε καμιά άλλη κλινική οντότητα δε δοκιμάζεται η διαγνωστική σκέψη του γιατρού, όσο στον οξύ κοιλιακό πόνο . Ας μη ξεχνάμε ότι η κοιλία είναι το κουτί των εκπλήξεων . Και σα να μην έφτανε αυτό , έρχονται & άλλες εξωκοιλιακές παθήσεις που «προβάλλουν» τον πόνο στην κοιλιακή χώρα , κάνοντας ακόμη δυσκολότερη τη διερεύνηση του πολυπαραγοντικού αυτού συνδρόμου .
Σκοπός του τραπεζιού αυτού , είναι να δώσει σ’ εσάς –αλλά & νασυζητήσει- τα διαγνωστικά στοιχεία που αποσαφηνίζουν την προέλευση του κοιλιακού πόνου σε οξέα χειρουργκά συμβάματα , όπως αντιμετωπίζονται αλγοριθμικά από γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων σε Νοσοκομείο Γενικής Εφημερείας .
Στόχος μας είναι η γρήγορη αξιοποίηση & επεξεργασία των κλινικών δεδομένων & ευρημάτων με ταχύτητα , τόλμη , αλλά & σύνεση , με χρήση εεμβατικών & μη , απεικονιστικών & εργαστηριακών μεθόδων , ώστε να θεραπεύσουμε τον άρρωστο , χωρίς περιττές ενέργειες που θα μπορούσαν να γίνουν πρόξενος άλλων δεινών .
Για την επίτευξη του στόχου μας –δηλαδή της διάγνωσης- απαιτείται η άμεμπτη κλνική εξέταση του ασθενή (συλλογή πληροφοριών) & η πλούσια & στερεή εμπειρία του γιατρού (ανάλυση πληροφοριών) .

103. LIPID AND LIPOPROTEIN ABNORMALITIES IN PATIENTS WITH PERIPHERAL VASCULAR DISEASE
Μ. Papastamatiou, A. Asteriou, E. Bastounis.
1st Surgical Dept. University of Athens & Biochemistry Lab. University ofAthens.
Circulation (1998).
In this study a comparative testing and analysis of 36 patients with severe PVD requiring surgical treatment , 15 patients with chronic PVD and 70 healthy contros showed the following , the serum concentration of Lp(a) lipoprotein was higher in PVD patients thas that of controls with statistical significance (p=0,032) . The difference was greater between severe PVD patients and controls (p=0,017) . Mean total cholesterol , LDL , HDL-ch and Apo-Al , concentrations were significantly lower in severe by affected patients than in controls and the LDL/HDL ratio tended to increase without statistical significance . Serum Apo-B levels were higher in chronic patients with PVD than in controls .

104. Serum Lp(a) Lipoprotein Levels in Patients with Atherosclerotic
Occlusive Disease of the Lower Extremities.
Dionyssiou-Asteriou , M. Papastamatiou , I.-A. Vatalas and E. Bastounis
Department of Biological Chemistry and Vascular Unit , First Surgical Department ,
University of Athens Medical School , Athens , Greece.
Eur J Vasc Endovasc Surg 20 , pages 57-60 (2000).
Objective , to evaluate the association between Apolipoprotein AL(ApoAL) , Apolipoprotein B 100(ApoB) and the presence of lower limb atherosclerotic occlusive disease .
Materials & Method , serumlipids , ipoprotein fraction , ApoAL , ApoB , & Lp(a) were measured in 5 patients(28 diabetics & 24 non-diabetics) with lower limb cclusive disease . They were evaluated according to patients glucose & compared with those in 75 helthy contrls .
Results , there was a significant decrease in HDL-ch & ApoAL serum levels (p=0,000001) & an increase in Lp(a) (p=0,000001) in patients as compared to controls . Non difference was observed in total cholesterol , non HDL-ch or triglycerides . Multiple regression analysis revealed a significant associate etween low ApoAL(or HDL) levels and the disease as well as between high Lp(a) levels and the disease . ApoAL(p=0,0003) , HDL-ch (p=0,00005) & total cholesterol (p=0,01) levels were significantly lower in diabetic patients compared to non-diabetic patients . Lp(a) levels did not correlate with fasting glucose concentration . Multiple regression analysis revealed a significant association between low ApoAL(or HDL) levels an diabetes .
Conclusion , decreased ApoAL appears to be a main component of the dyslipidaemic serum profile observed in patients with atherosclerotic occlusive disease of the lower extremities . Increased Lp(a) levels is an independen risk factor . Decreased HDL-ch is also involve in the dyslipidaemic profile .

105. SERUM APOLIPOPROTEIN AI LEVELS IN ATHEROSCLEROTIC AND DIABETIC PATIENTS
Eur J Vasc Endovasc Surg. 2002 Aug.24(2) : 161

106. ΔΙΑΛΕΞΗ: «ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ – Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ»
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Ε. Χ. Ε. ( Μεταπτυχιακά μαθήματα 2003 )
Αθήνα , ΝΙΜΤΣ , 2003.
Η Ιατρική , σαν επιστήμη που την χαρακτηρίζει η ιδιαίτερη κοινωνική ευαισθησία , περιλαμβάνει στον ευρύτερο επιστημολογικό της χώρο βασικές φιλισοφικές αρχές , που μας υπενθυμίζουν συνεχώς ότι , ως ανθρώπινα όντα , είμαστε ευάλωτοι στην ασθένεια & στο θάνατο .
Η φιλοσοφική αυτή αρχή εκτός από την έννοια της εξάρτησης & της αμφίδρομης σχέσης που αναμένεται από την κοινωνία & τα μέλη της , αλλά & της αμοιβαιότητας μεταξύ των ίδιων των μελών της , οριοθετεί & την σχέση της ιατρικής ηθικής με την ιατρική φιλοσοφία .
Στις μέρες μας , η αλμτώδης εξέλιξη των βιολογικών επιστημών έχει δημιουργήσει νέα σοβαρά προβλήματα , όπως ζητήματα ταυτότητας & αυτονομίας , που παλαιότεροι κώδικες ηθικής & δεοντολογίας (διακηρύξεις της Γενεύης & Ελσίνκι) δεν επαρκούν ν’ αντιμετωπίσουν .
Είναι γεγονός ότι πολλά από τα ηθικά προβλήματα στην Ιατρική μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά με βάση το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων & επίκεντρο την έννοια της δικαιοσύνης . Η πλειονότητα αυτών των προβλημάτων & κυρίως αυτών που αναφέρονται στη σχέση γιατρού & ασθενών (αμβλωση , ευθανασία , σύνεση , εχεμύθεια , ενημέρωση , μεταμοσχεύσεις) , μπορούν να συζητηθούν με βάση τη δικαιοσύνη, τα ηθικά δικαιώματα & κάποιες γενικά αποδεκτές ηθικές αρχές & κοινωνικές αξίες .

107. ΔΙΑΛΕΞΗ ΚΑΙ VIDEO ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ. «Η ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΣΗΜΕΡΑ»
Ν. ΣΜΥΡΝΗ , ΛΕΟΝΤΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ , 2003.

108. ΔΙΑΛΕΞΗ: «ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΜΕΤΑ ΘΥΡΕΟΕΙΔΕΚΤΟΜΗΣ»
Προβλήματα – Προβληματισμοί
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Ε. Χ. Ε. ( Μεταπτυχιακά μαθήματα 2003)
Αθήνα , ΝΙΜΤΣ , 2003.

109. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ – ΛΕΜΦΩΜΑ (MALT) ΛΕΠΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ
Μ. Παπασταματίου, Δ . Χαρδαλούμπα , Β. Κατσίκη , Δ . Βελεχέρη
Ανακοίνωση Στις Συνεδρείες Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας 2/2004
Δημοσίευση Τόμος 10 ( Νέα Σειρά ) , Τεύχος 1 , Ιανουάριος – Μάρτιος 2004
ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΙΚΑ .
Το λέμφωμα τύπου malt ανήκει στα B-NHL (εξωλεμφαδενικά λεμφώματα Β-κυτταρικής προελεύσεως) . Προέρχεται από τον ειδικό λεμφικό ιστό των βλεννογόνων , ο οποίος ιστολογικά ανευρίσκετι στο βλεννογόνο του εντέρου & επίκτητα στον στόμαχο μετά από αντιγονικό ερεθισμό . Η πλειονότης των malt λεμφωμάτων εμφανίζεται συχνότερα σε άνδρες της 7ης & 8ης δεκαετίας ζωής . Εντοπίζεταισυχνότερα στον στόμαχο 40-50% των περιπτώσεων & ακολουθεί η εντόπιση στο λεπτό & στο παχύ έντερο & ακόμα σπανιότερα & στον οισοφάγο .


110. ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΟΞΕΙΑΣ ΦΛΕΓΜΟΝΩΔΟΥΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ & Η ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΚΩΣΗ & ΤΗ ΛΟΙΜΩΞΗ
Μετεκπαιδευτικά μαθήματα , Ωνάσειο Κ/Κ , 20 / 11 / 2003
Μ. Παπασταματίου , Δ . Χαρδαλούμπα , Ν . Πάσχου , Ν . Παπαπετρόπουλου
Η οξεία συστηματική φλεγμονώδης απάντηση του οργανισμού αποτελείται από ένα περίπλοκο καταρράκτη αντιδράσεων προφλεγμονωδών & αντιφλεγμονωδών διαμεσολαβητών .
Η ισορροπία μεταξύ αυτών των διαμεσολαβητών , πολλές φορές , καθορίζει την έκβαση των παθολογικών καταστάσεων που πυροδοτούν τη φλεγμονώδη αντίδραση . Έτσι σε ορισμένες κλινικές καταστάσεις που θ’ αναφερθούμε πιο κάτω , αναπτύσσεται συχνά , μια μη ρυθμιζόμενη παραγωγή προφλεγμονωδών διαμεσολαβητών που μπορεί να προκαλέσει πολυοργανική ανεπάρκεια & να επιφέρει το θάνατο .

111. ΣΗΠΤΙΚΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ – ΠΟΛΥΟΡΓΑΝΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ
Παπασταματίου Μ . , Πάσχος Ν. , Παπαπετρόπουλος Ν .
Χειρουργική Κλινική 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ
Δημοσίευση Τόμος 10 ( Νέα Σειρά ) , Τεύχος 2 , Απρίλιος – Ιούνιος 2004
ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΙΚΑ .
Η εκτροπή από τη φσιολογική απάντηση του ανοσοποιητικού συστήματος του ανθρώπινου οργανισμού , μπορεί να οδηγήσει σε πολυοργανική δυσλειτουργία & τελίκα σε πολυοργανική ανεπάρκεια . Το μείζον αυτό πρόβλημα της ανεπάρκειας πολλών οργανικών συστημάτων ταυτόχρονα , απασχόλησε & απασχολεί πολλές ερευνητικές ομάδες , όλο & περισσότερο τα τελευταία χρόνια .
Οι ερευνητές προσπαθούν να κατανοήσουν τους ακριβείς μηχανισμούς δράσης των φλεγμονωδών παραγόντων , έχοντας ως απώτερο σκοπό φυσικά , τον περιορισμό της νοσηρότητας & της θνητότητας που προκύπτει με την εμφάνιση του συνδρόμου αυτού .

112. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΠΡΩΤΩΝ ΒΟΗΘΕΙΩΝ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΕΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ
ΑΠΟ 20/1/04 ΕΩΣ & 1/4/2004 .

113. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ
Μ. Παπασταματίου , Ελισ. Βάγκα , Δ. Νικολόπουλου , Στ. Βαβαλέα , Κ. Σιαφά
Χειρουργική Κλινική 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ
Δημοσίευση Τόμος 10 ( Νέα σειρά ) , Τεύχος 4 , Οκτώβριος – Δεκέμβριος 2004
ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΙΚΑ .
Στην παρούσα μελέτη παρουσιάζεται το πρόβλημα των νοσοκομειακών λοιμώξεων με έμφαση στη νοσηρότητα & θνητότητα που προκαλούν παγκοσμίως . Ο ρόλος των χορηγουμένων αντιβιοτικων , η αντοχή , η παρακολούθηση των νοσοκομειακών λοιμώξεν συζητούνται . Προτείνονται τέλος τα μέτρα για την μείωση των λοιμώξεων αυτών & παρουσιάζεται η εφαρμογη τους .

114. ΟΞΕΙΑ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΤΙΔΑ – ΜΥΘΟΙ & ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Παπασταματίου Μ . , Βάγκα Ε . , Νικολόπουλος Δ . , Βελεχέρης Δ .
Χειρουργική Κλινική 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ
Δημοσίευση Τόμος 10 ( Νέα σειρά ) , Τεύχος 3 , Ιούλιος – Σεπτέμβριος 2004
ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΙΚΑ .
Σκοπός της μελέτης είναι να παρουσιασθούν τα νεότερα ελληνικά & διεθνή δεδομένα όον αφορά την χειρουργική αντιμετώπιση της οξείας παγκρετίτιδας (Ο.Π.) , να επισημανθούν οι ενδείξεις χειρουργικής επέμβασης σε οιδηματώδη & άσηπτη ή φλεγμονώδη νεκρωτική παγκρεατίτιδα , όπως & τα ποσοστά νοσηρότητας & θνητότητας αυτών με βάση τις σύγχρονες εφαρμοζόμενες ανά τον κόσμο χειρουργικές τεχνικές .

115. ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΟΣ ΙΚΤΕΡΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ
Μαστοράκη Α. , Σφυράκης Σ. , Παπασταματίου Μ. , Γερουλάνος Σ.
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας , ΩΚΚ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλόνικη 2-5 / 10 / 2004
Η διερεύνηση της επίπτωσης , ο προσδιορισμός των προδιαθεσικών παραγόντων & η πιστοποίηση της νοσηρότητας του μετεγχειρητικού ικτέρου μετα από καρδιοχειρουργική επέμβαση .
Σε προοπική μελέτη παρακολοθήθηκαν 100 διαδοχικοί ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ανοικτή καρδιοχειρουργική επέμβαση . 43 ασθενείς υποβλήθηκαν σε αορτοστεφανιαία παράκαμψη (ομάδα Α) , 23 ασθενείς σε αντικατάσταση μιτροειδούς βαλβίδας (ομάδα Β) , 14 ασθενείς σε αντικατάσταση αορτικής βαλβίδας (ομάδα Γ) , & 20 σθενείς σε αντικατάσταση ανευρύσματος θωρακικής αορτής (ομάδα Δ) . Η παρουσία ικτέρου καθορίστηκε από την αυξημένη τιμή χολερυθρίνης του ορού (>3mg/dl) .
Υπερχολερυθριναιμία ανέπτυξαν 23/100 ασθενείς , 5/43 ασθενείς της ομάδας Α (11,6%) , 11/23 ασθενείς της ομάδας Β (47,8%) , 6/14 ασθενείς της ομάδας Γ (33,3%) & 1/20 ασθενής της ομάδας Δ (5%) . Η αυξημένη τιμή χολερυθρίνης συσχετίστηκε με τον τύπο της επέμβασης (ομάδα Α vs Β p<0,006- ομάδα Α vs Γ p<0,004 & ομάδα Β vs Γ NS) , το χρόνο εξωσωματικής κυκλοφορίας (p<0,0001) , το χρόνο σύγκλισης της αορτής (p<0,0001) , τη χρήση ενδοαορτικής αντλίας (p<0,001) & τον αριθμό των μονάδων αίματος & πλάσματος πο χορηγήθηκαν . Ο μετεγχειρητικός ίκτερος οφείλεται κυρίως στην αύξηση της αμέσου χολερυθρίνης & συσχετίζεται με υψηλότερη θνησιμότητα . Τρεις περιπτώσεις ανέπτυξαν ηπατική ανεπάρκεια στα πλαίσια σηπτικής συνδρομής ή πολυοργανικής ανεπάρκειας .
Η επίπτωση του μετεγχειρητικού ικτέρου φαίνεται να καθορίζεται από το είδος της επέμβασης , την πιθανή προεγχειρητική δυσλειτουργία λόγω βαλβιδικής στένωσης , την μειωμένη ηπατική ροή κατά τη διάρκεια της καρδιοχειρουργικής επέμβασης & τον αυξημένο χρόνο εξωσωματικής κυκλοφορίας .

116. ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟΥ ΣΕ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
Κριαράς Ι. , Παπασταματίου Μ. , Μαστοράκη Α. , Μαστορακή Σ. , Τάσσιος Π. Γερουλάνος Σ.
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ΩΚΚ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλονίκη 2-5 / 10 / 2004
Οι γαστρεντερικές επιπλοκές εμφανίζονται συνήθως όψιμα μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις & επιβαρύνουν την πρόγνωση των ασθενών που υπόκεινται σ’ αυτές .
Η διερεύνηση των πιθανών διαταραχών του γαστρεντερικού μετά από καρδιοχειρουργική επέμβαση , ο προσδιορισμός των παραγόντων που προδιαθέτουν σ’ αυτές & ο καθοισμός του δείκτη νοσηρότητας & θνησιμότητας .
Σε χρονικό διάστημ 30 μηνών μελετήθηκαν αναδρομικά 3827 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν στην Μονάδα Εντατικής Θραπείας . Από αυτούς 72 ασθενείς (1,88%) εμφάνισανεπιπλοκή από το γαστρεντερικό & κρίθηκε αναγκαία η χειουργική εκτίμης τους .

117. ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΟΣ ΕΙΛΕΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ
Παπασταματίου Μ. , Μαστοράκη Α. , Μαστοράκη Σ. , Κριαράς Ι. , Γερουλάνος
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ΩΚΚ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλονίκη 2-5 / 10 / 2004
Ο ειλεός συνιστά μια σπάνια αλλά εξαιρετικά επικίνδυνη επιπλοκή μετά από καρδιοχειρουργική επέμβαση με σοβαρές & συχνά μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στη βιωσιμότητα του ενέρου & την επιβίωση του ασθενούς . Η διερεύνηση των εντερικών επιπλοκών σε καρδιοχειρουργικούς ασθενείς , η αναζήτηση των παραγόντων που ευνοούν την εμφάνιση ειλεού & ο προσδιορισμός των μεθόδων της έγκαιρης θεραπευτικής παρέμβασης .

118. ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΧΟΛΗΦΟΡΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ
Μαστοράκη Α. , Βελεχέρης Δ. , Μαστοράκη Σ. , Κριαράς Ι. , Γερουλάνος Σ. , Παπασταματίου Μ.
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ΩΚΚ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλονίκη 2-5 / 10 / 2004
Οι διαταραχές που σχετίζονται με την χοληδόχο κύστη & το σύστημα των ένδο-και εξωηπατικών χοληφόρων μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις αποτελούν ασυνήθεις αλλά σοβαρές επιποκές & συνοδεύονται από υψηλή νοσηρότητα & θνητότητα .
Η διερεύνηση των παραγόντων που προδιαθέτουν σε παθήσεις των χολαγγείων & ο προσδιορισμός των μεθόδων της έγκαιρης εξουδετέρωσής τους .
Σε χρονικό διάστημα 30 μηνών , όλοι οι ασθενείς (η=3827) που υποβλήθηκαν σε καρδιοχειρουργική επέμβαση μελετήθηκαν αναδρομικά για πιθανή του χοληφόρου δέντρου .
Διαταραχή των χοληφόρων επήλθε σε 14 ασθενείς (0,36%) κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας , 12 από τους οποίους υποβλήθηκαν σε ερευνητική λαπαροτομία . Από τις 14 περιπτώσεις , 4 αφορούσαν οξεία χολοκυστίτιδα, 3 αλιθιασική διάταση της χοληδόχου κύστεως , 1 χολολιθίαση , 1 εμπύημα & 5 ύδρωπες χοληδόχου κύστεως με συνοδό γαγγραινώδη χολοκυστίτιδα . Η εμφάνιση των προαναφερόμενων επιπλοκών σημειώθηκε την 21η+_11 μετεγχειρητική ημέρα . Η έκβαση αυτών σχετίζεται με την προχωρημένη ηλικία των ασθενών , τη βαρύτητα της καρδιοχιρουργικής επέμβασης , την αναγκαιότητα εφαρμογής ενδοαορτικής αντλίας & υψηλών δόσεων αγγειοσυσπαστικών παραγόντων & την ενδεχόμενη εμφάνιση λοίμωξης . Οι 6 ασθενείς κατέληξαν στα πλαίσια του συνδρόμου πολυοργανικής ανεπάρκειας .
Η απουσία ειδικών κλινικών σημείων καθιστά δυσχερή την έγκαιρη διάγνωση των παθήσεων των χοληφόρων . Η σωστή αξιολόγηση πρώιμων εργαστηριακών ευρημάτων & η αποφυγή χειρισμών που προδιαθέουν στην ανάπτυξη λοίμωξης & πλημμελούς άρδευσης των ιστών είναι δυνατόν να αποτρέψει μια επικείμενη διαταραχήτου χοληφόρου δέντρου .

119. ΛΕΜΦΩΜΑ ΛΕΠΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ
Παπασταματίου Μ. , Νικολόπουλος Δ. , Τάσσιος Π. , Ζαγκλής Σ. , Κορωνάκης Δ. , Βελεχέρης Δ.
Χειρουργική Κλινική 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλονίκη 2-5 / 10 / 2004
Σκοπός της παρουσίασης είναι η αναφορά σε σπάνια περίπτωση λεμφώματος λεπτού εντέρου (Λ.Ε.) τύπου “Malt” . Πρόκειται για γυναίκα στην 6η δεκαετία της ζωής της , που νοσηλεύτηκε στην Χειρουργική Κλινική με εικόνα οξείας χολοκυστίτιδας & διαρροικού συνδρόμου από διμήνου . Η διάγνωση ετέθη μετά από ολική κολοσκόπηση & τελική ειλεοσκόπηση με λήψη βιοψιών από τον τελικό ειλεό . Υπεβλήθει σε τμηματική εντερεκτομή Λ.Ε. & μετά σταδιοποίηση της νόσου & ανοσοιστοχημική ανάλυση ακολούθησε χημειοθεραπεία με το σχήμα τύπου COP .
Τα λεμφώματα τύπου “Malt” ανήκουν στα εξωλεμφαδενικά Β-κυτταρικής προελεύσεως (B-NHL) . Προέρχονται από τον ειδικό λεμφικό ιστό των βλεννογόνων , ο οποίος ιστολογικά ανευρίσκεται στο βλεννογόνο του εντέρου & επίκτητα στον στόμαχο μετά από αντιγονικό ερεθισμό . Στην πλειονότητα των περιπτώσεων , εμφανίζονται σε άνδρες στην 7η με 8η δεκαετία της ζωής τους . Εντοπίζονται συχνότερα στον στόμαχο (40-50%) & σπάνια η εντόπισή τους είναι στο λεπτό έντερο . Συζητείται η πρόγνωση & η θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου .

120. ΟΞΕΙΑ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΤΙΔΑ – ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Παπασταματίου Μ. , Βελεχέρης Δ. , Νικολόπουλος Δ. , Παντζοπούλου Ε. , Κίτσος Π. , Μπέσσας Σ. , Κορωνάκης Δ.
Χειρουργική Κλινική 7ου ΙΚΑ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλονίκη 2-5 / 10 / 2004
Σκοπός της εργασίας είναι να παρουσιασθούν τα νεότερα ελληνικά & διεθνή δεδομένα όσον αφορά την χειρουργική αντιμετώπιση της οξείας παγκρεατίτιδας (Ο.Π.) , να επισημανθούν οι ενδείξεις χειρουργικής επέμβασης σεοιδηματώδη & άσηπτη ή φλεγμονώδη νεκρωτική παγκρεατίτιδα , όπως & τα ποσοστά νοσηρότητας & θνητότητας αυτών με βάση τις σύγχρονες εφαρμοζόμενες ανά τον κόσμο χειρουργικές τεχνικές .
Παρουσιάζονται 4 περιπτώσεις ασθενών με οξεία παγκρεατίτιδα που αντιμετωπίσθηκαν τον τελευταίο χρόνο στην Κλινική . Οι 3 νοσηλεύτηκαν με χολολιθιασική αιτιολογία (Ο.Π.) . Οι 2 αντιμετωπίσθηκαν χειρουργικά μετά την πάροδο μιας εβδομάδας από την οξεία φάση . Υπεβλήθησαν σε χολοκυστεκτομή & διεγχειρητική χολαγγειογραφία . Σε 1 ασθενή που δεν υπήρξε βελτίωση της κλινικοεργαστηριακής του εικόνας μετά 72 ώρες εντατικής συντηρητικής αγωγής & στον οποίο υπήρχαν ενείξεις ενσφηνωμένου λίθου στο χοληδόχο πόρο , αποφασίσθη να γίνει ERCP . Ανερεύθη λίθος ενσφηνωμένος στον χοληδόχο πόρο & αφαιρέθηκε . Ο ασθενής μετά την ERCP υπεβλήθει σε χολοκυστεκτομή . Τέλος ένας ασθενής παρουσίασε νεκρωτική παγκρεατίτιδα & αντιμετωπίσθηκε χειρουργικά με απολυματεκτομή του νεκρωμένου περιπαγκρεατικού & παγκρεατικού ιστού & παροχετεύσεις χωρίς συνεχή έκπλυση του οπισθοπεριτοναικού χώρου & του ελάσσονα επιπλοικού θυλάκου . Ο μέσος χρόνος νοσηλείας των ασθενών ήταν 21 ημέρες , με μηδενική θνητότητα .

121. ΣΥΣΤΡΟΦΗ ΛΕΠΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ ΔΙΑΜΕΣΟΥ ΤΟΥ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΠΙΠΛΟΟΥ , ΩΣ ΑΙΤΙΑ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΟΥ ΕΙΛΕΟΥ
Παπασταματίου Μ. , Κουζάκος Η. , Παντζοπούλου Ε. , Μελάς Κ. , Παρασκευόπουλος Γ. , Βελεχέρης Δ.
Χειρουργική Κλινική 7ου ΙΚΑ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλονίκη 2-5 / 10 / 2004
Σκοπός της παρουσίασης είναι η αναφορά μιας σπάνιας περίπτωσης εντερικής απόφραξης , ως αποτέλεσμα της περίσφιξης έλικας λεπτού εντέρου διαμέσου ελλείματος του μείζονος επιπλόου .
Το περιστατικό αφορά γυναίκα 82 ετών με κλινική εικόνα αποφρακτικού ειλεού που αντιμετωπίσθηκε χειρουργικά , με τμηματική εκτομή του νεκρωθέντος εντέρου & τελικοτελική αναστόμωση αυτού . Τα ελλείμματα του μείζονος επιπλόου είναι συνήθως συγγενή , σπανίως δε τραυματικά ή ιατρογενή . Κήλες διαμέσου του μείζονος & ελάσσονος επιπλόου είναι εξαιρετικά σπάνιες & αντιπροσωπεύουν το 1-4% των εσωτερικών κηλών .Η πρίωμη διάγνωση της οξείας εντερικής απόφραξης που προέρχεται από η νόσο & η άμεση χειρουργική αντιμετώπιση είναι επιβεβλημένη για την πρόληψη σοβαρών επιπλοκών .

122. ΑΝΕΥΡΙΣΜΑ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΣ
Μαρκόπουλος Κ. , Σκουτέλης Κ. , Χαμπίμπη Α. , Παπασταματίου Μ. , Παρασκευόπουλος Γ. , Βελεχέρης Δ. , Βερύκοκος Χ. , Σακουφάκη Α.
Χειρουργική Κλινική 7ου ΙΚΑ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλονίκη 2-5 / 10 / 2004
Σκοπός της παρουσίασης είναι η αναφορά μιας σπάνιας περίπτωσης ανευρύσματος της πνευμονικής αρτηρίας . Ασθενής ηλικίας 50 των προσήλθε στον ιατρό της με συμπτωματολογία κοινής λοίμωξης του αναπνευστικού συστήματος . Στην απλή ακτινογραφία θώρακος διακρίνεται ομογενής σφαιρική σκίαση διαμέτρου 4cm , η οποία κατελάμβανε τη μεσότητα του δεξιού άνω λοβού . Στην αξονική τομογραφία θώρακος στην οποία υπεβλήθει η ασθνής , διαπιστώθηκε στρογγύλη ομογενής σκίαση στο δεξιό άνω λοβό , με πρόσληψη σκιαγραφικού ίσης πυκνότητας με την αορτή . Η αγγειογραφία της πνευμονικής αρτηρίας ανέδειξε ανεύρυσμα του 1ου κλάδου της πνευμονικής αρτηρίας που αιματώνει το δεξιό άνω λοβό . Κατόπιν τούτου η ασθενής υποβλήθηκε σε δεξιά θωρακοτομή & δεξιά άνω λοβεκτομή .

123. ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΥΨΗΛΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΣΤΕΝΩΣΗΣ Η΄ ΑΠΟΦΡΑΞΗΣ ΤΗΣ ΑΝΩ ΜΕΣΕΝΤΕΡΙΟΥ ΑΡΤΗΡΙΑΣ
Βελεχέρης Δ. , Τριανταφύλλου Δ. , Παπασταματίου Μ. , Αναστόπουλος Γ. , Κυριακοπούλου Γ. , Σκουτέλης Κ. , Βερύκοκος Χ. , Νικολόπουλος Δ.
Χειρουργική Κλινική 7ου ΙΚΑ Αθηνών
Ακτινολογικό Τμήμα Υπερήχων , Αξονικού Τομογράφου και Μαγνητικού Συντονισμού 7ου ΙΚΑ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλονίκη , 2-5 / 10 / 2004
Σκοπός της μελέτης μας ήταν να διαπιστώσουμε τη διαγνωστική ακρίβεια του έγχρωμου Doppler υπερηχογραφήματος , στην ανάδειξη της υψηλού βαθμού στένωσης ή απόφραξης της άνω μεσεντερίου αρτηρίας .
Εξετάσθηκαν υπερηχογραφικά 10 ασθενείς με ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη που
εμφάνιζαν διάχυτα κοιλιακά άλγη & διερευνήθηκε η υποψία υψηλού βαθμού στένωσης ή απόφραξης της άνω μεσενερίου αρτηρίας . Χρησιμοποιήθηκε υπερηχογράφος ATL HDI-5000 υψηλής ευκρίνειας & ηχοβολείς 3-7 MHz . Τα βασικά Doppler κριτήρια χρησιμοποιήθηκαν για την πιστοποίηση & τον χαρακτηρισμό της βλάβης , ενώ τα ευρήματα επιβεβαιώθηκαν με αορτογραφιά .

124. ΜΗΡΟ-ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΚΑΜΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΑΚΡΟΥ ΠΟΔΟΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΙΣΧΑΙΜΙΚΗ ΓΑΓΓΡΑΙΝΑ
Βερύκοκος Χ. , Βελεχέρης Δ. , Παπασταματίου Μ. , Αναστόπουλος Γ. , Κυριακοπούλου Γ. , Τρακανιάρη Μ. , Τριανταφύλλου Δ. , Σακουφάκη Α.
Χειρουργική Κλινική 7ου ΙΚΑ Αθηνών
Ακτινολογικό Τμήμα Υπερήχων , Αξονικού Τομογράφου και Μαγνητικού Συντονισμού 7ου ΙΚΑ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλονίκη 2-5 / 10 / 2004
Ισχαιμικές νεκρωτικές βλάβες σα κάτω άκρα οφειλόμενες σε βαριά αρτηριακή βλάβη , συχνά οδηγούν σε σταδιακό ή πρώιμο ακρωτηριασμό . Η μηρο-περιφερική αρτηριακή παράκαμψη έχει εδραιωθεί ως μια αποτελεσματική & σταθερή στο χρόνο μέθοδος διάσωσης του άκρου πόδα , αφορώντας την επαναιμάτωση αυτού . Στην περίπτωση εκτεταμένης ισχαιμικής νεκρωτικής βλάβης , η επιτυχής επαναιμάτωση του άκρου μπορεί να μην είναι επαρκής , εφόσον η απώλεια μεγάλου ποσοστού μαλακών μορίων μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ακρωτηριασμό .
Στην μελέτη που παρουσιάζουμε , οι περιπτώσεις μηρο-περιφερικής αρτηριακής παράκαμψης συνδυάστηκαν με μοσχεύματα δέρματος & υδροκολλοειδή αργύρου στις νεκρωτικές βλάβες . Από τις 6 περιπτώσεις ασθενών , 3 ήταν άνδρες & 3 γυναίκες . Όλοι ήταν καπνιστές . 2 εκ των ανδρών & 2 εκ των γυναικών ήταν διαβητικοί . Όλοι οι ασθενείς παρουσίαζαν κρίσιμη ισχαιμία κάτω άκρου (μη επουλώσιμη γάγγραινα & άλγος ανάπαυσης) . Από τις 6 μηρο-περιφερικές παρακάμψεις , στις 2 έγινε παράκαμψη με ανεστραμμένη σαφηνή φλέβα , στη 1 in situ σαφηνή & στις 3 χρησιμοποιήθηκαν συνθετικά μοσχεύματα (PTFE & ανεστραμμένη σαφηνή φλέβα) . 2 ασθενείς επίσης υποβλήθηκαν σε χαμηλό ακρωτηριασμό . Δερματικά μοσχεύματα χρησιμοποιήθηκαν σ 4 περιπτώσεις . Σε 2 ασθενείς επίσης με άτονο έλκος πτέρνας χρησιμοποιηθηκαν υδροκολλοειδή αργύρου κολλητικά ή μη & αλγηνικό επίθεμα .
Η αποψή μας είναι ότι η συνδυασμένη προσέγγιση εμφανώς είναι πολύτιμη εναλλακτική μέθοδος , έναντι του πρώιμου ακρωτηριασμού , σε ασθενείς με εκτεταμένες ισχαιμικές νεκρωτικές βλάβες .

125. ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΦΛΕΓΜΑΙΝΟΥΣΑΣ ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΟΥΣ ΑΠΟΦΥΣΗΣ
Βελεχέρης Δ. , Αναστόπουλος Γ. , Τριανταφύλλου Δ. , Παπασταματίου Μ. , Τρακανίαρη Μ. , Αλεξόπουλος Δ. , Σκλεπάρης Γ. , Παντζοπούλου Ε.
Χειρουργική Κλινική 7ου ΙΚΑ Αθηνών
Ακτινολογικό Τμήμα Υπερήχων , Αξονικού Τομογράφου και Μαγνητικού Συντονισμού 7ου ΙΚΑ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλονίκη 2-5 / 10 / 2004
Η διερεύνηση της αξιοπιστίας του υπερηχογραφήματος ως απεικονιστική μέθοδος επιβεβαίωσης ή αποκλεισμού της οξείας σκωληκοειδίτιδας , σε ασθενείς που παουσιάζουν άλγος δεξιού λαγονίου βόθρου . Στην μελέτη μας παρακολουθήσαμε δύο ομάδες ασθενών . Την πρώτη αποτέλεσαν ασθενείς με υποψία οξείας σκωληκοειδίτιδος από την κλινική εξέταση , ενώ η δεύτερη ήταν ομάδα ελέγχου , Τα βασικά υπερηχογραφικά κριτήρια που χρησιμοποιήθηκαν ήταν , η εξωτερική προσθιοίσθια διάμετρος >/ 6mm , σκληρή σκωληκοειδής , αυξημένη αιματική ροή στο τοίχωμα , αυξημένη ηχογένεια του περιπαγκρεατικού λίπους & τέλος η παρουσία ή όχι ενδοαυλικού αέρα .

126. ΤΑ ΣΚΙΑΓΡΑΦΙΚΑ ΥΠΕΡΗΧΩΝ 2ης ΓΕΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΣΤΙΑΚΩΝ ΑΛΛΟΙΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ
Αναστόπουλος Γ. , Κυριακοπούλου Γ. , Τρακανιάρη Μ. , Κριεζά Μ. , Κουκουβού Π. , Ευθυμίου Σ. , Τριανταφύλλου Δ. , Παπασταματίου Μ. , Βελεχέρης Δ.
Χειρουργική Κλινική 7ου ΙΚΑ Αθηνών
Ακτινολογικό Τμήμα Υπερήχων , Αξονικού Τομογράφου και Μαγνητικού Συντονισμού 7ου ΙΚΑ Αθηνών
24ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Θεσσαλονίκη 2-5 / 10 / 2004
Η διερεύνηση της συμβολής των σκιαγραφικών 2ης γενιάς (sonovue) στην ανάδειξη & τον χαρακτηρισμό εστιακών αλλοιώσεων του ήπατος . Εξετάσθηκαν 37 ασθενείς με εστιακές αλλοιώσεις ήπατος χρησιμοποιόντας υπερηχογράφο ATL-5000 & ευρέως φάσματος κεφαλή 2-5 Mhz .
Μελετήθηκε η διάμετρος , η ηχογένεια , η αγγειακή αρχιτεκτονική , καθώς & η ενδοαγγειακή & περιφερική αιμάτωση καθεμίας βλάβης σε σύγκριση με το γειτονικό ηπατικό παρέγχυμα . Με το CD υπερηχογράφημα μελετήθηκε η πρόσληψη του σκιαγραφικού στην αρτηριακή , την πυλαία & την καθυστερημένη φάση .

127. ΤΙ ΝΕΟΤΕΡΟ ΣΤΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΙΑΣ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΤΙΔΑΣ
Παπασταματίου Μ. , Βελεχέρης Δ. , Νικολόπουλος Δ. , Παντζοπούλου Ε. , Κυριακοπούλου Γ. , Τριανταφύλλου Δ.
Χειρουργική Κλινική 7ου ΙΚΑ Αθηνών
Ακτινολογικό Τμήμα Υπερήχων , Αξονικού Τομογράφου και Μαγνητικού Συντονισμού 7ου ΙΚΑ Αθηνών
20ο ΙΑΤΡΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Θεσσαλονίκη 18-21 / 11 / 2004
Σκοπός της εργασίας είναι να παρουσιασθούν τα νεότερα ελληνικά & διεθνή δεδομένα όσον αφορά την χειρουργική αντιμετώπιση της οξείας παγκρεατίτιδας (Ο.Π.) , να επισημανθούν οι ενδείξεις χειρουργικής επέμβασης σε οιδηματώδη & άσηπτη ή φλεγμονώδη νεκρωτική παγκρεατίτιδα , όπως & τα ποσοστά νοσηρότητας & θνητότητας αυτών με βάση τις σύγχρονες εφαρμοζόμενες ανά τον κόσμο χειρουργικές τεχνικές .
Παρουσιάζονται έξι (6) περιπτώσεις ασθενών με Ο.Π. που αντιμετωπίσθηκαν τους τελευταίους 14 μήνες στην Κλινική . Οι 5 νοσηλεύτηκαν με χολολιθιασική αιτιολογία Ο.Π. Οι 4 αντιμετπίσθηκαν χειρουργικά , μετά την πάροδο μιας εβδομάδας από την οξεία φάση . Υπεβλήθησαν ε χολοκυστεκτομή & διεγχειρητική χολαγγειογραφεία . Σε 1 ασθενή που δεν υπήρξε βελτίωση της κλινικο-εργαστηριακής του εικόνας μετά 72 ώρες εντατικής συντηρητικής αγωγής & στον οποίο υπήρχαν ενδείξεις ενσφηνωμένου λίθου στον χοληδόχο πόρο , αποφασίσθη να γίνει ERCP .
Ανευρέθει λίθος σφηνωμένος στον χοληδόχο πόρο & αφαιρέθηκε . Ο ασθενής μετά την ERCP υπεβλήθει σε χολοκυστεκτομή . Τέλος 1 ασθενής παρυσίασε νεκρωτική παγκρεατίτιδα & αντιμετωπίσθηκε χειρουργικά με απουματεκτομή του νεκρωμένου εριπαγκρεατικού & παγκρεατικού ιστού & παροχετεύσεις χωρίς συνεχή έκπλυση του οπισθοπεριτοναικού χώρου & του ελάσσονα επιπλοικού θυλάκου . Ο μέσος χρόνος νοσηλείας των ασενών ήταν 21 ημέρες , με μηδενική θνητότητα .

128. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΙΑΣ ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΤΙΔΟΣ
Βελεχέρης Δ. , Παπασταματίου Μ. , Αναστόπουλος Γ. , Νικολόπουλος Δ. , Κυριακοπούλου Γ. , Τρακανίαρη Μ. , Βαβαλέα Σ. , Τριανταφύλλου Δ.
Χειρουργική Κλινική 7ου ΙΚΑ Αθηνών
Ακτινολογικό Τμήμα Υπερήχων , Αξονικού Τομογράφου και Μαγνητικού Συντονισμού 7ου ΙΚΑ Αθηνών
20ο ΙΑΤΡΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Θεσσαλονίκη 18-21 / 11 / 2004
Σκοπός της εργασίας είναι η διερεύνηση της αξιοπιστίας του υπερηχογραφήματος ως απεικονιστική μέθοδος επιβεβαίωσης ή αποκλεισμού της οξείας σκωληκοειδίτιδας , σε ασθενείς που παρουσιάζουν οξύ άλγος του δεξιού λαγονίου βόθρου .
Η υπερηχογραφική ανάδειξη της σκωληκοειδούς είναι σημαντική συμβολή στη διάγνωση της οξίας σκωληκοειδίτιδος , ωστόσο πολλές φορές φαίνεται δύσκολή . Τα ποσοστά της ανάδειξης μη φλεγμαίνουσας σκωληκοειδούς κυμαίνονται σε πρόσφατες μελέτες από 60-80% .

129. ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟΥ ΣΕ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
Παπασταματίου Μ. , Μαστοράκη Αικ. , Μαστοράκη Σ. , Κριαράς Ι. , Βελεχέρης Δ. , Γερουλάνος Σ.
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ΩΚΚ Αθηνών, 7/2005
Οι γαστρεντερικές επιπλοκές εμφανίζονται συνήθως όψιμα μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις & επιβαρύνουν την πρόγνωση των ασθενών που υπόκεινται σ’ αυτές .
Διερεύνηση των πιθανών διαταραχών του γαστρεντερικού μετά από καρδιοχειρουργική επέμβαση , ο προσδιορισμός των παραγόντων που προδιαθέτουν σ’ αυτές & ο καθορισμός του δείκτη νοσηρότητας & θνησιμότητας .
Σε χρονικό διάστημα 30 μηνών μελετήθηκαν αναδρομικά 3827 ασθενείςπου νοσηλεύτηκαν στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας . Από αυτούς , 72 ασθενείς (1,88%) εμφάνισαν επιπλοκή από το γαστρεντερικό & κρίθηκε αναγκαία η χειρουργική εκτίμηση τους .

130. Στρογγυλό Τραπέζι ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
Συντονιστής Μ . Παπασταματίου
Ομιλητές Πάσχος Ν. , Ανυφαντής Α. , Πιτσιμέρη Β. , Σταυροπούλου Ε. , Κογεράκης Ν.
Αθήνα , ΝΙΜΤΣ , 21/5/2004

131. Στρογγυλό Τραπέζι ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΑΔΕΝΟΣ (ΚΑΚΟΗΘΕΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ)
Συντονιστής – Σχολιαστής Μ. Παπασταματίου
Ομιλητές Λυπαράκη Μ . , Όρος Λ. , Κατσίκη , Βασ. , Κέκης Παν. , Καλογερόπουλος Νικ .
Αθήνα , ΝΙΜΤΣ , 12/2/2005

132. Στρογγυλό Τραπέζι ΕΝΔΟΣΚΟΠΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ, ΝΕΩΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
Συντονιστής Μ . Παπασταματίου
Ομιλητές Κωνσταντινίδης Κ . , Λαοπόδης Β . , Μπρούντζος Η . , Κούστας Κ .
Αθήνα , ΝΙΜΤΣ , 8/11/2005

133. Στρογγυλό Τραπέζι ΚΑΛΟΗΘΕΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΠΡΩΚΤΟΥ, ΝΕΩΤΕΡΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ – ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Συντονιστής Μ. Παπασταματίου
Ομιλητές Στρατής Ι . , Σαχίν Ν . , Αργυρός Δ . , Παπακωνσταντίνου Α .
5/6/2006 Πρόγραμμα εκπαιδευτικών μαθημάτων ΕΧΕ

134. Στρογγυλό Τραπέζι ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ 3ης ΗΛΙΚΙΑΣ
Συντονιστής – Ομιλητής Μ . Παπασταματίου
Αθήνα , 7ο Δημοτικό Διαμέρισμα Αμπελοκήπων , 6/4/2004
Η αυγή του 21ου αιώνα βρίσκει τον Ελληνικό πληθυσμό όπως & τον πληθυσμό της Ευρώπης σε προιούσα «Γήρανση», με επικίνδυνη αύξηση των νόσων & κακώσεων που αφορούν τ’ άτομα της τρίτης ηλικίας .
Σύμφωνα με τα κριτήρια του ΟΗΕ όταν το ποσοστό του πληθυσμού άνω των 65 χρόνων μιας χώρας είναι άνω του 7%, η χώρα χαρακτηρίζεται γηρασμένη . Η Ελλάδα με ποσοστά σήμερα άνω του 16% & προοπτικές κατ’ αναλογία για το άμεσο μέλλον το 2030 να πλησιάζει το 25% θεωρείται χώρα γερασμένου πληθυσμού .
Η προχωρημένη ηλικία από μόνη της δεν προσδίδει κανένα ενεργό κίνδυνο για τη ζωή του ασθενούς & δεν πρέπει να είναι αιτία για τον αποκλεισμό των ηλικιωμένων ασθενών από το χειρουργικό τραπέζι . Τις περισσότερες φορές όμως καθίστανται ασθενείς υψηλού κινδύνου , λόγω των συμπαραμαρτούντων νοσημάτων που θα πρέπει παράλληλα να ληφθούν υπ’οψιν για την ομαλή διεγχειρητική & μετεγχειρητική πορεία .

135. ΙΝΣΟΥΛΙΝΩΜΑ
Ανδρουλής Α . , Βελεχέρης Δ . , Παπασταματίου Μ . , Κούτσικος Σ . , Σακουφάκη Α . , Τσαρμπαλής Δ .
Χειρουργική κλινική 7ου ΙΚΑ
Δημοσίευση Τόμος 10 ( Νέα σειρά ) , Τεύχος 5 , Ιανουάριος – Μάρτιος 2005
ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΙΚΑ .
Πρόκειται για εξαιρετικά σπάνιο νευροενδοκρινικό όγκο που προέρχεται από τα β-κύτταρα των νησιδίων του παγκρέατος . Χαρακτηρίζεται από την έκκριση μεγάλων ποσοτήτων ινσουλίνης με αποτέλεσμα εκδήλωση υπογλυκαιμίας , με νευρογλυκοπενικά & αδρενεργικά συμπτώματα .
Παθογνωμικό σημείο για τη διάγνωση η “τριάδα Whipple” . Ενίσχυση της κλινικής υποψίας για ινσουλίνωμα με test νηστείας για 36-72 ώρες . Επιπλέον test συγκρίσεως επιπέδων ινσουλίνης & προινσουλίνης & test διέγερσης-καταστολής .
Λόγω της μικρής διαμέτρουτου όγκου (μόλις 1-2cm) χρησιμοποιούνται συνδυασμοί απεικονιστικών μεθόδων για τον εντοπισμό . Ιδιαίτερη επιτυχής είναι ο συνδυασμός υπερήχου με DSA της παγκρεατικής αρτηρίας . Χειρουργική αντιμετώπιση με εκτομή , μερική ή υφολική παγκρεατεκτομή . Φαρμακευτική θεραπεία με διαζοξίδη , οκτρεοτίδη , αναστολείς διαύλων Ca++ κ.α.

136. APUD-ώματα
Ανδρουλής Α . , Βελεχέρης Δ . , Παπασταματίου Μ . , Κούτσικος Σ . , Σακουφάκη Α . , Κικίλιας Β .
Δημοσίευση Τόμος 10 ( Νέα σειρά ) , Τεύχος 5 , Ιανουάριος – Μάρτιος 2005
ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΙΚΑ .
Πρόκειται για τις νεοπλασματικές εξεργασίες που αφορούν τα ενδοκρινικά κύτταρα του γαστρεντερικού συστήματος . Χαρακτηριστικό των κυττάρων αυτών είναι η πρόσληψη προδρόμων αμινών , η αποκαρβοξυλίση τους & η μετατροπή τους σε δραστικές αμίνες & πεπτιδικές ορμόνες . Αποκαλούνται δε κύτταρα APUD(Amine Precursor Uptake & Decarboxylation) , οι δε όγκοι που εξορμώνται από τα κύτταρα αυτά καλούνται APUD-ωματα . Η ανάπτυξη νευροενδοκρινικών όγκων μπορεί να αφορά οποιοδήποτε σημείο του πεπτικού σωλήνα , οι περισσότεροι όμως από αυτούς εντοπίζονται στο πάγκρεας . Τα απουντώματα του παγκρέατος είναι το γαστρίνωμα (σύνδρομο Zollinger-Ellison) , Ινσουλίνωμα , VIPωμα , Γλυκαγόνωμα , Σωματοστατίνωμα , Γαγγλιονεύρωμα .

137. ΛΕΜΦΩΜΑ ΤΥΠΟΥ < MALT > ΛΕΠΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ (Ως αίτιο αποφρακτικού ειλεού)
Παπασταματίου Μ. , Ανδρούλης Α. , Κορωνάκης Δ. , Γερακιανάκης Γ. , Βελεχέρης Δ.
7ο ΕΛΛΑΔΟ-ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Λευκωσία Hilton Cyprus 28-30/10/2005
Πρόκειται για γυναίκα 63 ετών που προσήλθε εκτάκτως στο χειρουργικό ιατρείο σε γενική εφημερία , με βύθιο άλγος στο ΔΕ υποχόνδριο αρχόμενο μετά λήψεως γεύματος από 8ώρου ,επιγαστραλγία , έμετο με τροφώδες περιεχόμενο , μετεωρισμό & διαρροική συνδρομή από 2μήνου . Κλινική σημειολογία , διάχυτη ευαισθησία & σύσπαση στο ΔΕ υποχόνδριο άνευ περιτοναισμού , με σημείο Murphy(+) , με ανεύρεση σε εν τω βάθει ψηλάφηση ανώδυνης μάζας στο ΔΕ λαγόνιο βόθρο . Α/α κοιλίας με υδραερικά επίπεδα σε έλικες λεπτού εντέρου . U/S άνω κοιλίας , εικόνα χολολιθιάσεως χοληδόχου κύστεως με πάχυνση του τοιχώματος αυτής & διάταση της U/S κάτω χολολιθιάσεως χοληδόχου κύστεως με πάχυνση του τοιχώματος αυτής & διάταση της . U/S κάτω κοιλίας , αύξηση ηχογένειας στο παρακείμενο μεσεντέριο λίπος τμήματος εντέρου διαταραγμένης ηχομορφολογίας . Αξονική τομογραφία (άνω-κάτω κοιλίας με σκιαγραφικό) , λιθίαση χοληδόχου κύστεως & οιδηματώδης απεικόνηση ελίκων νήστιδος & τελικού ειλεού συμπεριλαμβανόμενης & της ειλεοτυφλικής βαλβίδας με συνοδό παρουσία διογκωμ΄νων μεσεντερίων λεμφαδένων .

138. Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑ HARTMANN ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΣΕ ΚΑΛΟΗΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ

Παπασταματίου Μ. , Μαραθιά Κ. , Ανδρούλης Α. , Τασούλη Α. , Μαρκουλής Ε. , Γερουλάνος Σ.
7ο ΕΛΛΑΔΟ-ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Λευκωσία Hilton Cyprus 28-30/10/2005
Σκοπός της αναδρομικής αυτής μελέτης είναι ο επαναπροσδιορισμός της χειρουργικής αντιμετώπισης κατά Hartman στις καλοήθειες του παχέος εντέρου σύμφωνα με νεώτερα επιστημονικά δεδομένα.
Κατάτην χρονική περίοδο 01/01/2002 έως 30/6/2005 αντιμετωπίσαμε με την μέθοδο Hartman 31 ασθενείς με καλοήθεις παθήσεις του εντέρου & ταξινόμησηκατά αιτία 1ον Ισχαιμική νόσος του εντέρου (θρόμβωση-εμβολή) 18 , 2ον εκκολπωματικής νόσου (αιμορραγία-διάτρηση) 12 , 3ον περίσφιξη κήλης (νέκρωση) 1 ασθενής . Το υλικό προέρχεται από Γενικό Νοσοκομείο με εφημερία πόλης & από καρδιοχειρουργικό κέντρο που τα περιστατικά αφορούν επιπλοκές γαστρεντερικού μεά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις .

139. ΛΕΜΦΩΜΑ BURKITT ΩΣ ΑΙΤΙΟ ΕΙΛΕΟΤΥΦΛΙΚΟΥ ΕΓΚΟΛΕΑΣΜΟΥ (Ενδιαφέρουσα περίπτωση)
Παπασταματίου Μ. , Ανδρούλης Α. , Κουζάκος Η. , Βελεχέρης Δ.
7ο ΕΛΛΑΔΟ-ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Λευκωσία Hilton Cyprus 28-30/10/2005
Δημοσίευση Τόμος 10 ( Νέα σειρά ) , Τεύχος 6 , Απρίλιος – Ιούνιος 2005
ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΙΚΑ .
Πρόκειται για ασθενή ηλικίας 37 ετών Ινδικής καταγωγής που προσήλθε στο Ιατρείο της Κλινικής σε ημέρα Γενικής Εφημερίας . Διαπιστώθηκε εμπύρετος συνδρομή Θ 38οc , διάχυτη ευαισθησία στην κοιλιά & ιδιαίτερα στο (Δε) λαγόνιο βόθρο , χωρίς όμως περιτοναισμό . Δεν ψηλαφούντο παθολογικά διογκωμένοι λεμφαδένες & το μέγεθος του ήπατος & του σπληνός κατά την κλινική εξέταση παρουσιάζετο εντός φυσιολογικών ορίων . Από 15ημέρου σημειούται δεκατική πυρετική κίνηση . Κατά την εισαγωγή του υπήρχαν ακτινογραφικ΄σημεία ατελούς μηχανικού ειλεού .

140. SERUM APOLIPOPROTEIN AI LEVELS IN ATHEROSCLEROTIC AND DIABETIC PATIENTS
Eur J Vasc Endovasc Surg. 2002 Aug.24(2) : 161

141. 19 th EUROPEAN CONGRESS ON SURGICAL INFECTIONS SYMPOSIUM II FOR SURGEONS & NURSING PERSONNEL
Chairmen : M. PAPASTAMATIOY
< VAC versus STAR >
D. HAHNLOSER , D. WITTMANN
Hilton Athens , 25-28/5/2006

142. ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ, ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΕΣ ΠΕΠΤΙΚΟΥ
Συντονιστές Μ. Παπασταματίου , Ι. Μακρής
Εισηγήσεις Ε. Χριστοφορίδης , Ι. Κουτελιδάκης , Ι. Στρατής
Σχολιαστές Κ. Ατματζίδης , Α. Νησιώτης

143. ΒΛΕΝΝΩΔΕΣ ΚΥΣΤΑΔΕΝΩΜΑ ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΟΥΣ ΑΠΟΦΥΣΕΩΣ
Δημήτριος Βελεχέρης, Μιλτιάδης Παπασταματίου, Αντώνιος Ανδρούλης, Γεώργιος Παρασκευόπουλος, Δημήτριος Αλεξόπουλος, Αλεξάνδρα Σακουφάκη
Χειρουργική Κλινική 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ
32o ΕΠΙΣ 9-13 ΜΑΪΟΥ 2006
Τα νεοπλάσματα της σκωληκοειδούς αποφύσεως είναι σπάνια . Οι ασθενείς ενδέχεται να παρουσιάσουν εικόνα «οξείας σκωληκοειδίτιδος» ή άτυπα κοιλιακά άλγη . Συχνά η διάγνωση τίθεται κατά τη λαπαροτομή ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις η διάγνωση τίθεται μόνον κατά την ιστολογική εξέταση .

144. ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΚΗΛΕΣ ΩΣ ΑΙΤΙΟ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΟΥ ΕΙΛΕΟΥ
Μιλτιάδης Παπασταματίου, Αντώνιος Ανδρούλης, Ευάγγελος Μαρκουλής, Δημήτριος Κορωνάκης, Γεώργιος Γερακιανάκης , Κυριάκος Μελάς, Δημήτριος Βελεχέρης
Χειρουργική Κλινική 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ
32o ΕΠΙΣ 9-13 ΜΑΪΟΥ 2006
Σκοπός η παρουσίαση 3 περιστατικών που προσήλθαν σε ημέρα γενικής εφημερίας στο ΤΕΠ του οσοκομείου μας σε χρονικό διάστημα ενός έτους με εικόνα αποφρακτικού ειλεού . Οι εσωτερικές κήλες σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία αντιπροσωπεύουν ποσοστό 0,2% έως 0,9% των περιστατικών αποφρακτικού ειλεού & είναι εξαιρετικά σπάνιες .

145. ΣΠΙΓΓΕΛΕΙΟΣ ΚΗΛΗ, ΝΕΩΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ & ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Αντώνιος Ανδρουλής , Μιλτιάδης Παπασταματίου , Σωκράτης Μπέσσας , Παναγιώτης Κίτσος , Ευάγγελος Μαρκουλής , Γεώργιος Σκλεπάρης , Δημήτριος Βελεχέρης
Χειρουργική Κλινική 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ
32o ΕΠΙΣ 9-13 ΜΑΪΟΥ 2006
Σκοπός η παρουσίαση 3 πάνιων περιστατικών που προσήλθαν στο εξωτερικό χειρουργικό ιατρείο με ναυτία , εμέτους & κοιλικό άλγος βαθμιαία επιδεινούμενο που δεν υποχωρούσε με συντηρητική αγωγή .


146. ΟΞΕΙΑ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΤΙΣ & ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ, ΝΕΩΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ & ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Μιλτιάδης Παπασταματίου , Δημήτριος Νικολόπουλος , Αντώνιος Ανδρούλης , Σταυρούλα Βαβαλέα , Κωνσταντίνος Μινωτάκης , Κωνσταντίνος Σκουτέλης , Δημήτριος Βελεχέρης
Χειρουργική Κλινική 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ
32o ΕΠΙΣ 9-13 ΜΑΪΟΥ 2006
Σκοπός να παρουσιασθούν τα νεότερα ελληνικά & διεθνή δεδομενα όσον αφορά την χειρουργική αντιμετώπιση της οξείας παγκρεατίτιδας (Ο.Π) , να επισημανθούν οι ενδείξεις χειρουργικής επέμβασης σε οιδηματώδη & άσηπτη ή φλεγμονώδη νεκρωτική παγκρεατίτιδα , καθώς & σε ψευδοκύστη παγκρέατος , όπως & τα ποσοστά νοσηρότητας & θνητότητας αυτών με βάση τις σύγχρονες εφαρμοζόμενες ανά τον κόσμο χειρουργικές τεχνικές .

147. ΟΞΕΙΑ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΤΙΔΑ, ΝΕΩΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
Μ. ΠΑΠΑΣΤΑΜΑΤΙΟΥ
Δημοσίευση στο περιοδικό Ελευθεροεπαγγελματιών .
Η οξεία παγκρεατίτιδα είναι μια δυναμικά εξελισσόμενη φλεγμονώδης διεργασία του παγκρέατος . Σύνφωνα με την ταξινόμηση της Ατλάντα που τροποποιήθηκε σε απλούστερη στη Σαντορίνη , διακρίνεται τελικά σε δύο μορφές , α) την οξεία οιδηματώδη & β) την οξεία νεκρωτική παγκρεατίτιδα .

148. HAS ANYTHING CHANGED IN ACUTE PANCREATITIS
Hilton Athens , 25/11/2006 .
25ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ – ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ .
Over decades , the management of AP has been based by unproven paradigms , which were generated by theories on the pathophysiology of AP . These paradigms have been increasingly questioned over the past 2 decades , resulting in treatment changes , that were again based on personal experience and opinions of experts , rather than convincing scientific evaluations . As a result , the management of AP still differs from center , and many physicians declare their management , the standard of care .

149. ESTIMATION OF PERIPHERAL AORTIOSCLEROTIC COMPLICATIONS IN PATIENTS WITH RENAL INSUFFICIENCY
VELEHERIS D. , ELEFTHERIOU G. , PAPASTAMATIOU M. , LIODAKI S. , TSERKEZIS G. , DOUMAS L.
ATHENS , ELECTRA PALACE HOTEL , PLAKA , 28-30/9/2006

150. ΥΠΟΤΡΟΠΕΣ ΚΟΛΟΟΡΘΙΚΟΥ Ca ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Μ. Παπασταματίου , Σ. Λιουδάκη , Γ. Γερακιανάκης , Κ. Μινωτάκης , Π. Κίτσος ,Δ. Βελεχέρης
25ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ – ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ
Hilton Athens , 23/11/2006 .
Σκοπός της εργασίας είναι να παρουσιαστούν τα περιστατικά που αφορούν υποτροπές του καρκίνου στο παχύ έντερο τους τελευταίους 36 μήνες στην Κλινική . Να μελετηθεί η αντιμετώπιση αυτών να συζητηθούν & συγκριθούν τα νεότερα δεδομένα σύμφωνα με την ελληνική & διεθνή βιβλιογραφία .
Το υλικό περιαμβάνει τα έτη 2003-2005 . Σε αυτό το χρονικό διάστημα πραγμαοποιήθηκαν 108 χειρουργικές επεμβάσεις παχέος εντέρου . Από το σύνολο των επεμβάσεων παχέος εντέρου , σε 8 εμφανίστηκε υποτροπή του όγκου (ποσοστό 7,4%) . Ειδικότερα ταξινόμηση κατά κατηγορίες αποδεικνύει , τα 12 περιστατικά υποτροπής αφορούσαν υψηλή πρόσθια κολεκτομή στα οποία παρουσιάστηκε μια υποτροπή η οποία αντιμετωπίστηκε με χαμηλή πρόσθια κολεκτομή . Τα 8 περιστατικά αφορούσαν χαμηλή πρόσθια κολεκτομή με 3 υποτροπές που αντιμετωπίστηκαν με κοιλιοπερινεική ορθοσιγμοειδεκτομή . Τα 6 περιστατικά αφορούσαν κοιλιοπερινεική ορθοσιγμοειδεκτμή με 2 υποτροπές . Σε 72 περιστατικά πραγματοποιήθηκαν λοιπές κολεκτομές, που δεν παρουσίασαν ουδεμία υποτροπή .

151. ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΧΟΛΗΦΟΡΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΕΜΠΕΙΡΙΑ 55 ΜΗΝΩΝ
Μ. Παπασταματίου , Κ. Παπαδόπουλος , Α. Μαστοράκη , Π. Βλασταράκος , Δ. Βελεχέρης , Σ. Γερουλάνος
25ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ – ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ
Hilton Athens , 24/11/2006
Σκοπός να παρουσιαστεί η διερεύνηση των παθήσεων των χολαγγείων μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις , τη διακύμανση αυτών σε διάστημα 55 μηνών , με προσδιορισμό των μεθόδων της έγκαιρης αντιμετώπισής τους & των παραγόντων που προδιαθέτουν ή μεταβάλλουν τοδείκτη νοσηρότητας & θνησιμότητας .
Σε χρονικό διάστημα 55 μηνών , μελετήθηκαν αναδρομικά 6327 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε καδιοχειρουργική επέμβαση & εμφάνισαν μετεγχειρητικά επιπλοκή από το χοληφόρο δέντρο . Οι ασθενείςαυτοί χωρίστηκαν σε 2 ομάδες , η πρώτη από 21/12/2001 μέχρι 27/6/2004 (πρώτη περίοδος) & η δεύτερη από 286/2004 μέχρι 11/7/2006 (δεύτερη περίοδος) .

152. ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟΥ ΣΕ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ – ΕΜΠΕΙΡΙΑ 55 ΜΗΝΩΝ
Μ. Παπασταματίου , Ι Κριαράς , Α. Μαστοράκη , Δ. Βελεχέρης , Σ. Μαστοράκη , Σ. Γερουλάνος
25ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ – ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ
Hilton Athens , 25/11/2006
Σκοπός να παρουσιαστεί ηδιερεύνηση των πιθανών διαταραών του γαστρεντερικού μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις , τη διακύμανση αυτών σε διάστημα 55 μηνών, με προσδιορισμό των παραγόντων που προδιαθέτουν ή μεταβάλλουν το δείκτη νοσηρότητας & θνησιμότητας .
Σε χρονικό διάστημα 55 μηνών μελετήθηκαν αναδρομικά 6327ασθενείς που νοσηλεύτηκαν στην Μονάδα Ενταικής Θεραπείας . Οι ασθενείς αυτοί χωρίστηκαν σε 2 ομάδες , η πρώτη από 21/12/2001 μέχρι 27/6/2004 (πρώτη περίοδος) & η δεύτερη από 28/6/2004 μέχρι 11/7/2006 (δεύτερη περίοδος) . Από αυτούς , 145 ασθενείς εμφάνισαν επιπλοκή από το γαστρεντερικό & κρίθηκε αναγκαία η Χειρουργική εκτίμηση τους .

153. ΒΟΥΒΩΝΟΚΗΛΕΣ ΜΕ ΚΗΛΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΑ ΜΗΤΡΑΣ
Μ. Παπασταματίου , Δ. Αλεξόπουλος , Α. Σακουφάκη , Δ. Νικολόπουλος , Δ. Βελεχέρης
Χειρουργική Κλινική 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ
25ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ – ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ
Hilton Athens , 22-27/11/2006
Η ανεύρεση ωοθήκης ή σάλπιγγας ή στρογγύλου συνδέσμου μήτρας (παραμήτρια) εντός κηλικού σάκου σε βουβωνοκήλη σε νεογέννητα θήλυ άτομα έχει αναφερθεί περιστασιακά στη διεθνή βιβλιογραφία . Η ανεύρεση όμως παραμήτριων οργάνων εντός κηλικού σάκου σε εμμηνοπαυσιακές γυναίκες είναι εξαιρετικά σπάνια περίπτωση με ελάχιστες βιβλιογραφικές αναφορές διεθνώς .

154. ΦΛΕΓΜΟΝΩΔΗΣ ΙΝΩΔΗΣ ΠΟΛΥΠΟΔΑΣ ΤΟΥ ΛΕΠΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ, ΩΣ ΑΙΤΙΟ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΟΥ ΕΙΛΕΟΥ
Μ. Παπασταματίου , Δεμπεγίωτης , Παρασκευόπουλος , Μελάς , Δ. Καραγιαννάκος , Δ. Βελεχέρης
Χειρουργική Κλινική 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ
25Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ – ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ
ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ
Hilton Athens , 22-27/11/2006

155. ΘΡΟΜΒΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΜΗΡΙΑΙΑΣ ΑΡΤΗΡΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΠΡΩΤΟΠΑΘΕΣ ΑΝΤΙΦΩΣΦΟΛΙΠΙΔΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ( Α.Φ.Σ. )

Δ. Βελεχέρης , Μ. Παπασταματίου , Γ. Γερακιανάκης , Ε. Μαρκουλής , Κ. Μινωτάκης , Γ. Ελευθερίου , Κ. Σκουτέλης , Σ. Κυπραίου , Κ. Φωτίου
Χειρουργική & Παθολογική Κλινική 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ
25Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ – ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ
Hilton Athens , 22-27/11/2006
Τα αντισώματα έναντι της καρδιολιπίνης ανήκουν στην ευρύτερη ομάδα των αντιφωσφολιπιδίων με ιδιαιτερότητες αυτοαντισωμάτων , που στρέφονταικατά φωφολιπιδίων του οργανισμού . Η ανίχνευση τους έχει ενοχοποιηθεί σα πιθανός προδιαθεσικός παράγοντας για την ανάπτυξη υποτροπιαζουσών αρτηριακών & φλεβικών θρομβώσεων . Ανιχνεύονται σε ποσοστό 30-50% σε ασθενείς με συστηματικό ερυθηματώδη λύκο (Σ.Ε.Λ.) ως δευτεροπαθές αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο ή ως πρωτοπαθές χωρίς άλλο συστηματικό αυτοάνοσο νόσημα .

156. ΑΔΕΝΟΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΟΥΣ ΑΠΟΦΥΣΗΣ
Δ. Βελεχέρης , Μ. Παπασταματίου ,Μ. Κολοκοτρώνης , Σ. Μπέσσας , Σ. Λιουδάκη , Γ. Σκλεπάρης
Χειρουργική Κλινική 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ
25Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ – ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ
Το πρωτοπαθές αδενοκαρκίνωμα της σκωληκοειδούς απόφυσης είναι μια εξαιρετικά σπάνια νοσολογική οντότητα , που αποτελεί ποσοστό μικρότερο του 0,5% (0,4-1%) του συνόλου των νεοπλασιών του γαστρεντερικού συστήματος . Λιγότερες από 300 περιπτώσεις έχουν περιγραφεί στη διεθνή βιβλιογραφία . Η επίπτωση της νόσου σε σειρές ποικίλλει από 2 στις 45000 (0,004%) έως 57 στις 71000 (0,08%) . Συνήθως η διάγνωη του αδενοκαρκινώματος της σκωληκοειδούς απόφυσης είναι δύσκολη διότι δεν υπάρχουν παθογνωμονικά συμπτώματα & σημεία . Στην πλειοψηφία των περιπτώεων οι ασθενείς παρουσιάζουν εικόνα οξείας σκωληκοειδίτιδας .
Αφού τεθεί η ιστολογική διάγνωση & επειδή τ’ αδενοκαρκινώματα έχουνεπιθετική συμπεριφορά με παρουσία κατά τη διάγνωση μεταστατικής νόσου συχνά χρήζουν επιθετικής χειρουργικής αντιμετώπισης , ακολουθούμενη από χημειοθεραπεία .
Συζητείται περιστατικό που αντιμετωπίστηκε στην Κλινική & συγκρίνεται με άλλα περιστατικά της ελληνικής & της διεθνούς βιβλιογραφίας .

157. ΤΙ ΝΕΟΤΕΡΟ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΟΥ ΟΓΚΟΥ (Long Volume Reduction Surgery)
Κ. Σκουτέλης , Κ. Μαρκόπουλος , Α. Χαμπίπη , Δ. Νικολόπουλος , Μ. Παπασταματίου , Δ. Βελεχέρης
Χειρουργική Κλινική 1ου & 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ
( ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΑΝ. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ )
Δημοσίευση: Hellenic Journal Of Surgery 2007 , 79 , 3: 199-207 .
25Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ – ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ
Αθήνα , Hilton , 22-27/11/2006
Σκοπός η συστηματική ανασκόπηση των νεότερων ελληνικών & διεθνών δεδομένων σε ότι αφορά την χειρουργική μείωσης του πνευμονικού όγκου (LVRS) σε ασθενείς με τελευταίου σταδίου πνευμονικό εμφύσημα , όταν όλα τα συντηρητικά θεραπευτικά μέτρα έχουν εξαντληθεί .
Παρουσιάζονται 10 περιπτώσεις ασθενών με τελευταίου σταδίου πνευμονικό εμφύσημα (FV1 <0,8 lit & παθολογική διάχυση CO2) που αντιμετωπίσθηκαν χειρουργικά με LVRS από τις αρχές του 2001 έως το τέλος του 2005 . Και οι 10 ασθενείς , υποβλήθηκαν σε επέμβαση μείωσης του πνευμονικού όγκου αμφοτερόπλευρα με μέση στερνοτομή . Άμεσα μετεγχειρητικά είχαμε το θάνατο μιας ασθενούς . Απώτερα μετεγχειρητικά , ένας ασθενής εμφάνισε διάσπαση στέρνου , ενώ οι διαφυγές αέρα δεν ήταν σημαντικές . Και οι 9 ασθενείς εμφάνισαν βελτίωση της πνευμονικής λειτουργίας , μείωση της δύσπνοιας , βελτίωση της ικανότητας άσκησης & επομένως της ποιότητας ζωής για τουλάχιστον 4 έτη . Ο μέσος χρόνος νοσηλείας των ασθενών ήταν 14 ημέρες , με θνητότητα 10% .
Η χειουργική επέμβαση μείωσης του πνευμονικού όγκου (LVRS) αποτελεί ανακουφιστική επέμβαση σε ασθενείς με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια , με πολύ καλά αποτελέσματα πενταετούς επιβίωσης & περιεγχειρητική θνητότητα είναι μικρότερη από 2% . Στην ανασκόπηση αυτή παρουσιάζονται όλα τα σύγχρονα δεδομένα τα οποία αφορούν παγκοσμίως την χειρουργική επέμβαση μείωσης του πνευμονικού όγκου .

158. EΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕΘ
Διάλεξη 8ο ΕΛΛΑΔΟΚΥΠΡΙΑΚΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Κύπρος , Ξεν. Hilton , 1-4/11/2007
Η εισήγηση που θα σας παρουσιάσω , έχει ιδιαίτερη σημασία για Νοσοκομεία που διαθέτουν πολυδύναμες ΜΕΘ , ή ειδικές ΜΕΘ & υποστηρίζονται από τις αντίστοιχες εφημερεύουσες Χερουργικές Κλινικές .
Σκοπός μου είναι να σας προσανατολίσω , στη πρόκληση που αντιμετωπίζει ο χειρουργός στην επίλυση των επειγόντων προβλημάτωνπου ανακύπτουν στην ειδική αυτή κατηγορία των ασθενών .
Επειδή όμως ουσιαστικά δεν υπάρχει νεότερη βιβλιογραφία ή ειδική βιβλιογραφία για το θέμα αυτό που να συμπεριλαμβάνει καινούργιες τεχνικές ή νεότερα δεδομένα ή εξέλιξη της Ιατρικής , θα σας υπενθυμίσω γνωστές έννοιες από προσωπικές εμπειρίες & υλικό που αφορούν το δίπτυχο , επείγουσες χειρουργικές επεμβάσεις & ασθενείς που νοσηλεύονται στην ΜΕΘ .

159. ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΗΠΑΤΙΚΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΣ
Έπαινος αναρτημένης ανακοίνωσης 8ο ΕΛΛΑΔΟΚΥΠΡΙΑΚΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Δ.Λαππάς , Μ. Παπασταματίου , Ι. Γκισάκης , Κ. Καραλιώτας Σ.Αναγνωστόπουλος, Π. Σκανδαλάκης
Συνεργάστηκαν ο Ιατροδικαστής Ν. Καρακούκης & οι Φοιτητές Δ. Μυωτέρη , Ι. Τατούλη , Γ. Ξουράφα , Α. Δρίσκος
Κύπρος , Ξεν. Hilton , 1-4/11/2007
Η μελέτη των παραλλαγών των μονοφυών κλάδων της κοιλιακής αορτής . Στην παρούσα εργασία παρουσιάζουμε τ’ αποτελέσματα σχετικά με την κοινή ηπατική αρτηρία .
Η εργασία πραγματοποιήθηκε στο εργαστήριο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών πάνω σε 200 πτώματα κατά τη διάρκεια της Ιατροδικαστικής εξετάσεως . Από τα 200 πτώματα τα 108 ήσαν άντρες & τα 92 γυναίκες . Απαραίτητες προυποθέσεις για την επιλογή του υλικού ήταν , α) να είναι ενήλικες (μ.ο. 53 έτη) , β) να μη φέρουν κακώσεις ή επεμβάσεις στην κοιλιακή χώρα , γ) να μηνέπασχαν από κοιλιακά νοσήματα .

160. CARCINOID TUMOURS OF THE SMALL INTESTINE
M. Papastamatiou , P. Vlastarakos , S. Lioudaki , E. Fragkakis , D. Veleheris
Κύπρος , Ξεν. Hilton , 1-4/11/2007

161. EVIDENCE BASED SURGRRY
M. Papastamatiou , P. Vlastarakos , M. Kolokotroni , E. Patzopoulou
Κύπρος , Ξεν. Hilton , 1-4/11/2007
EBS is the integration of best research evidence with clinical expertise and patient values. Best research evidence is defined as clinically reevent data frombasic sciences and especially quantitative clinical research . Together with the skills , past experience and knowledge of the surgeon and the unique preferences , concerns and expectations of each patient , an interated clinical decision can be drawn for a specific problem .
There are five essential steps in EBS , 1. The translation of a clinical problem into a simple clinical and answerable question . 2. Searching the literature for best evidence . 3. Appraise the evidence for validity , effect size and applicability . 4. Integrating the best evidence with clinical expertise , patients value and circumstances . 5. Evaluation of the quality of the process .
Evidence-based medicine is not restricted to randomized trials and meta-analyse . It involves tracking down the best external evidence with which to answer our clinical questions . To find out about the accuracy of a diagnostic test , we need to find proper cross-sectional studies of patients clinically suspected of harbouring the relevant disorder, not a randomized trial .

162. ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΝΟΣΗΛΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΣΕ ΜΕΘ
Μ. Παπασταματίου , Π. Βλασταράκος , Σ. Βαβαλέα
Κύπρος , Ξεν. Hilton , 1-4/11/2007
Σε ασθενείς , που νοσηλεύονται σε ΜΕΘ , ελοχεύει καθημερινά ο κίνδυνος σοβαρών χειρουργικών επιπλοκών που απαιτούν άμεση αρέμβαση , & συχνά είναι αυτές , που ουσιαστικά καθορίζουν την τελική έκβαση της πορείας της νόσου του ασθενούς .

163. NEW ASPECTS IN THE TREATMENT IN ACUTE PANCREATITIS
M. Papastamatiou , P. Vlastarakos , M. Kolokotroni , E. Patzopoulou , S. Vavalea
Κύπρος , Ξεν. Hilton , 1-4/11/2007

164. Η ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΤΙΣ – ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ
Αθήνα , Νοσ. Έρρικος Ντυνάν , 20/11/2007
Πρόγραμμα εκπαιδευτικών μάθηματων ΕΧΕ

165. ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΛΑΓΩΝ ΑΓΓΕΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ
Λάππας Δ. , Γκισάκης Ι. , Παπασταματίου Μ. , Καραλιώτας Κ. , Μπακαλάκος Χ , Σμυρνής Α. , Φραγκιαδάκη Μ. , Γιαννόπουλος Α., Σκανδαλάκης Π. , Ιατροδικαστής Κοτσαύτης Φ. , Φοιτητές Δουβατζέμης Σ. , Κωνσταντίνου Ε Παναγοδήμος Η. , Δημοβέλης Ι. , Δρίκος Α. , Λυμπερόπουλος Ν.
Αθήνα , Ογκολογικό , Αναρτημένη Ανακοίνωση
Η αγγείωση του παγκρέατος είναι πολύπλοκη , ενώ η γνώση των παραλλαγών των αρτηριών είναι πολύ σημαντική για τους ασχολούμενους με την μελέτη , καθώς & τη θεραπεία του παγκρέατος . Το πάγκρεας είναι ένα οπισθοπερτοναικό όργανο με διπλή εμβρυολογική προέλευση , γεγονός που εξηγεί & τη διπλή προέλευση της αγγείωσής του (από κλάδους της κοιλιακής & της άνωμεσεντερίου αρτηρίας) . Στην αγγείωση του παγκρέατος παίρνουν μέρος η ηπατική , γαστροδωδεκαδακτυλική , σπληνική & άνω μεσεντέριος αρτηρία . Οι αρτηρίες αυτές , με αναστομώσεις , δημιουργούν το δίκτυο της αγγείωσης του οργάνου .
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών σε 250 ανθρώπινα παγκρέατα(144 ανδρών & 106 γυναικών , ηλικίας 18-74 ετών , ΜΟ 57,46 έτη) μετά το πέρας της νεκροτομής . Το δείγμα ήταν τυχαίο & αποκλείστηκαν μόνο τα πτώματα νεκρών που έπασχαν από παθήσεις του παγκρέατος .

166. ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΗΠΑΤΙΚΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΣ
Λάππας Δ. , Γκισάκης Ι. , Παπασταματίου Μ. , Καραλιώτας Κ. , Μαζαράκης Α. , Φραγκιαδάκη Μ. , Γιαννίρη Μ. , Αναγνωστοπούλου Σ. , Γιαννόπουλος Α. , Σκανδαλάκης Π. , Ιατροδικαστής Κοτσαύτης Φ. , Φοιτητές Δουβετζέμης Σ. , Παναγάκος Δ. , Μυωτέρη Δ. , Τατούλη Ι. , Ξουράφα Γ. , Δρίκος Α.
Αθήνα , Ογκολογικό , Αναρτημένη Ανακοίνωση
Η μελέτη των παραλλαγών των μονοφυών κλάδων της κοιλιακής αορτής . Στην παρούσα εργασία παρουσιάζουμε τ’ αποτελέσματα σχετικά με την κοινή ηπατική αρτηρία .
Η εργασία πραγματοποιήθηκε στο εργαστήριο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών πάνω σε 200 πτώματα κατά τη διάρκεια της Ιατροδικαστικής εξετάσεως . Από τα 200 πτώματα , τα 108 ήσαν άνδρες & τα 92 γυναίκες . Απαραίτητες προυποθέσεις για την επιλογή του υλικού ήταν , α) να είναι ενήλικες (μ.ο. 53 έτη) , β) να μη φέρουν κακώσεις ή επεμβάσεις στην κοιλιακή χώρα , γ) να μην έπασχαν από κοιλιακά νοσήματα .

167. ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΛΑΓΩΝ ΤΗΣ ΠΥΛΑΙΑΣ ΦΛΕΒΑΣ
Λάππας Δ. , Γκισάκης Ι. , Παπασταματίου Μ. , Καραλιώτας Κ. , Μαζαράκης Α. , Σμυρνής Α. , Γιαννίρη Μ. , Φραγκιαδάκη Μ. , Αναγνωστοπούλου Σ. , Γιαννόπουλος Α. , Σκανδαλάκης Π. , Ιατροδικαστής Καρακούκης Ν. ,
Φοιτητές Παναγάκος Α. , Μυωτέρη Δ. , Τατούλη Ι. , Ξουράφα Γ., Δρίκος Α.
Αθήνα , Ογκολογικό , Αναρτημένη Ανακοίνωση
Λόγω της μεγάλης σημασίας της πυλαία φλέβας στην αποχέτευση του αίματος του κύτους της κοιλίας κρίναμε σκόπιμο να παρουσιάσουμε μελέτη μας πάνω σ’ αυτή , χρήσιμη γνώση για τους ασχολουμένους με την χειρουργική , την αγγειογραφεία & την επεμβατική ακτινολογία της περιοχής .
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών , σε 250 πτώματα ενηλίκων ατόμων (144 άνδρες & 106 γυναίκες) μετά την ιατροδικασική εξέταση . Η μέθοδος εξέτασης περιελάμβανε ευρείες ανατομικές τομές που επέτρεπαν την καλύερη παρατήρηση & καταγραφη των αγγείων
Η πυλαία φλέβα έχει μήκος 7,1-9,4 εκ. , διάμετρο 9,3-11,4 χιλ. & σχηματίζεται από την αναστόμωση της σπληνικής & της άνω μεσεντερίου φλέβας . Η άνω μεσεντέριος φλέβα η οποία έχει διάμετρο 6,2-7,3 χιλ. σχηματίζεται από την αναστόμως της δεξιάς , τα μέσης κολικής & των ειλεοκολικών φλεβών . Η σπληνική φλέβα , η οποία έχει δι΄μετρο3,6-5,2 χιλ. ξεκινά αό την πύλη του σπληνός & δέχεται την αποχέτευση από την αριστερή γαστρεπιπλοική , τις βραχείες γαστρικές & τις παγκρεατικές φλέβες . Η κάτω μεσεντέριος φλέβα , με διάμετρο 3,9-5,3 χιλ. αποχετεύει , α) στην σπληνική φλέβα (132 περιπτώσεις , 52,8%) , β) στην άνω μεσεντέριο φλέβα (61 περιπτώσεις , 24,4%) & γ) στη συμβολή των ανωτέρωφλεβών (57 περιπτώσεις , 22,8%) . Σε ποσοστό 22,4% (56 περιπτώσεις) η αριστερή γαστρική φλέβα αποχετεύεται στην σπληνική φλέβα . Παρατηρήθηκαν , επίσης αξιόλογες περιπτώσεις διαφορετικής αποχέτευσης των διαφόρων φλεβών .
Παρατηρούνται συχνά παραλλαγές , τις οποίες ο επεμβαίνων πρέπει να γνωρίζει προκειμένου ν’ αποφεύγονται λάθη , τόσο κατά την εκτίμηση των εικόνων των απεικονιστικών τεχνικών , όσο & κατά την χειρουργική αντιμετώπιση νόσων της περιοχής .

168. ΣΤΡΩΜΑΤΙΚΟΙ ΟΓΚΟΙ ΤΟΥ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (GIST)
Παπασταματίου Μ. , Κίτσος Π. , Φραγκάκης Ε. , Σίτος Λ. , Βενετσέρης Δ.
Βιοκλινική Αθηνών
26ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ-ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ
Αθήνα , Ξεν. Hilton , 12-15/11/2008
Οι όγκοι GIST είναι συνήθως ασυμπτωματικοί & ανευρίσκονται τυχαία κατά τον ενδοσκοπικό ή λαπαροσκοπικό έλεγχο . Αναπτύσσονται σε όλο το μήκος του γαστρεντερικού σωλήνα . Οι στρωματικοί όγκοι είναι μεσεγχυματογενείς & αντιπροσωπεύουν το 0,2% όλων των νεοπλασμάτων & το 80% των σαρκωμάτων του γαστρεντερικού συστήματος . Εμφανίζονται συνήθως κατά τη διάρκεια της 5ης , 6ης & 7ης δεκαετίας της ζωής μας , σπάνια πριν από τα 40 χρόνια . Στον ελληνικό πληθυσμό περιγράφονται περίπου 140 νέες περιπτώσεις κάθε χρόνο . Παρουσιάζεται ενδιαφέρουσα περίπτωση στρωματικού όγκου στομάχου , εντοπιζομένου παρά την καρδιοοισοφαγική συμβολή , που προσήλθε εκτάκτως στο ιατρείο εφημερίας με κλινική εικόνα μαζικής αιμορραγίας από το ανώτερο πεπτικό . Αντιμετωπίστηκε με ολική γαστρεκτομή . Η μετεγχειρητική πορεία & η ανάνηψη της ασθενούς υπήρξε ομαλή . Συζητείται το περιστατικό , επιδεικνύεται το φωτογραφικό υλικό & ανασκοπείται η διεθνής βιβλιογραφία .

169. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ < ΕΚΚΟΛΠΩΜΑΤΑ ΝΗΣΤΙΔΑΣ ΩΣ ΑΙΤΙΟ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΟΥ ΕΙΛΕΟΥ
Παπασταματίου Μ. , Μινωτάκης Κ. , Μαρκουλής Ε. , Σίτος Λ. , Βενετσέρης Δ.
Βιοκλινική Αθηνών
26ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ-ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ
Αθήνα , Ξεν. Hilton , 12-15/11/2008
Τα εκκολπώματα νήστιδας είναι μια σπάνια κλινική οντότητα συνήθως ασυμπτωματική, με συχνότητα που κυμαίνεται από 0,06-4,6% σε νεκροτομικές ή ακτινολογικές μελέτες . Οι κύριες κλινικές εκδηλώσεις περιλαμβάνουν ασαφή κοιλιακά ενοχλήματα αιμορραγία από το πεπτικό ή/και σύνδρομο βακτηριακής υπερανάπτυξης . Περιγράφεται περιστατικό ηλικιωμένης ασθενούς , που νοσηλεύετο με καρδική ανεπάρκεια & εμφάνισε κατά τη διάρκεα της νοσηλείας της αποφρακτικό ειλεο-διάχυτη περιτονίτιδα . Στην ερευνητική λαπαροτομία που εγένετο διαπιστώθηκε εκκολπωματίτιδα νήστιδας & ρήξη μεμονομένου εκκολπώματος αυτής . Εγένετο εκτομή-συρραφή του εκκολπώματος . Δεν διαπιστώθηκαν κατά τη διάρκεια του χειρουργείου εκκολπώματα στο παχύ έντερο & την ουροδόχο κύστη .
Στη μελέτη αυτή περιγράφονται τα κλινικοεργαστηριακά χαρακτηριστικά της ασθενούς,γίνεται ανασκόπιση της βιβλιογραφίας σχετικά με την αιτιοπαθογένεια , τις διαγνωστικές δυσχέρειες , την κλινική ποικιλομορφία , τις συνυπάρχουσες παθολογικές καταστάσεις , τις επιπλοκές & τις θεραπευτικές επιλογές της νόσου . Επιδεικνύεται το φωτογραφικό υλικό του περιστατικού .

170. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΝΕΥΡΕΣΗ ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ ΣΕ ΤΟΙΧΩΜΑ ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗΣ ΚΟΙΛΙΟΚΗΛΗΣ
Παπασταματίου Μ. , Σακουφάκη Α. , Λιουδάκη Σ. , Σίτος Λ. , Βενετσέρης Δ.
Βιοκλινική Αθηνών
26ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ-ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ
Αθήνα , Ξεν. Hilton , 12-15/11/2008
Η ενδομητρίωση είναι μια κλινική & παθολογική οντότητα που χαρακτηρίζεται από την έκτοπη ανάπτυξη ενδομητρικού ιστού (αδένων & στρώματος) εκτός της μήτρας κυρίως στην ελάσσονα πύελο , στις ωοθήκες, στους συνδέσμους της μήτρας & σπανιότερα αλλαχού .
Στην εμφύτευση ενδομητρικών κυττάρων φαίνεται να παίζουν ρόλο & πρωτείνες της εξωκυττάριας θεμέλιας ουσίας , όπως η φιπρονεκτίνη , η λαμινίνη & οι τύποι I & IV του κολλαγόνου , οι υποδοχείς της ιντεγκρίνης & οι ενδομήτριες γλυκοπρωτείνες .
Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες υποστηρίζεται ότι σε γυναίκες με ενδομητρίωση παράγονται αυτοαντισώματα που συνδέονται με τις μεταλλοπρωτενάσες της θεμέλιας ουσίας & διαταράσσουν την έκφρασή τους στα έκτοπα κύτταρα οδηγώντας έτσι σε αυξημένη διηθητικότητα αυτών των κυττάρων & ανάπτυξή τους σ’ αυτές τις έκτοπες θέσεις . Συζητείται σπάνια περίπτωση ασθενούς που ανευρέθει ενδομητρικός ιστός στο τοίχωμα μετεγχειρητικής κοιλιοκήλης που εμφάνισε μετά από καισαρική τομή .
Συζητείται το περιστατικό , επιδεικνύεται φωτογραφικό υλικό & ανασκοπείται η διεθνής βιβλιογραφία .

171. ΕΝΤΕΡΙΚΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΝΟΣΟΥ ΤΟΥ CROHN
Παπασταματίου Μ. , Βελεχέρης Δ. , Μποιντάς Γ. , Κωλέττη Κ. , Κολοκοτρώνη Μ. , Μπάλτας Δ.
Χειρουργική Κλινική & Αναισθησιολογικό Τμήμα 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ Αθηνών
26ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ-ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ
Αθήνα , Ξεν. Hilton , 12-15/11/2008
Σκοπός της εργασίας είναι να παρουσιαστούν τρία περιστατικά που νοσηλεύτηκαν στη Χειρουργική Κλινική την τελευταία 2ετία με επιπλοκές της νόσου του Crohn . Να συζητηθούν τα κλινικοεργαστηρικά χαρακτηριστικά των ασθενών , να γίνει ανασκόπηση της σύγχρονης βιβλιογραφίας σχετικά με την αιτιοπαθογένεια , την κλινική ποικιλομορφία , τις επιπλοκές & τι θεραπευτικές επιλογές που εφαρμόζονται σήμερα για την αντιμετώπιση της νόσου .
Η εντερική απόφραξη στη νόσο του Crohn εκδηλώνεται κλινικά είτε με υποτροπιάζουσα μορφή ατελούς ειλεού που κατά κανόνα λύται με συντηρητική αγωγή , είτε με οξεία εκδήλωση πλήρους εντερικής αποφράξεως που απαιτεί άμεση χειρουργική αντιμετώπιση. Ο ατελής ειλεός οφείλεται συνήθως σε οίδημα του βλεννογόνου μιας ήδη εστενωμένης μοίρας του εντέρου ενώ η πλήρης εντερική απόφραξη είναι συνήθως συνέπεια συστροφής ή στραγγαλισμού του εντέρου από συμφύσεις . Οι κύριες ενδείξεις χειρουργικής παρέμβασης είναι η διάτρηση , τα αποστήματα & τα εσωτερικά συρίγγια . Η χειρουργική στρατηγική ποικίλλει ανάλογα με την έκταση & την εντόπιση της νόσου , την παρουσία ή όχι σηπτικών επιπλοκών & τον χρόνο που παρήλθε από προηγηθείσα επέμβαση .

172. ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕΘ
Μ. Παπασταματίου
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ 7ου ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΙΚΑ .
Δημοσίευση Τόμος 11 , Τεύχος 7 , Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2007
ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΙΚΑ .
Η εισήγηση που θα σας παρουσιάσω , έχει ιδιαίτερη σημασία για Νοσοκομεία που διαθέτουν πολυδύναμες ΜΕΘ , ή ειδικές ΜΕΘ & υποστηρίζονται από τις αντίστοιχες εφημερεύουσες Χειρουργικές Κλινικές .
Σκοπός μου είναι να σας προσανατολίσω , στην πρόκληση που αντιμετωπίζει ο χειρουργός στην επίλυση των επειγόντων προβλημάτων που αναύπτουν στην ειδική αυτή κατηγορία των ασθενών .
Επειδή όμως ουσιαστικά δεν υπάρχει νεότερη βιβλιογραφία ή ειδική βιβλιογραφία για το θέμα αυτό που να συμπεριλαμβάνει καινούργιες τεχνικές ή νεότερα δεδομένα ή εξέλιξη της Ιατρικής , θα σας υπενθυμίσω γνωστές έννοιες από προσωπικές εμπειρίες & υλικό που αφορούν το δίπτυχο , επείγουσες χειρουργικές επεμβάσεις & ασθενείς που νοσηλεύονται στην ΜΕΘ .

173. ΠΑΡΑΛΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΣΧΑΛΙΑΙΑΣ ΑΡΤΗΡΙΑΣ
Δ. Λάππας , Ε. Κυριοπούλου , Π. Τσιάρας , Μ. Παπασταματίου , Ν. Σταυρόπουλος , Α. Χατζηγεωργίου , Ι. Νοταράς , Π. Γκολάντας , Κ. Γιαννίκας , Π. Σκανδαλάκης .
ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΙΚΑ

174. ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΘΩΡΑΚΙΚΟΥ ΠΟΡΟΥ
Δ. Λάππας , Ι. Γκισάκης , Ε. Κυριοπούλου , Μ. Παπασταματίου , Σ. Δουβετζέμης , Μ. Χατζημάρκος , Π. Σκανδαλάκης
Συνεργάστηκαν ο Ιατροδικαστής Ν. Καρακούκης & οι φοιτητές Ε. Κωνσταντίνου , Η. Παναγοδήμος , Ι. Δημοβέλης , Α. Δρίκος , Ν. Λυμπερόπουλος
26ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ-ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ
Αθήνα , Ξεν. Hilton , 12-15/11/2008
Για την καλύτερη εκτίμηση & ερμηνεία των λεμφαγγειογραφιών ή άλλων ακτινολογικών εικόνων & την καλύτερη γνώση του λεμφικού παρουσιάζουμε την μορφολογία & τις παραλλαγές του Μείζονος Θωρακικού Πόρου .
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών (κατόπιν σχετικής άδειας) από το Εργαστήριο Περιγραφικής Ανατοικής κατά την τελευταία 5ετία , σε 112 πτώματα (63 ανδρών , 49 γυναικών) που είχαν ακέραιο το κυκλοφορικό & δεν έπασχαν από παθήσεις που να επηρεάζουν το λεμφικό .
Μετά το τέλος της νεκροτομικής εξέτασης αναζητούσαμε στον οπισθοπεριτοναικό χώρο την χοληφόρο δεξαμενή στην κανονική της θέση Μετά την αποκάλυψη & αναγνώριση της χοληφόρου δεξαμενής , αποκαλύπταμε την αρχή του Μείζονα Θωρακικού Πόρου . Τον παρασκευάζαμε σε όλη του την πορεία , τον μελετούσαμε , καταγράφαμε & φωτογραφίζαμε τις παραλλαγές ως προς την πορεία τις σχέσεις & την εκβολή του στην Αριστερή Φλεβώδη γωνία . Τέλος , αναζητούσαμε τον Αριστερό Υποκλείδιο & Αριστερό Σφαγιτιδικό λεμφαγγείο & τον τρόπο εκβολής τους . Φωτογραφίζαμε & συσχετίζαμε τα ευρήματα , τα οποία θα παρουσιάσαμε κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου .

175. ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΤΗΣ ΧΥΛΟΦΟΡΟΥ ΔΕΞΑΜΕΝΗΣ
Δ. Λάππας , Ι. Γκισάκης , Ε. Κυριοπούλου , Μ. Παπασταματίου , Ε. Μαζαράκης , Φ. Χατζημάρκου , Π. Σκανδαλάκης
Συνεργάστηκαν ο Ιατροδικαστής Φ. Κοτσαύτης & οι φοιτητές Ε. Κωνσταντίνου , Η. Παναγοδήμος , Ι. Δημοβέλης , Α. Δρίκος , Ν. Λυμπερόπουλος
26ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ-ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ ΦΟΡΟΥ ΕΧΕ
Αθήνα , Ξεν. Hilton , 12-15/11/2008
Για την καλύτερη εκτίμηση & ερμηνεία των λεμφαγγειογραφιών ή άλλων ακτινολογικών εικόνων & την καλύτερη γνώση του λεμφικού συστήματος παροσιάζουμε την μορφολογία & τις παραλλαγές της χυλοφόρου δεξαμενής .
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών (κατόπιν σχετικής άδειας) & στο Εραστήριο Περιγραφικής Ανατομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών σε 112 πτώματα (63 ανδρών , 49 γυναικών) που είχαν ακέραιο το κυκλοφορικό & δεν έπασχαν από παθήσεις που να επηρεάζουν το λεμφικό σύστημα .
Μετά το τέλος της νεκροτομής εξέτασης αναζητούσαμε στον οπισθοπεριτοναικό χώρο την χυλοφόρο δεξαμενή στην κανονική της θέση (στο ύψος του 1ου οσφυικού σπονδύλου). Μελετούσαμε τον τρόπο σχηματισμού , την μορφολογία & τις διαστάσεις της . Στην αντίθετη περίπτωση επεκτείναμε τις τομές μέχριτην αποκάλυψη & αναγνώρισή της. Τ’ αποτελέσματα θα παρουσιαστούν στη διάρκεια του Συνεδρίου .

176. ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΛΑΓΩΝ ΤΗΣ ΠΥΛΑΙΑΣ ΦΛΕΒΑΣ
Δ. Λάππας , Ι. Γκισάκης , Ε. Κυριοπούλου , Μ. Παπασταματίου , Χ. Μπακαλάκος , Μ. Κωστάκη , Π. Σκανδαλάκης
Συνεργάστηκαν ο Ιατροδικαστής Χ. Λευκίδης & οι φοιτητές Ν. Λυμπερόπουλος ,Α. Δρίκος , Ι. Τατούλη , Ε. Κωνσταντίνου , Α. Μαθιουδάκης
26ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ-ΔΙΕΘΝΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΧΕ
Αθήνα , Ξεν. Hilton , 12-15/11/2008
Λόγω της μεγάλης σημασίας της πυλαίας φλέβας στην αποχέτευση του αίματος του κύτους της κοιλίας κρίναμε σκόπιμο να παρουσιάσουμε μελέτη μας πάνω σε αυτή , χρήσιμη γνώση για τους ασχολουμένους με την χειρουργική , την αγγειογραφία & την επεμβατική ακτινολογία της περιοχής .
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών , σε 250 πτώματα ενηλίκων ατόμων (144 άνδρες & 106 γυναίκες) μετά την ιατροδικαστική ξέταση . Η μέθοδος εξέτασης περιελάμβανε ευρείες ανατομικές τομές που επέτρεπαν την καλύτερη παρατήρηση & καταγραφή των αγγείων .
Η πυλαία φλέβα έχει μήκος 7,1-9,4 εκ. , διάμετρο 9,3-11,4 χιλ. & σχηματίζεται από την αναστόμωση της σπληνικής & της άνω μεσεντερίου φλέβας . Η άνω μεσεντέριος φλέβα η οποία έχει διάμετρο 6,2-7,3 χιλ. σχηματίζεται από την αναστόμωση της δεξιάς , της μέσης κολικής & των ειλεοκολικών φλεβών . Η σπληνική φλέβα , η οποία έχει διάμετρο 3,6-5,2 χιλ. ξεκινά από την πύλη του σπληνός & δέχεται την αποχέτευση από την αριστερή γαστρεπιπλοική , τις βαχείες γαστρικές & τις παγκρεατικές φλέβες . Η κάτω μεσεντέριος φλέβα , με διάμετρο 3,9-5,3 χιλ αποχετεύει , α) στην σπληνική φλέβα (132 περιπτώσεις , 52,8%) , β) στην άνω μεσεντέριο φλέβα (61 περιπτώσεις , 24,4%) & γ) στη συμβολή των ανωτέρω φλέβων (57 περιπτώσεις , 22,8%) . Σε ποσοστό 22,4% (56 περιτώσεις) η αριστερή γαστρική φλέβα αποχετεύεται στην σπληνική φλέβα . Παρατηρήθηκαν , επίσης , αξιόλογες περιπτώσεις διαφορτικής αποχέτευση των διαφόρων φλεβών .
Παρατηρούνται συχνά παραλλαγές , τις οποίες ο επεμβαίνων πρέπει να γνωρίζει προκειμένου ν’ αποφεύγονται λάθη τόσο κατά την εκτίμηση των εικόνων των απεικονιστικών τεχνικών όσο & κατά την χειρουργική αντιμετώπιση νόσων της περιοχής .

177. ΟΞΕΙΑ ΔΕΞΙΑ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΣΤΗΝ ΜΕΘ
Δ. Νικολόπουλος , Μ. Παπασταματίου
Η δεξιά καρδιακή ανεπάρκεα σήμερα θεωρείται καθημερινό και συχνό φαινόμενο , ειδικά στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας , έτσι ώστε οι περισσότεροι ιατροί να έχουν εξοικειωθεί πλέον με την κλινική εικόνα και τη θεραπεία της – κάτι το οποίο δεν ισχύει πάντα για τις οξείες καταστάσεις .
Παλαιότερα , η λειτουργία της δεξιάς καρδίας , καθώς και οι παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν τη σμπεριφορά της κατά την μετεγχειρητική περίοδο και σε περιβάλλον μονάδας είχαν υποεκτιμηθεί . Επειδή οι πιέσεις στη ΔΚ είναι πολύ χαμηλότερες από ότι στην ΑΚ , οι ιατροί τις προηγούμενες δεκαετίες δε θεωρούσαν ότι η δυσλειτουργία της σε σχέση με τη δυσλειτουργία της ΑΚ – όπου οι αιμοδυναμικές μεταβολές είναι μεγαλύτερες – επηρεάζει τόσο τη λειτουργία της καρδιάς.

178. ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΕΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΠΕΠΤΙΚΟΥ-ΔΙΑΓΝΩΣΗ-ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Μ. Παπασταματίου
ΗΜΕΡΙΔΑ ΕΧΕ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ 35ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
Αθήνα , Hilton , 5-9/5/2009
Οι αιμορραγίες του ανώτερου πεπτικού σωλήνα είναι ένα συχνό , δύσκολο και επικίνδυνο στην επίλυσή του πρόβλημα στην καθημερινή κλινική πράξη , παραμένοντας ακόμη και σήμερα , πρόκληση για τον χειρουργό , παρά τη συμβολή και τα επιτεύγματα της ενδοσκόπησης στην επίλυσή του .
Πρόκληση λοιπόν παραμένει ιδίως σε εκείνον τον χειρουργό , που εφημερεύει 24ωρη εφημερία σε μικρότερους Νοσοκομειακούς σχηματισμούς και δεν έχει άμεσα κάλυψη , αιμοδοσίας , εφημερύοντος ενδοσκοπικού και ίσως ακτινοεπεμβατικού τμήματος .
Βέβαια στην Ιατρική του 21ου αιώνα η γνώση δεν εφαρμόζεται με βάση τις προσωπικές αντιλήψεις και απόψεις του οποιουδήποτε…Αλλά με βάση τις οδηγίες των επιστημονικών εταιρειών και τα consensus των Σενεδρίων.

179. ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΓΓΕΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΗΣ ΚΟΙΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΩ ΜΕΣΕΝΤΕΡΙΑ ΑΡΤΗΡΙΑ

Δ. Α. Λάππας (1), Μ. Παπασταματίου (2), Κ. Μαμμάς (3), Β. Λίοση (4),
Α. Σμυρνής (5), Ι. Γκισάκης (6), Π. Σκανδαλάκης (1)
Συνεργάστηκε ο ιατροδικαστής Ν. Καρακούκης, Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πειραιά

(1) Εργαστήριο Περιγραφικής Ανατομικής, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, (2) Διευθυντής Χειρουργικής Κλινικής, 7ο Νοσοκομείο Aθηνών, (3) Χειρουργός, Νοσοκομείο «Άγιος Σάββας», (4) Στρατιωτικός Ιατρός, (5) Χειρουργός, Β’ Προπαιδευτική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, (6) Χειρουργός Οδοντίατρος

ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της ερευνητικής αυτής εργασίας είναι η μελέτη των παραλλαγών της αγγείωσης των οργάνων της κοιλίας (ήπατος, στομάχου, δωδεκαδάκτυλου και σπληνός) από κλάδους της κοιλιακής (ΚΑ) και της άνω μεσεντέριας αρτηρίας (ΑΜΑ).
ΥΛΙΚΟ ΜΕΛΕΤΗΣ – ΜΕΘΟΔΟΣ: Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών σε 130 πτώματα (87 άνδρες και 43 γυναίκες) ενηλίκων ατόμων. Μετά την Ιατροδικαστική εξέταση αφαιρούνταν τα όργανα της πυέλου, ακολουθούσε παρασκευή και στη συνέχεια έγχυση διαλύματος θειικού βαρίου στην κοιλιακή και στην άνω μεσεντέρια αρτηρία. Έπειτα ελαμβάνοντο ακτινογραφίες της περιοχής. Τέλος, γινόταν καταγραφή και φωτογράφηση της πορείας των αγγείων.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα κυριότερα αποτελέσματα έχουν ως εξής:
Α) σε 87 περιπτώσεις (66,92%) παρατηρήθηκε το βασικό ανατομικό μοντέλο, όπως περιγράφεται στα κλασσικά συγγράμματα ανατομικής (p<0,05).
Β) σε 8 περιπτώσεις (6,15%) η γαστροδωδεκαδακτυλική αρτηρία εκφυόταν από την ΑΜΑ (αγγείωση του δωδεκαδάκτυλου και του πυλωρικού άντρου).
Γ) Η δεξιά ηπατική αρτηρία εκφυόταν από την ΑΜΑ σε 11 περιπτώσεις (8,46%).
Δ) Η δεξιά ηπατική αρτηρία εκφυόταν από την ΑΜΑ σε 15 περιπτώσεις (11,54%) (ένα μεγάλο τμήμα του δεξιού ηπατικού λοβού αγγειωνόταν απευθείας από την ΑΜΑ).
Ε) σε 4 περιπτώσεις (3,08%) η κοινή ηπατική αρτηρία εκφυόταν από την ΑΜΑ (όλο το ήπαρ αγγειωνόταν από την ΑΜΑ).
Στ) σε 4 περιπτώσεις (3,08%) η κοινή ηπατική αρτηρία εκφυόταν από την ΑΜΑ (αγείωση του ήπατος, του δωδεκαδακτύλου και του στομάχου, σε μεγάλο ποσοστό, από την ΑΜΑ)
Ζ) Η ΚΑ και η ΑΜΑ είχαν κοινή έκφυση (όλα τα όργανα της κοιλία αγγειωνόταν από την ΑΜΑ) σε 1 περίπτωση (0,78%).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα παραπάνω δείχνουν πως παρατηρούνται πολυάριθμες παραλλαγές όσον αφορά την αγγείωση των οργάνων της κοιλίας. Η γνώση των παραλλαγών είναι ιδιαίτερα χρήσιμή τόσο κατά την χειρουργική προσέγγιση της περιοχής, όσο και κατά την εκτίμηση των εικόνων των απεικονιστικών μεθόδων.

180. ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΛΑΓΩΝ ΑΓΓΕΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ
Δ. Α. Λάππας (1), Μ. Παπασταματίου (2), Κ. Μαμμάς (3), Α. Σμυρνής (4),
Κ. Σαφιολέας (5), Ι. Γκισάκης (6), Π. Σκανδαλάκης (1)
Συνεργάστηκε ο ιατροδικαστής Ν. Καρακούκης, Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πειραιά

(1) Εργαστήριο Περιγραφικής Ανατομικής, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, (2) Διευθυντής Χειρουργικής Κλινικής, 7ο Νοσοκομείο Αθηνών, (3) Χειρουργός, Νοσοκομείο «Άγιος Σάββας», (4) Χειρουργός, Β’ Προπαιδευτική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, (5) Ιατρός, (6) Χειρουργός Οδοντίατρος

Σκοπός: Όλες οι σύγχρονες θεωρίες και ερευνητικές προσπάθειες στους τομείς της ιατρικής απεικόνισης και της χειρουργικής βασίζονται στις κλασσικές ανατομικές γνώσεις, που αποτελούν τη βάση αναφοράς των οποιονδήποτε παραλλαγών ή νεότερων δεδομένων. Η αγγείωση του παγκρέατος είναι πολύπλοκη, ενώ η γνώση των παραλλαγών των αρτηριών είναι πολύ σημαντική για τους ασχολούμενους με τη μελέτη, καθώς και τη θεραπεία του παγκρέατος. Το πάγκρεας είναι ένα οπισθοπεριτοναϊκό όργανο με διπλή εμβρυολογική προέλευση, γεγονός που εξηγεί και τη διπλή προέλευση της αγγείωσής του (από κλάδους της κοιλιακής και της άνω μεσεντερίου αρτηρίας). Στην αγγείωση του παγκρέατος παίρνουν μέρος οι ηπατική, γαστροδωδεκαδακτυλική, σπληνική και άνω μεσεντέριος αρτηρίες. Οι αρτηρίες αυτές, με αναστομώσεις, δημιουργούν το δίκτυο της αγγείωσης του οργάνου.
Υλικό μελέτης – Μέθοδος: Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών σε 250 ανθρώπινα παγκρέατα (144 ανδρών και 106 γυναικών, ηλικίας 18-74 ετών, ΜΟ: 57,46 έτη) μετά το πέρας της νεκροτομής. Το δείγμα ήταν τυχαίο, και αποκλείστηκαν μόνο τα πτώματα νεκρών που έπασχαν από παθήσεις του παγκρέατος.
Αποτελέσματα: Α] Για την αγγείωση της κεφαλής του παγκρέατος σχηματίζονται πρόσθια τόξα από αναστόμωση της γαστροδωδεκαδακτυλικής και της άνω μεσεντερίου αρτηρίας κυρίως (άνω και κάτω παγκρεατοδωδεκαδακτυλική αρτ.). Τα τόξα αυτά μπορεί να είναι δύο (197 περιπτώσεις, 78,8%), τρία (38 περιπτώσεις, 15,2%) ή τέσσερα (15 περιπτώσεις, 6%). Β] Επίσης σχηματίζονται οπίσθια τόξα, τα οποία μπορεί να είναι ένα (222 περιπτώσεις, 88,8%) ή δύο (28 περιπτώσεις, 11,2%). Η πρώτη περίπτωση αντιπροσωπεύει τη συντριπτική πλειονότητα και το άνω άκρο του τόξου μπορεί να εκφύεται: 1) από τη γαστροδωδεκαδακτυλική αρτ. (207 περιπτώσεις, 93,2%), 2) από την κοινή ηπατική αρτ. (9 περιπτώσεις, 4,1%), 3) από την ιδίως ηπατική αρτ. (6 περιπτώσεις, 2,7%). Γ] Σπουδαία τροφοφόρος αρτηρία του παγκρέατος είναι η ραχιαία παγκρεατική αρτ. η οποία μπορεί να εκφύεται από: 1) τη σπληνική αρτ. (125 περιπτώσεις, 50%), 2) την κοιλιακή αρτ. (52 περιπτώσεις, 20,8%), 3) την κοινή ηπατική αρτ. (25 περιπτώσεις, 10%), 4) την άνω μεσεντέριο αρτ. (48 περιπτώσεις, 19,2%). Δ] Σημαντικός κλάδος τον οποίο μελετήσαμε είναι η εγκάρσια παγκρεατική αρτ. η οποία μπορεί να εκφύεται από: 1) τη ραχιαία αρτ. ως αριστερός κλάδος της (205 περιπτώσεις, 82%), 2) από ένα πρόσθιο τόξο (26 περιπτώσεις, 10,4%), 3) από την άνω μεσεντέριο αρτ. (19 περιπτώσεις, 7,6%). Επίσης, η σπληνική αρτ. χορηγεί με πολύ μεγάλη συχνότητα μικρούς αρτηριακούς κλάδους για την ουρά του παγκρέατος, πράγμα που παρατηρήθηκε στην πλειοψηφία των περιπτώσεων (203 περιπτώσεις, 81,2%).
Συμπέρασμα: Παρατηρούνται πολυάριθμες παραλλαγές όσον αφορά την αγγείωση του παγκρέατος. Ωστόσο δεν εμφανίζονται σημαντικές διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών, καθώς και στις διάφορες ηλικιακές ομάδες.

181. ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΛΑΓΩΝ ΑΓΓΕΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ
Δ. Α. Λάππας (1), Μ. Παπασταματίου (2), Κ. Μαμμάς (3), Β. Λίοση (4),
Π. Σαφιολέας (5), Ι. Γκισάκης (6), Π. Σκανδαλάκης (1)
Συνεργάστηκε ο ιατροδικαστής Ν. Καρακούκης, Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πειραιά

(1) Εργαστήριο Περιγραφικής Ανατομικής, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, (2) Διευθυντής Χειρουργικής Κλινικής, 7ο Νοσοκομείο Αθηνών, (3) Χειρουργός, Νοσοκομείο «Άγιος Σάββας», (4) Στρατιωτικός Ιατρός, (5) Ιατρός, (6) Χειρουργός Οδοντίατρος

Εισαγωγή: Στην παρούσα εργασία αναφερόμαστε στην αγγείωση του στομάχου και ιδιαίτερα στις παραλλαγές που παρουσιάζουν η δεξιά και αριστερή γαστρικές αρτηρίες. Κατά τη διάρκεια της εργασίας μελετήσαμε λεπτομερώς την έκφυση της κοιλιακής αρτηρίας, τον τρίποδα Haller και τους επιμέρους κλάδους, ως προς την έκφυσή τους, γνώση χρήσιμη για τον χειρουργό της περιοχής, ιδιαίτερα όταν πρόκειται να προβεί σε εκτεταμένες τομές κατά τις επεμβάσεις στην κοιλία.
Υλικό μελέτης – Μέθοδος: Η παρούσα εργασία έγινε στο εργαστήριο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών πάνω σε 200 πτώματα κατά τη διάρκεια της Ιατροδικαστικής εξετάσεως την τελευταία εξαετία και αποτελεί τμήμα μεγάλης εργασίας που έχει σαν θέμα τις παραλλαγές των μονοφυών κλάδων της κοιλιακής αορτής. Από τα 200 πτώματα, 108 ήσαν άντρες και 92 γυναίκες. Απαραίτητες προϋποθέσεις για την επιλογή του υλικού ήταν: α) να ήταν ενήλικες (μ.ο. 53 έτη), β) να μη έφεραν κακώσεις ή επεμβάσεις στην κοιλιακή χώρα, και γ) να μη έπασχαν από κοιλιακά νοσήματα.
Αποτελέσματα: Α] Παραλλαγές της Δεξιάς Γαστρικής Αρτηρίας (ΔΓΑ): Η κλασική γνώση ότι η ΔΓΑ προέρχεται από την κοινή ηπατική αρτηρία αντιστοιχεί μόνο σε 96/200 περιπτώσεις, ενώ στις υπόλοιπες περιπτώσεις η αγγείωση γίνεται ως εξής:
1) Η ΔΓΑ προέρχεται από τον δεξιό κλάδο της ιδίως ηπατικής αρτηρίας (18/200),
2) Η ΔΓΑ προέρχεται από τον αριστερό κλάδο της ιδίως ηπατικής αρτηρίας (36/200),
3) Η ΔΓΑ προέρχεται από το διχασμό της ιδίως ηπατικής αρτηρίας (20/200),
4) Η ΔΓΑ προέρχεται από το μεσαίο κλάδο, όταν αποσχίζεται σε τρεις κλάδους η ιδίως ηπατική αρτηρία (30/200).
Β] Παραλλαγές της Αριστερής Γαστρικής Αρτηρίας (ΑΓΑ): Η κλασική γνώση ότι η ΑΓΑ, η σπληνική αρτηρία και η κοινή ηπατική αρτηεία εκφύονται από την κοιλιακή αρτηρία είναι συχνή και αντιστοιχεί σε 172 από τις 200 περιπτώσεις, ενώ στις υπόλοιπες περιπτώσεις η αγγείωση γίνεται ως εξής:
1) Η ΑΓΑ εκφύεται μαζί με τη σπληνική αρτηρία, ενώ η κοινή ηπατική αρτηρία εκφύεται μόνη της (6/200),
2) Η ΑΓΑ εκφύεται κατ’ ευθείαν από το πρόσθιο τοίχωμα της κοιλιακής αορτής (16/200),
3) Οι τρείς κλάδοι του τρίποδα Haller εκφύονται από κοινού με την άνω μεσεντέρια αρτηρία (4/200),
4) Η ΑΓΑ εκφύεται μόνη της, ενώ οι άλλοι δύο κλάδοι από κοινού με την άνω μεσεντέρια αρτηρία (2/200).
5) Σε 24/200 περιπτώσεις, από την ΑΓΑ εκφύεται επικουρική ηπατική αρτηρία.
Συμπέρασμα: Παρατηρούνται πολυάριθμες παραλλαγές όσον αφορά την αγγείωση του στομάχου. Ωστόσο δεν εμφανίζονται σημαντικές διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών, καθώς και στις διάφορες ηλικιακές ομάδες.

182. ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ < ΗΠΑΡ-ΠΑΓΚΡΕΑΣ-ΧΟΛΗΦΟΡΑ & ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ
ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ < ΕΙΔΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΑ
9ο ΕΛΛΑΔΟΚΥΠΡΙΑΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ , HILTON , ΛΕΥΚΩΣΙΑ 2009

183. “ECTOPIC THYMOMA OF THE LUNG, A RARE CASE REPORT AND REVIEW OF THE LITERATURE”
Skoutelis K. , Nikolopoulos D. , Markopoulos K. , Chabipi K. , Stoungioti S. , Papastamatiou M.
Published 4 December 2009 , Case Journal , 2:9149 , doi:10.1186/1757-1626-2-9149
In this paper , we present the case of a woman with a slow-growing ectopic thymoma , stemming from the visceral pleura of the upper lobe of the left lung anteriorly , extending into the left lung and the cardiac wall , invading the fatty tissue near the pericardium , notably without infiltrating the lung or cardiac parenchyma . The thyroma was successful removed via thoracotomy.

184 . “THE EFFECT OF AN ESTRONE D-LACTAM STEROID ESTER DERIVATIVE ON BREAST CANCER CELLS”
Bastounis E. , Papastamatiou M. , Picoulis E. , Balas P.

185. “THE USE OF TRANSRECTAL ULTRASONOGRAPHY IN ASSESSING PERIANAL ABSCESSES”
Velecheris D. , Anastasopoulos G. , Kiriakopoulou G. , Trakaniani m. , Papastamatiou M. , Androulis A. , Triantafilou D.


186. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ “ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕΘ”
Μ. Παπασταματίου
Δημοσίευση στο περιοδικό της Ομοσπονδίας Ιατρών ΙΚΑ, τεύχος 6, Αύγουστος–Σεπτέμβριος-Οκτώβριος, 2009, σελ. 50-58, Τα νέα της ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ

187. Review “UPPER GASTROINTESTINAL BLEEDING FROM THE SURGEONS’ VIEW”
M. Papastamatiou
Δημοσίευση στο Hellenic Journal of Surgery, Vol. 82, Num. 1, January-Febryary 2010, Ελληνική Χειρουργική Εταιρεία

188. Συντονιστής Στρογγύλης Τράπεζας “ΝΟΣΟΣ CROHN”
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΧΕ, Αμφ. Νοσ. Ερρίκος Ντυνάν, 2009

189. Συντονιστής Στρογγύλης Τράπεζας “Αντιμετώπιση επιπλοκών στην χειρουργική του πρωκτού”
Ι. Καραιτιανός – Μ. Παπασταματίου
27ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ FORUM, Hilton, 27/11/2010

190. “Η θέση της Λαπαροσκοπικής Χειρουργικής σήμερα στη θεραπεία των κακοηθών ορθοκολικών νεοπλασμάτων”
Μ. Παπασταματίου , Ε. Μαρκουλής , Ν. Πουλιέρης , Κ. Κωλέτη , Θ. Παπασταματίου
Β΄Χειρουργική Κλινική 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Αθηνών

27ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ FORUM, Hilton, 27/11/2010

191. “Σοβαρή αιμορραγία ανώτερου πεπτικού , ως αποτέλεσμα γαστροδωδεκαδακτυλικού Εγκολεασμού”
Κ. Σάββας , Μ. Παπασταματίου , Π. Κίτσος , Γ. Σκλεπάρης , Ν. Πουλιέρης
Β΄Χειρουργική Κλινική 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Αθηνών
Hillingdon Hospital Uxbridge , Middlesex , London England
27ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ FORUM, Hilton, 27/11/2010

192. “Νεότερα δεδομένα στην αντιμετώπιση του ορθοκολικού καρκίνου”
27ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ FORUM, Hilton, 27/11/2010

193. “EVIDENCE BASED SURGERY”
27ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ FORUM, Hilton, 27/11/2010

Κωδ.:19007eb – AA403

M.I. Papastamatiou. , N. Poulieris, Theodora M. Papastamatiou

B’ Surgical Dept. , 7o Hosp. of Social Security Foundation, Athens

(Consultant: Papastamatiou J.M. MD,PhD)

EBS is the integration of best research evidence with clinical expertise and patient values. Best research evidence is defined as clinically relevant data from basic sciences and especially quantitative clinical research. Together with the skills, past experience and knowledge of the surgeon and the unique preferences, concerns and expectations of each patient, an integrated clinical decision can be drawn for a specific problem

Five steps are essential in EBS:

1. The translation of a clinical problem into a simple clinical and answerable question

2. Searching the literature for best evidence

3. Appraise the evidence for validity, effect size and applicability

4. Integrating the best evidence with clinical expertise, patients value and circumstances

5. Evaluation of the quality of the process

It is the search and the appraisal of the best evidence (steps 2 and 3) that form the very core of EBS. To practice these steps, essential knowledge how to search and appraise the literature is mandatory.

Exponents of evidence-based medicine do not undermine the importance of clinical expertise and skills, but they emphasize that decision-making in medicine should be based on the best available evidence derived from the systematic analysis of observations made in an objective, unbiased and a reproducible fashion. The randomized controlled trial (RCT) is the most scientifically rigorous means of hypothesis testing in epidemiology.

Discrepancies between established surgical and other interventions and best available evidence are common. These can be in the form of significant delay in adopting a new intervention despite strong supportive evidence, adopting an intervention before supportive evidence becomes available for reasons of novelty or pear pressure and the lack of supportive evidence for many established common practices.

This is compounded further by the paucity of good quality evidence for most surgical procedures. This is arguably because of the inherent difficulties in conducting surgical RCT. The practical, ethical and financial ramifications are complex and the nature of surgical disease often compromise the chances of success or completion of RCT. Carrying out surgical RCT may have more implications on the clinician’s authority, autonomy and income and their results are more likely to be influenced by his/her expertise and competence than medical RCT. Furthermore, the success of surgical RCT is often jeopardized by very low recruitment rates.

Evidence-based medicine is not restricted to randomised trials and meta-analyses. It involves tracking down the best external evidence with which to answer our clinical questions. To find out about the accuracy of a diagnostic test, we need to find proper cross-sectional studies of patients clinically suspected of harbouring the relevant disorder, not a randomised trial. For a question about prognosis, we need proper follow-up studies of patients assembled at a uniform, early point in the clinical course of their disease. And sometimes the evidence we need will come from the basic sciences such as genetics or immunology. It is when asking questions about therapy that we should try to avoid the non-experimental approaches, since these routinely lead to false-positive conclusions about efficacy.

Because the randomised trial, and especially the systematic review of several randomised trials, is so much more likely to inform us and so much less likely to mislead us, it has become the “gold standard” for judging whether a treatment does more good than harm. However, some questions about therapy do not require randomised trials (successful interventions for otherwise fatal conditions) or cannot wait for the trials to be conducted. And if no randomised trial has been carried out for our patient’s predicament, we follow the trail to the next best external evidence and work from there.

194. “Επιπλοκές γαστρεντερικού σε καρδιοχειρουργικούς ασθενείς – Εμπερία 9 ετών”

Μ. Παπασταματίου, Ανδ. Τασούλη, Aικ.Μαραθιά, Ι. Κριαράς, Κ.Παπαδόπουλος, Σ. Γερουλάνος

Μ.Ε.Θ. ΩΝΑΣΕΙΟΥ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ

27ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ FORUM, Hilton, 27/11/2010

Σκοπός: Να παρουσιαστεί η διερεύνηση των πιθανών διαταραχών του γαστρεντερικού μετά απο καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις, την διακύμανση αυτών σε διάστημα 9 ετών, με προσδιορισμό των παραγόντων που προδιαθέτουν ή μεταβάλλουν το δείκτη νοσηρότητας και θνησιμότητας.

Υλικό – Μέθοδος: Σε χρονικό διάστημα 9 ετών μελετήθηκαν αναδρομικά οι ασθενείς που νοσηλεύτηκαν στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ΩΚΚ. Οι ασθενείς αυτοί χωρίστηκαν σε 3 ομάδες, η πρώτη απο 21/12/2001 μέχρι 27/06/2004 (πρώτη περίοδος), η δεύτερη απο 28/06/2004 μέχρι 11/07/2006 (δεύτερη περίοδος) και η τρίτη από 12/07/2006 μέχρι 11/10/2010 (τρίτη περίοδος).

Σύνολο1η +2η ομάδα3η ομάδαΣύνολο1η +2η ομάδα3η ομάδα
Χοληφόρα433112Αιμορραγία κατ. Πεπτικού120606
Ισχαιμική νέκρωση εντέρου402119Διάτρηση κοίλου σπλάχνου ανώτ. Γαστρεντερικού040202
Παραλυτικός ειλεός281612Γαστροστομία030201
Αποφρακτικός ειλεός070403Παγκρεατίτιδα050401
Αιματώματα διάφορα180909Ηπατική συμφόρηση100703
Οπισθοπεριτοναϊκά αιματώματα100604Πνευμοπεριτόναιο030300
Περίσφιξη κήλης060402Έμφρακτο, απόστημα σπληνός020101
Διάτρηση εντερικού αυλού060600Άτυπα κοιλιακά ανοχλήματα843252
Αιμορραγία ανώτ. πετικού090504Ερευνητικές λαπαροτομίες,090306

Αποτελέσματα:

Απο το σύνολο των επιπλοκών αναλυτικά προκύπτει ο πίνακας:

Οι μηχανισμοί που εμπλέκονται στην εμφάνιση των προαναφερομένων διαταραχών σχετίζονται με τον τύπο της επέμβασης, τους παρατεταμένους χρόνους εξωσωματικής κυκλοφορίας και σύγκλισης αορτής, την εφαρμογή ενδοαρτικής αντλίας, χορήγηση ινοτρόπων, μονάδων αίματος και πλάσματος και την παρατεταμένη νοσηλεία των ασθενών.

Συμπεράσματα: Οι επιπλοκές του γαστρεντερικού είναι εξαιρετικά απειλητικές για την ζωή των καρδιοχειρουργικών αρρώστων. Η πρόγνωση τους καθίσταται δυσχερής και επιβάλλει την εγκαιρη διάγνωση και θεραπευτική παρέμβαση για την μείωση της θνητότητας.

Υπεύθυνος εργασίας :Μ. Παπασταματίου ,Ταμίας 27ου Π.Χ.Σ.

Ξενοκράτους 27- 29 Κολωνάκι Αθήνα

Τηλ/Fax: 210 7232750 / Τηλ : 2106443679 – 6944571999 / Email: knife@otenet.gr

195. “Επιδημιολογικά δεδομένα λειτουργίας Β΄Χειρουργικής Κλινικής 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Προτάσεις βελτίωσης λειτουργίας”

Μ. Ι. Παπασταματίου, Ν. Πουλιέρης, Γ. Ζαφείρης, Π. Κίτσος, Γ. Σκλεπάρης, Δ. Χ΄γεωργίου,

Ε. Μαρκουλής, Κ. Κωλέττη

Β’ Χειρουργική Κλινική 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ –ΕΤΑΜ

(Δ/ντης: δρ. Μ.Παπασταματίου)

27ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ FORUM, Hilton, 27/11/2010

Σκοπός της εργασίας είναι να επεξεργαστεί τα στοιχεία του 1ου χρόνου λειτουργιάς της Β’ Χ/κης Κλινικής του 7ου Νοσοκομείου ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ώστε να προκύψουμε γνώμονα το ‘κόστος-απόδοση’ και εν γένει λειτουργεία, χρήσιμα συμπεράσματα όχι μόνο όσον αφορά τη βελτίωση αποκλειστικά των επιδημιολογικών στοιχείων της Κλινικής αλλά και των Νοσοκομείων του ΙΚΑ εν γένει.

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 1ου ΧΡΟΝΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ Β’ Χ/ΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ

Κατηγορία εισελθόντωνΜε κανονικό εισιτήριοΕκτάκτωςΣύνολοΠοσοστό επί του συνόλου
Ασφ/νοι ΙΚΑ14221335581%
Άλλα ταμεία919119%
Σύνολο446100%

ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ

Κλινικά τμήματαΚλίνεςΕισελθόντεςΗμέρες νοσηλείαςΘάνατοιΜ.Ο. Ημερών νοσηλείαςΚάλυψη % κλινών
Β’ Χ/ΚΗ Κλινική15446316605,261.9%
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣΑΡΙΘΜΟΣ
Τακτικά χειρουργεία349
Έκτακτα χειρουργεία103
Σηπτικό Χειρουργείο780
Σύνολο1252

Προσπάθειες βελτίωσης του Συστήματος Υγείας και ποικιλότροπες παρεμβάσεις γίνονται κατά καιρούς στον τόπο μας που όμως φαίνεται ότι δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Οι περισσότερες φαίνεται ότι, δεν ήταν επαρκώς μελετημένες και τεκμηριωμένες. Η κατάθεση προτάσεων και η υλοποίηση κάποιων, ίσως βελτιώσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες και τα οικονομικά της υγείας και δείξει κάποιους πλέον αισιόδοξους δρόμους.

Διαχείριση υλικών.

Τα τρία πιο σημαντικά στοιχεία σε ένα πρόγραμμα διαχείρισης υλικών είναι:

1. Διασφάλιση ότι τα υλικά αγοράζονται στο χαμηλότερο συνολικό κόστος.

2. Διασφάλιση ότι τα αποθέματα και το κόστος που τα συνοδεύει παρακολουθούνται και ελέγχονται δυναμικά.

3.Διασφάλιση ότι υπάρχει διαθεσιμότητα όλων των απαιτούμενων υλικών.

Αγορά πάγιου εξοπλισμού.

Ανάπτυξη μιας σειράς ξεκάθαρων γενικών προδιαγραφών

Την υποβολή προσφορών από όσο το δυνατό περισσότερους προμηθευτές.

Την κατοχύρωση ότι ο προμηθευτής δεν είναι ευκαιριακός εκπρόσωπος εταιρείας

Τη δίκαιη αξιολόγηση των προτάσεων,

Τη δοκιμή του εξοπλισμού πριν την παραλαβή από ειδικό προσωπικό.

Φαρμακευτική πρακτική.

Φαρμακευτική περίθαλψη είναι η υπεύθυνη παροχή φαρμακευτικής αγωγής με σκοπό την επίτευξη συγκεκριμένων αποτελεσμάτων που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής του ασθενή. Αυτά τα αποτελέσματα είναι θεραπεία της ασθένειας, εξάλειψη ή ελάττωση της συμπτωματολογίας, σταμάτημα ή επιβράδυνση της εξέλιξης της ασθένειας, πρόληψη της ασθένειας ή της συμπτωματολογίας,

Φαρμακευτική δαπάνη.

Συνήθης τρόπος περιορισμού δαπάνης φαρμάκων είναι η λίστα. Συνεχώς αναθεωρούμενη αντικατοπτρίζουσα τις τρέχουσες κλινικές απόψεις του ιατρικού προσωπικού.

Εκτός από το κόστος αγοράς πρέπει να λαμβάνεται υπόψη:

-Το πρόγραμμα λήψης και η συχνότητα των δόσεων

-Η περιπλοκότητα των δόσεων και η ανάγκη αλλαγής δόσης με τη βελτίωση του ασθενή

-Τα έξοδα αποθήκευσης και προετοιμασία

-Τα έξοδα βοηθητικών συσκευών

-Ο χρόνος απασχόλησης νοσοκόμων για τη χορήγηση και παρακολούθηση

-Το κόστος από την πιθανότητα εμφάνισης παρενεργειών και αντιδράσεων

-Το κόστος ιατρικής παρακολούθησης και ανάγκης εργαστηριακών ελέγχων

-Το κόστος και πιθανότητα αποτυχίας της θεραπείας

-Το κόστος αλληλεπίδρασης φαρμάκων.

Διαχείριση φαρμακευτικών δαπανών.

Υπάρχουν δύο στρατηγικές διαχείρισης φαρμακευτικών δαπανών

ο διοικητικός έλεγχος και

η κλινική αναθεώρηση.

Ο διοικητικός έλεγχος διεξάγεται μέσω μειώσεων στο κόστος αγοράς, διαχείρισης των αποθεμάτων χρήσης των κατάλληλων συστημάτων διανομής φαρμάκων και μηχανογράφησης. Τα φαρμακεία μπορούν να ελέγχουν τις δαπάνες φαρμάκων επιλέγοντας το φτηνότερο αντίγραφο είτε μέσω μαζικών αγορών ή με απ ευθείας διαπραγμάτευση με τους προμηθευτές.

Στο φαρμακείο λίστα φαρμάκων που εγκρίνεται από την επιτροπή με τις χαμηλότερες τιμές.

Σκευάσματα με μεγάλη χρήση.

Σκευάσματα με μικρή χρήση.

Τι χρειάζεται:

1. Μηχανοργάνωση νοσοκομείων

2. Τυποποίηση και Κωδικοποίηση όλων των υλικών σύμφωνα με την κατηγορία και το είδος του,

3. Έγκριση από ένα όργανο (ΚΕΣΥ) της αναγκαιότητας και των κριτηρίων χρήσεως για κάθε υλικό.

4. Εκσυγχρονισμό και τροποποίηση των διαδικασιών των προμηθειών.

5. Οι διαγωνισμοί να μην αναφέρονται στο πιθανό κόστος παρά μόνο στις ποσότητες των υλικών.

6. Επιπλέον διαπραγμάτευση με τους δύο μειοδότες.

7. Κοινό τμήμα προμηθειών για πολλά νοσοκομεία λαμβάνοντες υπόψη το μέγεθος και τις δυνατότητες των.

8. Οι αρχικές προδιαγραφές των προϊόντων να προέρχονται από τα τμήματα που αιτούνται υλικά ή εξοπλισμό.

9. Συγκεκριμένες σταθερές γενικές προδιαγραφές για κάθε υλικό.

10. Να αναφέρεται μόνο η ποσότητα των ειδών χωρίς την πιθανή δαπάνη.

11. Εξέταση δειγμάτων και συνεχής παρακολούθηση παράδοσης βάσει αυτών.

12. Αποκλεισμό ευκαιριακών προμηθευτών.

13. Αποζημίωση Νοσοκομειακής νοσηλείας με βάση τις διαγνωστικές κατηγορίες DRGs.

14. Απογραφή και αξιολόγηση του υπάρχοντος εξοπλισμού.

Έλεγχο των καταλόγων εξοπλισμού και του προϋπολογισμού τους, καταγραφή προδιαγραφών σύμφωνα με τις λειτουργικές ανάγκες του Νοσοκομείου, εγκατάσταση και λειτουργία, οργανικές θέσεις προσωπικού προσλήψεις κλπ.

Ένα τεράστιο πρόβλημα είναι συχνά η υπερδιάγνωση και υπερθεραπεία, με μεγάλη αύξηση του άμεσου κόστους χωρίς αντίκρισμα. Σαφώς κάθε άρρωστος είναι ξεχωριστός και ο θεράπων είναι εκείνος που θα πάρει την τελική απόφαση, αλλά είναι άμεσα απαραίτητη η ύπαρξη κλινικών πρωτοκόλλων, συναινετικών, επιστημονικά τεκμηριωμένων για τις ενδείξεις χειρουργικών επεμβάσεων, της διενέργειας εξετάσεων και της χορήγησης συγκεκριμένων ομάδων φαρμάκων (π.χ. χημειοπροφύλαξης, ρευματολογικών, αντιβιοτικών, αντιπηκτικών κ.ά.) με συγκεκριμένη δοσολογία και χρόνο χορήγησης.  
Όλα αυτά θα πρέπει να γίνονται απ’ τους επιστημονικούς φορείς των ειδικοτήτων και να ελέγχονται κατά περίπτωση.
Όπου έχουν εφαρμοσθεί (π.χ. Γερμανία, Κύπρο) έχουν μειωθεί οι επιπλοκές κατά 30%, οι εργαστηριακές εξετάσεις κατά 10% και η νοσηλεία των ασθενών κατά 25%.

Προσωπικό

Αξιοποίηση των ικανοτήτων και των γνώσεων του υπάρχοντος προσωπικού. Υπάρχουν τρόποι απλοί ή μη γι’ αυτό, όπως η μείωση της γραφειοκρατίας, η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του προσωπικού, η ενίσχυση των πραγματικών – ουσιαστικών δυνατοτήτων επιστημονικής ανέλιξης (επιστημονικά συνέδρια, μετεκπαιδεύσεις, ειδικά σεμινάρια), η λειτουργία των εξωτερικών ιατρείων και των εφημεριών απαραίτητα με ειδικούς κ.ά.  
Πρέπει να σημειωθεί ότι τους τελευταίους μήνες είχαμε μια δραματική πτώση -ακύρωση συνεδρίων και λοιπών επιστημονικών εκδηλώσεων λόγω της δυσπραγίας χορηγών όπως φαρμακευτικές εταιρείες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στον τουρισμό μας.

Θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων αποδοτικότητας και επιβράβευση των δεικτών παραγωγικότητας ποσοτικών και ποιοτικών.

Πανελλαδικό πρόγραμμα ανάλυσης δεδομένων ποιότητας υπηρεσιών, δεικτών θνησιμότητας και λοιμώξεων.

ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ:

1. Διαχείριση εισιτήριων – Εισαγωγές

2. Φαίνεται ότι δεν είναι αναγκαία η ύπαρξη Κλινικών με πολλές κλίνες νοσηλείας, αλλά σημαντικό ρολό παίζει ο μικρός χρόνος νοσηλείας, αν βραχυνθεί η προεγχειρητικη περίοδος του ασθενούς στο Νοσοκομείο.

3. Με καλή οργάνωση και συνεργασία αιμοδοσίας, σύμβουλων Ιατρών και διοικητικών υπηρεσιών σε όμορα Νοσοκομεία μπορούν να πραγματοποιούνται και μείζονα εγχειρητικά πρωτόκολλα επιτυχώς και σε Νοσοκομεία που δεν διαθέτουν τις αναφερόμενες υπηρεσίες.

4. Διαχείριση εισαγωγών ασθενών ασφαλισμένων άλλων ταμείων.

5. Άψογη συνεργασία επιβάλλεται του ιατρικού νοσηλευτικού και διοικητικού προσωπικού.

Ευχαριστίες στον Διοικητή του 7ΟΥ Νοσοκομείου ΙΚΑ-ΕΤΑΜ κ. Παναγιώτη Αλουμανή για την βοήθειά του στη συγγραφή του παρόντος εκθέματος.

Επετειακός εορτασμός Β΄Χ/Κ παρουσία Σεβασμιότατων κκ Μελίτωνα και Δημητρίου

196. Ετήσιος κύκλος μεταπτυχιακών μαθημάτων Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας 2011

Στρογγυλό Τραπέζι:

«Χειρουργικές τεχνικές, χρόνοι ανοιχτής και λαπαροσκοπικής δεξιάς

ημικολεκτομής (video 20-30 λεπτών)»

Συντονιστής: Μ. Παπασταματίου

Εισηγητές:

Δ. Γεωργιάδης : Χρόνοι λαπαροσκοπικής δεξιάς ημικολεκτομής

Κ. Κωνσταντινίδης : Ρομποτική δεξιά ημικολεκτομή

Κ. Μινωτάκης : Χρόνοι ανοιχτής δεξιάς ημικολεκτομής

Σ. Κλημόπουλος : Επιπλοκές δεξιάς ημικολεκτομής, αντιμετώπιση

Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Σας καλωσορίζω στο 6ο Σεμινάριο του κύκλου των μετεκπαιδευτικών μαθημάτων του ΄11 που διοργανώνει το Επιστημονικό Συμβούλιο της Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας με θεματολογία :

H λαπαροσκοπική χειρουργική και ιδιαίτερα η ρομποτική χειρουργική, οδήγησε σε μια καινούργια πρακτική θεώρηση της επιστήμης μας, από την κλασσική χειρουργική που ασκείτο και ασκείται στηριζόμενη σε αρχές και εργαλεία του προηγούμενου αιώνα, στην ψηφιακή εποχή του σήμερα , χωρίς όμως οι νεώτερες χειρουργικές προσπελάσεις, να πετύχουν ακόμα να αλλάξουν στον ίδιο βαθμό την καθημε­ρινή μας κλινική πρακτική.

Γι’ αυτό το σημερινό μας θέμα η Δεξιά ημικολεκτομή θα παρουσιαστεί, με όλες τις προσπελάσεις που μπορεί να πραγματοποιηθεί, ερμηνεύοντας τα υπέρ και τα κατά των καθημερινών μας επιλογών.

Η δισδιάστατη όραση, οι περιορισμένοι βαθμοί ελευθερίας στην κίνηση των άκαμπτων κλασικών λα­παρασκοπικών εργαλείων, η κακή εργονομικά στάση του χει­ρουργού οδήγησαν τη λαπαροσκοπική χειρουργική στη ρομποτική τεχνολογία.

Στη Μεγά­λη Βρετανία μόλις πριν πέντε χρόνια, μόνο το 5% των χειρουργών είχε εμπειρία μεγαλύτερη μερικών δεκάδων λαπαροσκοπικών επεμβάσεων του παχέος εντέ­ρου, ενώ το 30% περίπου είχε εκτελέσει μέχρι 10.

Τα πλεονεκτήματα των ελάχιστα επεμ­βατικών τεχνικών, που συνοδεύονται όμως και από μια σειρά συγκεκριμένων εγγενών προβλημάτων της λαπα­ροσκόπησης εμποδίζουν την ευ­ρύτερη διάδοση και εφαρμογή των προηγμένων λαπαρασκοπικών μεθόδων.

Ωστόσω, είναι πιθανόν να μη βρισκό­μαστε καθόλου μακριά από την εποχή που οραματιζόταν ο Marescaux το 2002, όπου ένα «Εικονικό Πανεπιστήμιο» θα μπορεί να παρέχει:

• Teleeducation

• Teletraining

• Telementoring

• Teleproctoring

• Teleaccreditation.